ZEHR-İ AŞK [Bxb]

İşkenceli Ceza

Lütfen dikkat!! Bu bölümde kan, vahşet işkence, tecavüz gibi öğeler vardır. Etkilenicek olan okumasınlar.

Adem ağzı burnu kırık kanlarla kaplı otururken, korkuyla ecelini bekliyordu. Biliyorduki bu soğuk ve karanlık depoda ölecekti, hemde işkenceyle.

O sırada Behram ağa sert ve kendinden emin adımlarla ilerlerken dişlerini sıkıyordu. Çocuk onun değildi hayat zaten Denizi bir sıfır yenik başlatmışken üstüne üvey babasından şiddet görüyordu.

Bu onun lugatında affedilecek bir yanı yoktu. Üstelik Behram ağa biraz daha geç gelseydi Denizi satmayı düşünüyordu. Demir kapanın arkasına gelince sert bir şekilde açtı kapıyı.

Adem kapanın birden bire açılmasıyla irkildi ve gelen kişiye baktı. Sonunda gelmişti. Behram ağanın arkasından da bir çok işkence aletleri getirlidi.

Adem korkuyla kafasını iki yana sallayıp bağırmaya başladı. Behram ağa onu tepkisizce izlerken aklında işkence türlerini gözden geçiriyordu.

Behram ağa siyah gömleğinin kolunu yukarıya doğru sıvazlarken." Ellerini çöz Serdar." dedi Serdar, Behram ağanın hemen sözünü yerine getirip çözdü.

Adem hemen ağzındakini bandı açıp konuşmaya başladı." Ne olur merhamet edin, beni affedin." diye yalvarmaya başladı. Behram ağa yavaş yavaş sinirlenmeye başlıyordu.

İki adım atıp yüzüne sağlam bir yumruk indirdi." Deniz böyle yalvarırken sen ne yaptın? He." diye sordu dişlerinin arasından. Behram ağa çok öfkeliydi.

Serdara dönüp." Testereyi getir." dedi Serdar masanın üstündeki testeriyi Behram ağaya verdi. Behram ağa Adem'i tutmalarını işaret verdikten sonra sağ kolunu masaya yatırıp elektrikli testereyi çalıştırdı.

Adem korkuyla çırpınırken elektrikli testereyi yaklaştırıp kesmeye başladı. Soğuk odanın duvarları acı sesini hapsederken. Behram ağa yaptığı işinden zevk alırken etrafa kan sıçramaya başlamıştı.

Adem acı içinde bayılırken kolunu kesmişti Behram ağa bütün gömleği kan olurken adamın umrunda bile değildi." Yerdeki kolu köpeklere verin." dedi karanlık dolu sesle.

Behramın adamları yerden kolu alıp gittiler. " Serdar adama su at, işim daha bitmedi." dedi Behram ağa elektrik düzeneklerini ayarlarken. Serdarda suyla ayıltmıştı. Trafonun kablonusu kesmişti ve yere atmıştı." Burada acı içinde öleceksin. Tekrar tekrar çarpılacaksın." dedi.

Adamlarına çıkmasını emretti. Dışarıdan su hortumu yardımıyla su getirilimişti. Behram ağa onun bulunduğu yere atmıştı hortumu ve arkasından kapıyı kapatıp çıkmıştı.

Adem biliyorduki buradan çıkış yoktu çıplak ayaklarına yavaşça su gelirken kesilmiş olan trafo kablosuna da temas etmişti. Çarpılamaya başlarken acı içinde ölüme mahkum edilmişti.

Behram ağa bulunduğu mekandan çıkıp odasına gelip hemen duş almak için banyoya gitmişti. Bu kirli kandan kurtulmak istiyordu. Deniz için yapmıştı. Deniz için öldürmüştü onu.

İçinde en ufak bir vicdan azabı yoktu.

♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️♠️

Deniz uykudan uyanırken buluduğu odayı süzüp nerde uyandığını idrak etmeye çalıştı. Karnı açıkmıştı ama aşağıya inmek istemiyordu. Buraya ilk geldiği zaman hoşnutsuz yüzleri hatırlıyordu.

