Chapter 10

109 3 0
                                    

NAKANGITI si Demelza sa kambal pero hindi iyon umabot sa mga mata niya. She's trying her best to hide the pain behind her smile. She want to breakdown but she afraid Karl and Katlyn would only chose to stay with her. She doesn't want to manipulate them by crying. Ayaw niyang mapilitan ang mga ito na manatili dahil lang duwag siya.

She glanced over her shoulder and saw Karilio standing behind her.

"Gusto niyo ba kumain sa labas? Kasama natin ang papa niyo," she urge the twin. "Let's celebrate your another achievement with your papa." Magiliw niyang inakbayan ang kambal. They face Karilio. She jerk her head to Karilio to talk.

"Come on, kids, let's eat dinner outside." Karilio had a uptight smile on his lips. Halatang nangangapa sa gagawin. She feel bad for him.

She sighed. Siya na ang gumalaw para isakay sa kotse ang kambal. She was smiling the whole time. Pagsara niya sa pinto ng kotse hinarap niya si Karilio.

"Relax, Karilio. They're not gonna bite you." Mahina siyang natawa.

Kumunot ang noo ni Karilio. Walang ideya ang lalaki kung paano gagampanan ang pagiging ama. Huminga ulit siya ng malalim at lumapit kay Karilio. She reach for his face with her small hands. She caress his stubble with her thumb.

"Kaya mo 'yan. I know you'll learn from it. Just let what your heart wants," she bring down her palm in front of his chest. "Listen to what your heart dictate you. It will know everything. Anak mo sila, Karilio, hindi sila ibang tao."

"I can't... I can't do this." Lumamlam ang mga mata ni Karilio. "You can go with us. Teach me."

Tipid siyang ngumiti at umiling. "Kaya mo 'yan, Karilio, nandito lang ako. Come on, nag hihintay ang mga bata."

Pagsakay nila sa kotse ni Karilio ay nagsimula siyang kausapin ang mga bata. She tried to include Karilio on their light conversation. Unti-unti nagiging magaan ang hangin sa loob ng kotse. She watch the twin asked Karilio with questions he would answer immediately with a smile plastered on his red lips.

Napasandal siya sa windshield. The three was having a blast while she's breaking to pieace, silently. Ang magaan na usapan ng tatlo ay siyang bigat ng kaniyang dibdib. She's happy that the kids were not awkward around their father anymore.

"Sa bahay ka ba tutulog, papa? Pwede ako matulog sa kwarto ni kuya, tapos kayo ni mama sa kwarto namin." Masayang sumilip si Katlyn sa pagitan ng driver's seat at passenger seat.

"Katlyn, don't stand up while your papa is driving." Saway niya sa anak. Nakangiti naman sumunod ang bata.

"Kung papayag ang mama niyo," Karilio glanced at her. "Demelza?"

"Oo naman." Tipid niyang sagot. Halos mapugto na ang paghinga niya sa pagsagot dahil sa mabigat na tingin ni Karilio. He look at her as if telling her not to mess it up.

Pumalakpak naman si Katlyn at ang kuya na nito ang kinulit.

"... Gusto ko baby brother, kuya. Ikaw?"

"Gusto ko babae para marami akong prinsesa."

Nasapo ni Demelza ang noo. Umiinit ang pisngi niya at hininga dahil sa naririnig niyang usapan ng kambal sa likod. Anong akala ng mga ito sa kaniya? Factory ng sanggol? As if naman ayos sila ni Karilio. Alam naman ng kambal na hiwalay sila ni Karilio, pero mukhang na misinterpret ng mga ito ang biglang pagsasama nila ni Karilio. Akala siguro ay okay na ulit sila.

Sinilip niya si Karilio. Nakataas ang sulok ng labi nito. Napabiga siya ng hangin.

Karilio pull over to the restaurant where he already paid a reservation for the four of them. Masayang lumabas ang kambal habang nakatingin sa magandang kainan na halatang mamahalin.

Her Fractured KarilioTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon