Calum Hood imagine(GREEK)

Part 12

Ε:Λουκ σταμάτα.(Είπες και απομακρύνθηκες).

Λ:Δεν μπορώ.

Ε:Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό στον Καλουμ. Είναι ο κολλητός σου.

Λ:Το ξέρω,αλλά...(Είπε και ξανά έσκυψε προς το μέρος σου. Εσύ τον ξανά έσπρωξες, αλλά σας είδε ο Καλουμ).

Κ:Τι κάνεις εκεί ρε; Θα σε σκοτώσω.(Είπε και έριξε τον Λουκ κάτω. Αυτός ανέβηκε από πάνω του και άρχισε να τον χτυπάει. Εσύ άρχισες να φωνάζεις και να προσπαθείς να τους χωρίσεις).

Ε:Καλουμ!Σταμάτα!(Είπες και του τράβηξες το χέρι).

Κ:Άσε με και εσύ.(Είπε και προσπαθώντας να ελευθερώσει το χέρι του από το δικό σου σε έριξε κάτω).

Κ:Αγάπη μου. Συγγνώμη. Είσαι καλά;

Ε:Μείνε μακριά μου.(Είπες και σηκώθηκες κρατώντας την μύτη σου που είχε ματώσει και πήγες προς το ιατρείο όσο πιο γρήγορα μπορούσες, χωρίς να αφήσεις στα παιδιά περιθώρια αντίδρασης).

Έφτασες στο ιατρείο, χτύπησες την πόρτα και μπήκες μέσα.

Ι(ατρος):Δεσποινίς Κλίφορντ; Τι πάθατε; Είστε καλά;

Ε:Όχι δεν είμαι καθόλου καλά. Έπεσα και άνοιξε η μύτη μου.

Ι:Δεν είναι τίποτα σοβαρό. Αφήστε με να σας βοηθήσω.(Σου περιποιήθηκε την μύτη. Πρώτα, σταμάτησε την αιμορραγία και ύστερα, σου έβαλε έναν επίδεσμο).

  Ε:Σας ευχαριστώ πολύ.

Ι:Ευχαρίστησή μου.

Είπε και σου χαμογέλασε. Εσύ ανταπέδωσες και έφυγες από το ιατρείο. Περπατούσες στον διάδρομο χωρίς να ξέρεις τι να κάνεις. Ο Λουκ το παρατράβηξε αυτήν την φορά. Αλλά και ο Καλουμ δεν πάει πίσω. Πως μπόρεσε να επιτεθεί στον Λουκ; Τον κολλητό του; ''Εγώ φταίω για όλα'' σκέφτηκες. Από τότε που τα έφτιαξες με τον Καλουμ όλα στραβά σας πάνε.''Πρέπει να δώσω ένα τέλος''σκέφτηκες. Βγήκες στην αυλή και περίμενες να χτυπήσει το κουδούνι. Είδες το Λουκ με μελανιές στα χέρια και στο πρόσωπό του. Τον λυπήθηκες. Τον πλησίασες για να του ζητήσεις συγγνώμη, όταν ένιωσες κάποιον να σε τραβάει. Γύρισες και είδες τον Καλουμ.

Κ:Συγγνώμη.(Είπε και κοίταξε αμήχανα τα παπούτσια του).

Ε:Για ποιο από όλα; Για το ότι νόμιζες ότι εγώ και Λουκ θα μπορούσαμε ποτέ να κάνουμε; Ή για το ότι έσπασες στο ξύλο τον καλύτερό σου φίλο; Δεν το βλέπεις; Δεν πάει άλλο.(Ο Καλουμ σε κοίταξε με ένα βλέμμα που τα έλεγε όλα. Είχε σοκαριστεί με τα λόγια που μόλις ξεστόμισες).

Κ:Τι...τι θέλεις να πεις;

Ε:Τι να θέλω να πω ρε Καλουμ; Δεν το βλέπεις; Δεν πάει άλλο.(Είπες κοιτώντας αυτή την φορά εσύ τα παπούτσια σου).

Κ:Κοίτα με στα μάτια και πες μου ότι θέλεις να χωρίσουμε και...και εγώ δεν θα σε ξανά ενοχλήσω.

Δεν μπορούσες να το κάνεις. Απλά δεν μπορούσες. Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια σου. Εσύ τα σκούπισες για να μην τα δει ο Καλουμ, αλλά αυτός το κατάλαβε.

Ε:Δεν...δεν μπορώ.(Είπες μέσα από τα δόντια σου).

Κ:Τι;

Ε:Αλλά...ΠΡΈΠΕΙ.

Τον κοίταξες στα μάτια. Εκείνος περίμενε την απάντησή σου.

Ε:Θέλω...θέλω λίγο χρόνο. Μόνο αυτό. Αν πραγματικά με αγαπάς, δώσε μου μόνο λίγο χρόνο για να σκεφτώ.

Κ:Εντάξει. Για εσένα θα μπορούσα να περιμένω και όλη μου την ζωή.

Δεν του απάντησες και έφυγες. Κατευθύνθηκες προς τον Λουκ.

Ε:Λουκ; Μπορώ να σου μιλήσω;

Λ:Τι θέλεις;

Ε:Να σου ζητήσω συγγνώμη.

Λ:Για ποιο πράγμα;

Ε:Για ό,τι έγινε πριν με τον Καλουμ.

Λ:Δεν έφταιγες εσύ. Έτσι και αλλιώς με τον Καλουμ τα βρήκαμε.

Ε:Τι;

Λ:Με τον Καλουμ γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και τον καταλαβαίνω. Ήταν χαζό αυτό που έκανα. Εγώ έπρεπε να είμαι αυτός που ζητάει συγγνώμη. Όχι εσύ.

Ε:Τι λες; Πας καλά; Όλα ήταν δικό μου φταίξιμο. Όχι δικό σου.

Λ:Φέρθηκα σαν ηλίθιος. Δεν έπρεπε ποτέ να το κάνω αυτό.