Mutlu yıllar sevgilim||Hyunlix

bölüm|14

Orospuna sahip çık Chan, bir dahaki sefere bu kadar nazik olmam!"

Felix'in sözleriyle Chan'ın öfkeli bakışları Seungmin'e dönerken, kolunu tuttuğu gibi sürükleyerek ilerlemeye başladı ve sınıftan çıktılar. Arkasından bakınmakla yetinip yerime geri oturmuştum, benim yüzümden başı belaya girmişti yine umarım Chan ona kötü davranmazdı.

"Fazla şımardı sürtük!"

Felix söylenerek yanıma oturduğunda çenesini tutuyordu, Seungmin sağlam vurmuştu buna nasıl cesaret edebiliyordu hala anlamış değildim.

Dün derste yaptığım o utanç verici şeyden sonra son iki ders sakin geçmişti hatta benimle hiç uğraşmamıştı ama sabah sabah okula gelir gelmez yine bir şeylere sinirlenmeyi başarmıştı. Şu an bana dokunmasını kabul edip bunu istiyor gibi göründüğüm için pişman olmuştum, o an işe yaramıştı ama bugün Felix yine aynı Felix ti.

"Onunla bir daha konuşmayacaksın!"

"Kiminle?"

"Aptal ayağına yatıp beni sinirlendirme Hyunjin, Seungmin denen piçle bir daha konuşmayacaksın!"

"Ama o benim arkadaşım ve bana hiç bir zararı yok"

"Ne söylediğimi anlamadın sanırım?"

"Anladım ama yapamam, Seungmin benim arkadaşım ve onunla görüşmeyi bırakmayacağım"

Sözlerine karşı geldiğimde yüzünde sinirle karışık şaşırmış bir ifade vardı, bedenim korkudan titresede bunu belli etmemeye çalışıyordum fakat gözlerindeki ifade başıma hiçte iyi şeyler gelmeyeceğini gösterdiği için sakin olamıyordum.

"Sert erkek olmaya çalışıyorsan kız gibi titremeyi bırakmalısın. Seninle dersten sonra görüşeceğiz, çatıya çıkıp beni orada bekle"

Sözlerine karşılık olarak sessizce önüme döndüm, istesemde istemesemde eğer o istiyorsa çatıya çıkıp onu beklemek zorundaydım. İstediği olmadığı zaman hiç çekinmeden herkesin içinde zarar veriyordu bana ve bu gerçekten utanç verici oluyordu. Bir erkek olarak kendimi koruyamamam gerçekten utanç vericiydi.

Ders boyunca ara sıra bakışlarının bende olduğunu hissetsem de neyseki sorunsuz bir şekilde dersimi dinlemeyi başarmıştım. Onun yüzünden dersede odaklanamıyordum ve bu durumun üniversite sınavımı etkilemesinden korkuyordum.

Ders sona erdiğinde ayağa kalkıp sınıftan çıkarak çatı katına geldim, uyandırmamıştım. Ara bitene kadar gelirse gelirdi gelmezse sınafa geri dönerdim.

Yaklaşık bir kaç dakika sonra kapının sesini duyduğumda geldiğini anlamıştım, işte başlıyorduk. Oturduğum koltuktan kalkıp tedirgin bir şekilde dikilirken Felix yanıma yaklaştı ve cebinden çıkardığı sigarayı dudaklarının arasına götürüp yaktı, içimi büyük bir korku kaplarken içine çektiği dumanı yüzüme üflediğinde sakin olmaya çalıştım.

"Şimdi, bir kez söyleyeceğim ve sende tamam diyeceksin. Sonrasında buradan canın yanmadan gidebilirsin"

Konuşurken yüzüme öyle yakın duruyordu ki nefesinde ki acı tat burnuma doluyordu, aslında ne söyleyeceğini biliyordum çünkü söylediği şeyi kabul etmememi gururuna yediremiyordu bunu anlamak çokta zor değildi.

"Çenen acıyor mu?" Diye sordum, konudan alakasızdı fakat dik durmaya çalışsamda o sigarayı üzerimde söndürmesinden yada saçlarımı tutmasından korkuyordum.

Sorduğum soruyla gözlerime bir kaç saniye boyunca anlamsız bir şekilde bakıp yüzünü tekrar yüzüme yaklaştırdı.

"Acıyor hemde çok, bu hoşuna gidiyor değil mi?"