Mutlu yıllar sevgilim||Hyunlix

bölüm|10

İki günlük tatil hızlıca geçip gitmişti, sanırım okula gitmek istemediğim için bu kadar hızlı geçti aksi takdirde hafta sonları geçmeyen vakit yüzünden sıkıntıdan patlardım. Yine onu göreceğim ve zorbalıklarına maruz kalacağım için kalbim hızlanıyor okulun kapısında öylece dikiliyordum, adım atmaya cesaretim yoktu.

"Yürü!"

Duyduğum sesle arkama döndüğümde nefesimin kesildiğini hissettim, neden böyle kötü bakıyordu ki bana.

"Onu kendine aşık et"

Seungmin'in sözleri birden kulaklarımda yankılanırken gözlerimi kırpıştırıp bu saçma düşünceyi aklımdan kovdum. Onu kendime aşık edeceğime ölmeyi tercih edebilirdim. Önümden geçip gittiğinde bende yavaş adımlarla ilerlemeye başladım, umarım bugün sinirlenip bana zarar vermezdi.

Sınıfa girdiğimde Seungmin'in de geldiğini görünce gülümsedim, son bir kaç gün gelmemişti okula.

"Günaydın" Diyerek yerime otururken Seungmin sıranın üstündeki başını kaldırıp bana bakarak "günaydın" Dedi ve tekrar eski pozisyonuna döndü.

Yerime oturup ön sıramda jeongin ile birlikte oturan jisung'un sırtına hafiften dokundum, bana döndü.

"Günaydın Hyunjin"

"Günaydın, nasılsın?"

"Uykum var"

"Gece uyumadın mı?"

"Minho uyutmadı-"

"Minho hoca gibi ateşli bir sevgilin varken uyumayı nasıl düşünüyorsun zaten, ah ben olsam sabahlara kadar hem uyumaz hemde uyutmazdım" (Jeongin)

Jeongin'in söylediği şeylerle jisung'un bakışları ona döndü, sinirli bakıyordu.

"Ağzının sularını topla Jeongin, yoksa ben toplarım"

"Söz konusu Minho hoca olunca her yönden sulanıyorum jisung"

"Seni-" Diyerek ayağa kalkıp jeongin'in yüzüne sert bir yumruk attı jisung, jeongin de ona bir yumruk attığında resmen sınıfın orta yerinde kavga etmeye başladılar kimse ayırmıyordu. Yaklaşıp bir kaç kez ayırmayı denesemde başaramamıştım, yanımda oturan ve yüzündeki gülümsemeyle kavgayı izleyen adama döndüm.

"Felix lütfen ayır, öldürecekler birbirlerini"

"Sikimde değil"

Ne bekliyordum ki, Felix ve insanlık ikisi yan yana getirilemezdi.

"Ne oluyor burada!" Diyen Müdür beye döndüm, jisung ve jeongin onun sesini duyar duymaz ayrılmışlardı. İkisinin yüzünde de kan vardı.

"Ne oluyor dedim, hemen odama yürüyün ikinizde!"

Müdür beyin peşine takılıp sınıftan çıktıklarında bende yerime oturdum, saniyeler içinde ne olmuştu öyle. Bu jeongin neden bu kadar ucuz bir tipti, çok iticiydi.

"Nasıl geçti hafta sonun?"

Felix'in sorusuyla yüzüne bakma gereği duymadan "iyi" Dedim. Rüyamda gördüğüm yılan ve böcekler yüzünden doğru dürüst uyku bile uyuyamamıştım. Belki böcek vardır diye odamın her yerini bütün detaylarını temizlemiştim.

"Beni özledin mi?" Dediğinde yüzüne baktım, bu nasıl soruydu böyle? Sorusunun cevabını kendi biliyor olmalıydı. Cevapsız kalıp önüme döndüm, hala bana baktığını hissediyordum.

Sınıftaki kimse Felix'e vurmamla ilgili tek kelime etmiyordu, sanırım ondan korktukları için unuttuk ayağına yatıyorlardı.

Kulağımın dibindeki nefesle nefesimi tutup yan tarafıma döndüğümde neredeyse dudaklarımız birbirine değecekti.