Too late

Ready to rock

Nerveus stonden de jongens klaar om op te gaan. Alles stond klaar maar ik kon de zenuwen echt letterlijk op hun gezichten lezen.
"Jongens, jullie gaan het goed doen. Denk aan de muziek.", glimlachte ik.
Grijnzend keek Michael me aan. Luke was te nerveus en ook Ashton leek van de planeet verdwenen te zijn.
"He knapperd.", fluisterde ik in zijn oor.
Hij keek op en glimlachte, met die schattige kuiltjes in zijn wangen. Ze werden aangekondigd. Ashton drukte nog een kusje op mijn mond en ik knuffelde nog snel de anderen en gebaarde dat ik zou kijken. Op de eerste rij, samen met Paige en Zoë, die er kennelijk veel zin in hadden. Luke, Michael en Calum verschenen met hun gitaren en bas op het podium en Ashton nam plaats achter zijn drumstel. Meteen ving ik de blik van Luke en Ashton. Voorzichtig glimlachend keken ze me beide aan en met mijn duimen omhoog keek ik ze terug aan.
"Hallo wij zijn five seconds of summer.", sprak Luke beverig in de micro.
"One, two, one two, three, four.", hoorde ik Ashton zeggen en de eerste klanken van 'Out of my limit', een geweldig liedje, weerklonk door heen de ruimte.
Supporterend zongen we mee en het publiek was ook wel enthousiast. Er was ongeveer twintig man aanwezig, maar dat was iets, voor hun eerste optreden. Na 'Out of my limit' volgde 'Try hard', de jongens zouden eerst twee originals brengen, vervolgens drie covers en dan nog een original.
"Ze zijn goed.", meldde een jonge naast me.
Hij zag er goed uit, iets ouder dan mij.
"Inderdaad, alleen moeten ze dat zelf nog geloven.", grijnsde ik.
"Vriendinnetje van één van de jongens?"
"Jups, raad maar van wie.", lachte ik.
Luke zijn blik brandde al de hele avond op mij en ook Ashton staarde me vaak aan.
"Mmm, de leadzanger?", vroeg hij.
Ik schudde mijn hoofd.
"Vreemd, want hij kijkt je veel aan.", knipoogde de jongen.
"Hij is mijn beste vriend en de enige in de band met geen vriendin.", deelde ik mee.
"De drummer is dus je vriend?"
Ik knikte.
"Wel wees maar trots op je vriendje, hij verricht goed werk.", glimlachte de jongen.
"Ik ben trots op ze allemaal.", grijnsde ik.
Luke had gemerkt dat er een jongen met me stond te praten en keek me even vreemd aan, maar ik gebaarde dat het oké was.
"Ik ga je laten, ik zou niet willen dat je problemen krijgt door mij."
Dankbaar keek ik de jongen aan. Mijn focus was weer volledig gericht op de jongens en plots weerklonk het laatste liedje Heartbreak girl. Luke had het geschreven en hij had me verteld, dat het over het meisje ging. Vanaf het begin dat ik het liedje hoorde, had ik hier een raar gevoel bij. Maar nu was het nog erger.
"Dit liedje is voor iemand speciaal.", bracht Luke er uit en vanaf dat moment, bleef zijn blik hangen op mij.
Een heel vreemd gevoel ging door me heen. Zijn blik week niet af en het leek wel alsof hij het voor mij aan het zingen was. Heel mijn wereld stopte met draaien en het ging enkel nog maar om Luke. De lyrics kwamen tot in mijn brein. Zou Luke verliefd zijn op mij en doordat ik met Ashton ben onbereikbaar ben? Zou ik diegene zijn, die hem zoveel pijn en leed heeft aangedaan en nog steeds doe, terwijl hij mij zo hielp. Wat voor iemand was ik toch .... Een traan liep over mijn gelaat en ik moest me inhouden niet naar buiten te rennen, wat uiteindelijk wel gebeurde. Huilend stormde ik naar buiten en ik wist dat ik het straks weer eens zou mogen uitleggen, maar ik hield het niet meer. Waarom deed ik iedereen zoveel pijn ...
"Jess..", hoorde ik Paige zeggen.
Ze was achter me aangekomen.
"Alles wel oké?", vroeg ze zacht.
Ik schudde mijn hoofd en liet me zakkend in haar armen vallen. Troostend trok ze me in een knuffel.
"Heee rustig maar.", suste ze me.
"Ik kan het niet meer Paige. Ik ben zo een slecht mensen en maak mensen levens kapot, niet moeilijk dat iedereen in Engeland stierf. Het is allemaal mijn schuld. Ik verdien het niet.", snikte ik.
"Dat is niet waar. Kijk hoe gelukkig je Ashton maakt en Luke en ons allemaal. Je bent echt een geweldige meid."
Ik wou iets zeggen over Luke, maar ik besloot dat niet te doen, want het zou dingen enkel erger en ingewikkelder maken. Het enige wat ik kon doen, was Luke er over aanspreken, maar daarvoor zou ik eerst heel veel moed bij elkaar moeten rapen.
"Jess, alles oke?", hoorde ik Ashton toen vragen.
Paige overhandigde me aan mijn vriendje, die me overbezorgd in zijn armen nam en me me troostte. Ook Luke kwam naar buitengestormd.
"Alles wel oké met haar?", vroeg hij aan Ashton.
Paige liet ons met zijn drieën achter en door Ashton zijn aanwezig werd ik kalmer.
"Babe, wat is er nou?"
"Ik ... het ....", stammelde ik.
"Het werd allemaal gewoon wat veel.", kreeg ik er dan uit.
Luke trok ons in een knuffel. Die jongen was echt veel te goed voor deze wereld.
"Hee, dat begrijpen we en we zijn er voor je oké?", verzekerde hij me.
Ik knikte.
"Thanks, by the way, jullie rockten. Een kerel kwam me vertellen dat jullie echt goed waren en dat moeten we vieren. Jullie hebben geknald op jullie eerste optreden en ik ben zo trots op jullie."
Twee beeldschone jongens, glimlachten. Ashton drukte een kusje op mijn mond en Luke eentje op mijn wang.
"Klaar om terug naar binnen te gaan?", vroeg Ashton.
Ik knikte en greep zijn hand beet. Ook nam ik dat van Luke beet om hem niet te verliezen in de massa, die nu aanwezig was voor een andere band, want zo ging het een café liet nooit één bandje komen, er speelde er meerder op één avond. Calum, Michael, Paige en Zoë stonden te wachten op ons. Bezorgd keken de jongens me aan, maar in mijn ooghoeken zag ik dat Luke het weg wuifde, alsof hij echt begreep wat er aan de hand was. Geen woorden die nodig waren. Met zijn alleen ruimde we alle spullen op en brachten deze naar de van, waarin alles vervoert werd, daarna reden we door naar de beach party en al snel was iedereen behalve Ashton en ik behoorlijk dronken. Als dat maar goed kwam.