O yüzden hiç muhatap olmak istemiyordu. Behram gelene kadar bekleceyecekti. Odayı biraz süzdü yatağın kenarında onbeş santim uzaklıkta aynalı dolap vardı. Karşısında ise şifonyer.

Diğer yanında duran balkona çıkan boydan boya camlarla kaplı bir kapısı olan bir pencere vardı. Yataktan kalkıp kapının kulpunu açıp balkona çıktım.

Balkondan bakarken bütün konak gözüküyordu aşağıdan bakarken aşağıda anlayamadığım bir telaş vardı." Şermin! Sofra hazırmı?" diye bağrıdı." Eksik istemiyorum önemli misafirlerimiz var."

Şermin denen kadın hemen avluya çıkıp yanıtladı." Herşey hazır hanımım misafirleriniz gelince hemen servise başlarız." diye yanıtladı. Hanımını

Halime hanım memnun olmuş bir şekilde gitti. İçeriye girip orada oturan gelinlerin yanına gitti. Onlarda dedi kodu ediyorlardı." Behram ağa evlenmeyecek'mi?" diye sordu üzüntüyle.

Üzülmesinin sebebi yakın bir arkadaşı onu beğeniyordu. Onunla tanıştırıp çöpçatanlık yapacaktı aklı sıra. Konaktaki herkes Denizi görmüştü.

Behram ağa korkusuzca isteğini belirtmişti. Ama Halime ana durmayıp aile dostunun kızıyla baş göz etmeye niyetliydi. O yüzdendi telaşları.

Konağın hizmetçisi olan Şermin içeriye girip." Hanımım misafirleriniz gelmiştir." dedi Halime hanım hemen aceleyle ayağa kalkıp." Buraya yönlendir önce sohbet edelim." dedi Şermine kadında başını sallayıp.

Misafir odasına yönlendirdi. Baş örtüsü ile gelmişti. Tüm endamıyla zira Behram ağalardan sonra en zengin ve itibarları olan kişilerdi. İşte bu yüzden onların kızıyla evlendirmek istiyordu oğlunu gücüne güç katmak için.

Ama zaten zenginlerdi bunlara gerek yoktu belki ama birazda torun sevmekten zarar gelmezdi Behram ağadan olan bir torun kim istemezdiki. İşte Halime hanım bunu istiyordu.

Ama göremediği birşeyler vardı. Yada görmek istemediği şeyler. Deniz denen çocugu hiç merak etmemişti ona göre fakir, para avcısı oğlanın tekiydi.

Yanında getirdiği kız dünyalar güzeli kızdı. O kızla ilgili hiçbir şekilde kötü bir itamlar duymamıştı. Behram ağaya layık bir eşti.

Deniz ise gelen misafirleri merak etmişti. Kendi başına birşeyler düşünürken. Behram ağanın sesini duydu." Denizi gördünüzmü?" diye sordu hizmetli kadına.

Kadına gerek kalmadan, Deniz hemen cevap verdi balkondan elini uzatıp." Ben buradayım." diye cevap verdi. Behram ağa Denize bakınca sert ifadesi kırılıp yerine merhamet duygusu gelmişti o an.

Behram ağa seri adımlarla misafirleri eş geçip kendi odasına gelip kapıyı açmıştı." Güzelim benim niye aşağıya inmedin?" diye sordu. Yumuşak sesle

Deniz başını eğip." Ee annenlere gözükmek istemedim, ben buralada yabancıyım sende gelmeyince aşağıya inmek istemedim." dedi kırık bir sesle.

Behram ağa Denize sarılıp." Özür dilerim bebeğim. Seni yanlız bıraktım, ama söz sen alışana kadar bir yere gitmeceğim."

Deniz sevinçle ondan ayrılıp yüzüne baktı." Gerçekten'mi?" diye sordu.

" Evet gerçekten." dedi Behram ağa.

Bir süre sonra kapıyı çalıp kapı arkasından konuştu hizmetli kadın." Behram ağam misafirleriniz vardır." dedi

Evet inş. Güzel olmuştur. Sizi seviyorum ve gidiyorum.💙💙