ASENA GECE ALKAN (Gerçek Aile)

22. BÖLÜM ( SÜPRİZ KİŞİLER)

YENİ BÖLÜM GELDİ KOŞŞŞŞŞ

"Babasız büyüyebilirsiniz bunda sorun yok. Esas sorun bir babanız varken yok gibi olması. İşte bu bir babasızlık şidetidir."

( Yazarınızdan örnek mesela babam var ama yok gibi )

"Baban hakkında bir kitap yazsaydın, son cümlesini ne yazardın."

Bazı babalara gelsin....

-Asena'dan devam-

-1 hafta sonra -

Sabah alarmın çalmasıyla uyandım. Kalkıp elimi yüzümü yıkayıp spor kıyafetlerimi giydim.
Bana kurulan tuzaktan sonra 1 hafta geçmişti.O olaydan sonra bozkurtların evlerinde yaşamaya başladım. 3 gün dinlendikten sonra hemen bana verilen görevi yerine getirmeye başlamıştım. Gizliden araştırmalarımı yapmaya başlamıştım.

Şuana kadar birşey çıkmadı ama hala araştırıyorum.Peşim de olan başkan diye biri var, hala peşimde. Daha nerde saklandığını bulamadılar ama yakında yerini bulurlar. Sıra ona da gelecek. Benimle ne derdi var bilmiyorum ama öğreneceğim.
Şu esila denen kız da vardı. Onu da tamer beyle'de konuştum.
2 gün önce akşamın da konuştum bu durumla ilgili.

-2 gün önce akşam -

Askeriye'den eve gelmiştik. Onun korumalığını yapıyorum bir süreliğine. Yemekler yenmişti. Şimdi de salonda oturmuş çay - kahve falan içiyorduk. Abilerin gözleri de hep benim üstümdey'di geldiğimden beri. Bu evde kaldığım günden beri hepsi gözlerini bana dikmiştiler sanki benim açığımı aramak ister gibi.
Bir türlü fırsatım olmadı esila denen kızın konusunu açmak için.

Bakışlarımı abiler'den çekip tamer bey'e çevirdim ve ağzımı aralayıp konuştum. Konuşmam'la bakmayanlar'da baktı.

"Komutanım konuşabilirmiyiz?"

T.b:" söyle kızım." dedi. "Kızım" kelimesine fazla takılmadan konuştum.

"Komutanım yalnız. Önemli bir konu." dedim.

T.b:"tamam çalışma odasına gidelim."dedi.
Bende başımla önce onayladım sonra da sesli birşekilde de "tamam gidelim".
Çalışma odasına geldiğimiz de o masasına oturdu bende hemen onun karşısına geçip oturdum. Tamer bey konuşunca tüm dikkatimi ona verdim.

T.B: "söyleyebilirsin asker."dedi.
Ben tam konuşacaktım ki kapının ordan ayak sesleri duymamla hemen ayağa kalkıp kapıya gittim ve hiç zaman kaybetmeden kapıyı hızlı bir şekilde açtım. Açmamla yere sürü gibi düşenler oldu. Kimler mi? Hemen söyleyeyim.
Abi bozuntuları ve sözde ikizim.

Rüzgar,Karan,bulut, ümit,ferit, ve ikiz hepsi güzel bir yere çakıldı.
Önce tamer bey'e baktım. Sonra da yerdekilere baktım. Onları öyle yerde bırakıp kaldığım yere geri oturdum.
Zaten onlar da yerden kalmışlardı. Tamer bey sert bir şekilde bakmıştı oğullarına. Aslında onları da ilgilendiren bir mesele o yüzden sıkıntı yok. Tamer bey'e bakarak konuştum.

"Komutanım aslında bu mesele onları da ilgilendiriyor. Sıkıntı yok. Siz de geçip oturun."dedim. Son dediğimi onlara bakarak söyledim.
Hepsinin oturmasıyla yavaştan söze başladım.

"Yaklaşık bundan 10 gün önce görev dönüşü eve geldiğimde evime biri girdi bu gi-" daha sözümü bitirmeden cümlemi bozdu. Bozan da Karan binbaşıydı.

Karan binbaşı:"bizi ne ilgilendirir bu mesele." demesiyle kaşlarımı çattım. Onu boş vererek Tamer bey'e döndüm ve konuşmaya devam ettim.