make you mine | taekook

2.4

" Biraz daha bizden uzak durmaya devam edersen dalağını sikerim senin. " kafam inen darbeyle kaşlarımı çatıp Hoseok'u ittim.

" Tamam ağlama lan. " kendimi Jimin'in yanına attıktan sonra derin bir nefes alıp kafamı omzuna koydum. Göz ucuyla Jimin'in telefonuna bakarken Yoongi ile yazıştığını görünce gözlerimi devirdim.

Güya ondan nefret ediyordu ama sürekli mesajlaşmaktan başka bir şey yapmıyorlardı.

" Kalk omzumdan telefonuma baktığının farkındayım salak. " omuz silkere ona biraz daha yaklaştığımda avcuyla alnımı iterek bacağıma tekme attı. Acıyla tısladıktan sonra bir anda saçını tuttuğumda ne yapacağını bilemeyerek dişlerini koluma geçirdi. Yine acıyla kafamı arkaya yatırırken hafif duvara çarpmıştım.

" Benim hastanem gerçekten
tımarhane. " duyduğumuz kalın sesle bir anda toparlanmaya çalışsakta olan olmuştu. Namjoon'a basılmıştık.

" Merhaba Namjoon bey! " ayağa kalktığımızda Hoseok bize gülerek bakıyordu. Hiç uyarmamıştı pislik.

" Size de merhaba nasılsınız diyeceğim ama keyfiniz yerinde gibi görünüyor. " sahte bir şekilde gülümsedikten sonra Namjoon konuşmaya devam etti.

" Taehyung bende seninle konuşmak istiyordum aslında. Bay Jeon ile sürekli karar değiştirmeniz zaten yeterince garipken şimdi de onun hastanemizle anlaşmasını kesmek istemesi beni oldukça üzdü. Bu konuda bir fikrin var mı? "
gözlerimi kocaman açarken içimde bir burukluk hissetmiştim.

" Hayır haberim yok efendim. " sesimin titremesini takmayarak bakışlarımı yere indirdim.

" Pekala bir doktoru burada zorla tutamazdım zaten. Anlaşmayı iptal edeyim en iyisi. Size iyi günler. " Namjoon uzun koridorda yürümeye başladığında az önce oturduğum yere tekrar oturduktan sonra yanaklarımı avucuma yasladım.

" Siktir ya bu hiç iyi olmadı. " Hoseok'ta yanıma oturduğunda bir süre üçümüzde bir şey konuşmadık.

" Taehyung hadi ama bu şekilde oturup gitmesine izin mi vereceksin? " başka ne yapmalıydım bilmiyordum ki. Zaten böyle olmasını isteyende bendim.

" Ne yapayım Jimin? Ne sıfatla gitme diyeceğim ona? Hislerimi saklayıp bitirmeye çalışıyorum zaten. " Jimin dudaklarını büzerek diğer tarafıma oturdu.

" Bunu neden yapıyorsun ki? Jungkook ile deneyemez misin? " korkuyordum işte, neyden korktuğumu bile bilmeden korkuyordum.

Ben sağlıklı bir ilişki yaşayacak kafada değildim. Yanımdaki insana hayatı cehennem etmekten deli gibi korkuyordum. Benim hayatımda, ailemde her zaman sadece hırs olmuştu. Sevgi, saygı bunlar neydi nasıl gösterilirdi bilmiyordum.
Babam beni sevsin diye yıllarca bir şeyler başarmaktan başka hiçbir şey yapmamıştım.

" Ben ne düşündüğünü biliyorum. Kaç senelik arkadaşımsın. Neyden korkmuş olabileceğini az çok tahmin ediyorum. Sen her zaman Jungkook'a gerçek kendini gösterdin. Ailenin yanına soktun. O seni tanıyor, bile isteye seninle olmak istiyor. Neyden korkup uzaklaşıyorsun Taehyung? "
Hoseok'un konuşmasıyla yavaştan gözlerim dolarken titreyen çenemi tutmaya çalıştım.

" Gerçekten böyle mi düşünüyorsun? Yani Jungkook bile isteye mi benimle olmak istiyor? "
Hoseok bana üzgünce baktığında Jimin konuştu.

" Ya sen salak mısın çocuk? Bizi de üzüyorsun böyle yaparak. Jungkook'un kafasına silah dayamadın ya. " burnumu çekerek ayağa kalktığımda gözlerimi sildim.

" Jungkook'u bulmam lazım. " nerede bulacağımı bile bilmiyordum.

" Ameliyathaneye inelim hemen. " üçümüzde neredeyse koşturarak ameliyathaneye indiğimizde kapıdaki hemşirelerden birini durdurdum.