Masum yüzünün aksine, hilekar bakan gözleri tüm benliğimi yalanlıyordu. Bu kızın bir yeteneği vardı. Bu kız çok zeki, uslanmaz bir sahtekardı.
Fakat ilk defa bu hoşuma gidiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başımı yorgunlukla yasladığım masadan kaldırdım. Okulda öğretmenler odasına sıkışmış kalmıştım.
Siktiğimin okuluna gelmek en başından beri büyük bir hata gibi hissettiriyordu.
Zaten öyleydi...
Ama itiraf etmem gerekiyordu ki, Hazan'ı kırmış olmak daha büyük bir hata gibi geliyordu artık. Fakat yanlış yaptığımı düşünmüyordum elbette. Konu kızların okumasına engel olan adamlar olunca haddinden fazla sinirleniyordum elbette. Özellikle annem gibi ve Ezgi gibi zeki kızların okumasına karşı çıkılması asla göz yumacağım bir şey değildi.
Hazan bu konuyu dalgaya alarak cevap vermiş ve bir karşılık beklemişti.
Odaya giren Zeynep Hocayla göz göze geldiğimizde kadın gülümseyerek yanıma oturdu. "Bir sıkıntınız mı var hocam?" dediğinde kravatımı düzettim.
"Aslında evet 10/ A sınıfından Ezgiyi biliyorsunuzdur muhtemelen? Yarasını gördünüz mü?" Ağır ağır başını salladı Zeynep Hoca. "Evet gördüm. Bunu neredeyse bütün hocalar olarak biliyoruz fakat adam gerçekten çok kızgın. En ufak kızının yardım aldığını öğrendiğinde, yada yarasını birine gösterdiğini düşündüğünde daha büyük bir yarayla kızını okula geri gönderiyor."
"Bu adamın derdi ne peki? Polisleri çağırıp yada herif hakkında işlem başlatamaz mıyız?" dediğimde başını salladı.
"Ezgi'ye daha büyük bir acı vermiş oluruz. Hepimiz her yolu denedik Atilla Hocam ama nafile. Bu gibi konularda bile hukuk işlemiyor işte." Sıkıntılı nefesimi verdiğimde başımı salladım.
"Böyle herifler cezasız kalmamalı." dediğimde kaşlarını çatıldı. "Gerçi bir yol var ama yol gibi değil de çukur gibi geliyor kulağa..." dedi etrafına göz gezdirirken.
"Nedir?"
"Hazan." dedi omuz silkerken. "Gerçi, karşılığında ne ister, ne yaptırır bilemeyiz ama o bunu halledebilir."
"Nasıl? Küçük kız o, onun yapabildiğini biz niye yapamıyoruz?"
"Nasıl olduğunu bilmiyorum ama bildiğim şey yıl başında hocalardan biri bunu görüp Hazandan yardım istemişti. Hazan nasıl yaptıysa yardım etti ama Hocamız üç ay okula gelemedi. Hepimiz Kenan Hoca için çok üzülmüştük ama Ezgi'nin yaralanmaları durmuştu. Yani bu güne kadar..." demek şimdiki kurban olarak beni seçmişti. Gerçi ona giden ben olmuştum ama yine de aynı şeyi yapmaktan çekinmemişti. Peki o hocadan istediği neydi?
Odaya giren Polat Hoca yanıma gelerek bir sandalye çekip oturdu. Ezgi'ye yardım konusunumu mu konuşuyorsunuz?" dediğinde Zeynep Hoca başını salladı.
"Evet, Hazan'ı düşünüyoruz..."
"O kız tam bir çatlak! Hepimizin hakkında birer ifşa sakladığı söyleniyor. İşten istifa etmeye korkuyorum!"
