Too late

Not feeling well

De hele tijd hadden die twee bij me gezeten en met me gepraat omdat ze wisten dat ik me gewoon weg kut voelde. Ashton had ook verteld tegen Luke, hoe gemeen Chayenne, mijn bloed eigen nicht tegen me was geweest. Luke vertelde me dat ze het gewoon had gezegd, omdat haar wereld gewoon was ingestort omdat haar moeder kanker had. Hij vertelde hoe het was toen zijn tante kanker had en hoe zijn nichten er op reageerde.
"Misschien is het beter dat de jongens hier blijven slapen en dat jullie naar huis gaan.", stelde Luke dan voor.
Ashton knikte en zonder dat ik iets kon zeggen, hadden ze al beslist dat ik nu mee zou gaan naar huis toe. We zeiden iedereen nog gedag en liepen dan naar de auto. Vanaf het moment dat we in de auto zaten, werd de muziek hard gezet. Ik was echt niet op mijn gemakje en voelde hoe mijn hart in mijn borstkast raasde.In mijn ooghoeken zag ik mijn geliefde vriend me bezorgd aan kijken en de auto stoppen om me er vervolgens uit te tillen en me op de stoep neer te zetten. Lijkbleek zag mijn huid, alsof ik elk moment kon weg duizelen. Al mijn eten kwam naar boven en niet veel later lag ik op de stoep over te geven, met een bezorgde Ashton naast me die al mijn haren keurig vast hield en zorgde dat ik niet op mezelf nog op hem overgaf. Zachte woordjes had hij me toe gefluisterd en me beloofd dat alles weer oke zou komen. Uiteindelijk was ik zo verzwakt dat ik toch flauw viel, waardoor ik een overbezorgde Ashton achterliet. Wat er daarna gebeurde wist ik niet meer het volgende wat ik me weer kon herinneren was dat ik in Ashton's bed lag met een koude handdoek tegen mijn hoofd en Ashton die naast me lag, me gewoon zat te bestuderen. Een gigantische pijn ging door mijn buik heen.
"Blijf liggen liefje, je moet rusten zei de dokter.", fluisterde hij.
Mijn ogen die zo zwaar als beton aan voelden, vielen meteen weer dicht.
"De dokter?", kwam er nauwelijks uit.
Zacht hoorde ik hem lachen.
"Je bent ook zo nieuwsgierig. De dokter is langs geweest. Je bent verzwakt door alles Jess. Normaal zou je vandaag naar huis gaan maar aangezien je vader binnen kort weer vertrekt naar het buitenland, komt hij hier eten vanavond en blijf jij momenteel hier. Je mag ook een week niet naar school."
Alles sloeg zo wat in als een bom ... Straks haalde ik de examens niet door alle lessen die ik gemist had.
"Maar...."
"Shhhtt, Luke zorgt ervoor dat je, de examens haalt no worries babe. Het is belangrijk dat je rust en recupereert. Je mag je niet laten gaan zeker niet voor je moeder. Wij houden allemaal van jou en steunen je. Alles komt goed dat beloof ik en ik ben bij je."
Deze jongen was ook zo lief. Langazaam dommelde ik weer in slaap. Tedere armen hadden me in een omhelzing getrokken. Het was ook zo moeilijk en alles was zo veel geworden dat mijn lichaam gewoon, de stress en alle ziek makende gedachten niet meer aan konden. Hoe graag ik ook wou rusten, het lukte niet omdat de gedachten gang maar aan de praat bleef.
"Ash.", zei ik na een tijdje.
Hij mompelde iets.
"Kunnen we geen film ofzo kijken, ik kan echt niet meer slapen.", gaf ik toe.
Ik hoorde hem grinninken.
"Heb je honger?"
Stevig geknor beantwoordde zijn vraag.
"Ik breng je wat te eten en dan zet ik daarna wel een filmpje op. Straks zullen we douche zodat je een beetje fris bent, als je vader komt."
Hij stond op en kwam niet veel later naar boven me een geheel ontbijt. Ontbijt op bed, dat concept vond ik wel leuk, maar ik wou niet zijn hele bed bevuilen. Met zijn tweeën aten we alles op en keken nadien een filmpje. Een romantische komedie dit keer weliswaar niets minder dan Love Actually.
"Zullen we gaan douchen?", vroeg Ashton zacht.
Ik knikte, maar voelde dat ik nog steeds niet echt stabiel was en zeker niet sterk genoeg.
"No worries, ik draag je wel tot daar.", lachte hij toen hij merkte dat ik een raar gezicht maakte.
"Ash.", zei ik toen hij me optilde.
Raar keek hij me aan.
"Ik wil je bedanken voor alles. Zonder jou zou dit echt niet lukken en ik houd van je."
Zijn glimlach was letterlijk goud waard. Zacht drukte hij een kusje op mijn mondhoek.
"Ik houd ook van jou Jessica Hope Payne.", fluisterde hij tegen mijn huid aan en tilde me dan op op vervolgens richting de badkamer te lopen.
Voorzichtig plaatste hij mij op een stoeltje en begon me uit te kleden, daarna kleedde hij zichzelf uit en zonder nog maar aan seks te denken, hielp hij me de douche in. Het deed me denken aan die ene keer dat ik zo ziek was, dat Harry met me douchte en me gewoon zo goed verzorgde, zonder nog maar aan seks te denken. Daarom wist ik ook dat Harry om me gaf, en hetzelfde gold voor Ashton. Voorzichtig zeepte hij me in en waste mijn haren. Daarna plaatste hij me terug op het stoeltje en droogde me af. Vervolgens nam hij snel zelf een douche kleedde zich aan en hielp mij om mijn kledij aan te krijgen. Als laatste zat hij onhandig mijn haar te drogen om er vervolgens een vlecht in te maken die wonder boven wonder echt nog mooi gelukt was.
"Ziet er goed uit.", glimlachte ik zacht.
Hij bloosde en drukte een kusje op mijn wang.
"Ik moet zo wel even huiswerk maken, vind je dat erg?"
Lichtelijk onzeker keek hij me aan. Hallo, ik wou ook dat hij zijn diploma behaalde hoor.
"Gekkie, natuurlijk niet. Wat moet je doen?"
Pratend over school bracht hij me terug naar zijn kamer waar we samen Engels deden. Het was best wel gezellig zo samen huiswerk maken. Hoe zwaar de komende tijd ook zou worden, alles zou verlicht worden door de jongens, daar was ik zeker van.