My Sassy Boss

CHAPTER 10

BEA POV

As the days passed, we all became incredibly busy with the project in Makati City. The office buzzed with energy, everyone focused on their tasks. My team and I spent countless hours perfecting every detail, ensuring everything met the highest standards.

Isang umaga, maaga akong dumating sa opisina, determinado akong makapagsimula agad. Hindi pa gaano sumisikat ang araw ay nasa opisina na ako. Sobrang tahimik at ganda ng view na makikita mo mula sa malalaking glass window. Ang mga unang sinag ng araw ay dahan-dahang bumabati sa mga gusali, at ang kalangitan ay nagkukulay rosas at kahel. Sa mga ganitong pagkakataon, parang napakaperpekto ng lahat, at kahit papaano'y natatanggal ang pagod ko mula sa kahapon.

Paglabas ko ng elevator, nakita ko si Lucas na nasa kanyang opisina na, abala siya sa trabaho. Bihira ko lang siyang makita na maaga, kaya mas lalo akong namamangha sa kanya. Pwede naman siyang pumasok nang late kasi siya naman ang CEO, pero hindi siya ganon. Napakalaking proyekto din kasi ang tinatrabaho namin ngayon kaya mas abala siya. Ang kanyang pagiging hands-on ay isang bagay na talagang hinahangaan ng lahat sa kumpanya. Parang walang bagay na maliit o malaki para sa kanya; lahat ay binibigyan niya ng pansin at halaga. Kaya naman kahit mahirap ang mga araw, nagiging inspirasyon ko si Sid Lucas para mas lalo akong magpursigi sa trabaho.

"Magandang umaga, Sir Lucas," bati ko habang pumapasok sa kanyang opisina, dala ang isang folder ng mga update sa proyekto.

"Magandang umaga, Bea," sagot niya, nakangiti. "Kumusta ang lahat?"

Shit ngayon ko lang nakita si Sir na ngumiti ah,mas gumagwapo siya pag nakangiti,juice miyo marimar ang aga pa ohh hito na naman tayo

"Lahat ay nasa tamang track. Gusto ko po sana pag-usapan ang ilang detalye bago ang ating team meeting," sabi ko, iniaabot sa kanya ang folder.

Gumugol kami ng susunod na oras sa pagtalakay sa progreso ng proyekto, inaayos ang anumang problema, at pinaplano ang susunod na mga hakbang. Napakahalaga ng mga insight ni Sir Lucas, at ang kanyang kumpiyansa sa akin ay palaging nagtutulak sa akin na magtrabaho nang mas mabuti.

"Ang galing ng trabaho mo, Bea," sabi niya, tumingin mula sa mga dokumento. "Ipagpatuloy mo lang."

"Salamat, Sir." sagot ko, nakakaramdam ng pagmamataas.

Habang umuusad ang araw, patuloy na dumarami ang trabaho, pero dahil sa cooperation ng team mas madali ang pag-usad ng aming trabaho. Sa isang maikling pahinga, sumagi sa isipan ko ang hindi matitinag na dedikasyon ni Sir Lucas sa trabaho. Ang kanyang passion para sa kumpanya ay nakakahawa, at  nagbigay-inspirasyon sa lahat sa paligid niya, kasama na ako.

Makalipas ang tanghali, nire-review ko ang ilang huling disenyo nang tawagin muli ako ni Lucas sa kanyang opisina.

"Bea, kailangan ko ng opinyon mo sa mga materyales na ito," sabi niya, inilalagay ang ilang samples sa kanyang mesa. Habang yumuyuko ako upang suriin ang mga ito, nagkabanggaan ang aming mga kamay. Isang spark ng kuryente ang dumaloy sa akin, at mabilis kong iniwas ang aking kamay, umaasang hindi niya napansin.

Nagpatuloy kami sa pagtalakay sa mga materyales, pero nahirapan akong mag-concentrate. Ang presensya ni Sir Lucas ay napakalakas, at hindi ko maalis sa isip ang mga damdaming lumalago sa loob ko. Bawat tingin, bawat hawak, ay tila lalo akong hinihila palapit sa kanya, at nahihirapan akong mapanatili ang aking pagka professional.

Jusko sino ba naman maka pag concentrate kung ganito din kagwapo ang boss mo,tas lagi mo nang nakikita.

"Magandan ang mga ito," sabi ko, pilit na nagpo-focus sa gawain. "Sisiguraduhin kong makapagsimula na agad ang team ko."