Calum Hood imagine(GREEK)

Part 13

Ε:Με τρομάζεις.

Λ:Δεν θα έπρεπε να με φοβάσαι.(Είπε και ένα πονηρό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό του. Άρχισε να έρχεται προς το μέρος σου).

Ε:ΒΟΉΘΕΙΑ!!!!

Κ:Αγάπη μου;;; Όλα εντάξει τώρα. (Είπε και σε αγκάλιασε. Βρισκόσασταν στο ιατρείο του σχολείου).

Ε:Τι έγινε;

Κ:Δεν ξέρω.

Εκείνη την ώρα ο Λουκ και ο Μαϊκλ μπήκαν στο δωμάτιο.

Μ:Είσαι καλά;

Ε:Τι έγινε;

Λ:Εκεί που καθόμασταν λιποθύμησες.

Ε:Τι;;;

Ι(ατρος):Δεσποινίς Κλίφορντ; Επιτέλους συνήλθατε.

Ε:Τι συμβαίνει;

Ι:Τίποτα σοβαρό. Κουραστήκατε πολύ τις τελευταίες μέρες;

Ε:Γιατί ρωτάτε;

Ι:Ο λόγος που λιποθυμήσατε ήταν η κούραση. Σας προτείνω σήμερα να μην κάνετε τίποτα απολύτως.

Ε:Μα...

Κ:Δεν έχει μα.

Ε:Σήμερα έρχεται η μαμά.

Μ:Ναι! Το ξέχασα τελείως αυτό.

Λ:Δεν πειράζει. Θα σε βοηθήσουμε εμείς σε ό,τι χρειαστείς.

Κ:Εννοείται.

Ε:Σας ευχαριστώ πολύ.

Λ:Μην το ξανά πεις αυτό.(Είπε και σου χαμογέλασε).

Ε:Και τα μαθήματα;

Ι:Μην ανησυχείτε. Το κανόνισα ήδη αυτό. Θα μείνετε εδώ στο ιατρείο και όταν σχολάσει ο αδερφός σας θα φύγετε. Καλό θα ήταν να μην περπατήσετε μέχρι το σπίτι σας.

Μ:Θα πάρω τον Άστον να έρθει.

Ε:Οκ.

Το κουδούνι χτύπησε και τα παιδιά έπρεπε να πάνε για μάθημα. Έφυγαν αφήνοντάς σε μόνη με την γιατρό. Οι ώρες πέρασαν πολύ αργά. Το κουδούνι για το σχόλαμα ήχησε σαν μουσική στ'αυτιά σου. Τα παιδιά ήρθαν στο ιατρείο, σε πήραν και βκήκατε στην αυλή. Στην πόρτα σας περίμενε ο Άστον με το αυτοκίνητο του πατέρα του.

Α:Είσαι καλά μικρή;(Σε ρώτησε με αναστατωμένη φωνή).

Ε:Θα γίνω.(Είπες και του χαμογέλασες).

Μπήκατε στο αυτοκίνητο και πήρατε τον δρόμο για το σπίτι. Ο Μαϊκλ άνοιξε την πόρτα και τα παιδιά σε πήγαν στο δωμάτιό σου.

Ε:Ευχαριστώ.(Τα αγόρια σου χαμογέλασαν. Τότε το κινητό του Μαϊκλ χτύπησε. Ήταν η μαμά σας. Το σήκωσε και το έβαλε σε ανοιχτή ακρόαση.

                                                                      ΣΤΟ ΤΗΛΈΦΩΝΟ

Μ:Έλα μαμά.

Μαμά:Γεια σου αγόρι μου. Τι κάνετε;

Μ:Καλά είμαστε.

Μαμά:Μπράβο τα παιδιά μου. Πήρα να σας πω ότι το αεροπλάνο μου έχει καθυστέρηση και δεν ξέρω πότε θα γυρίσω.

Μ:Κρίμα. 

Μαμά:Ελπίζω μέχρι αύριο το αργότερο να έχω επιστρέψει. Μου λείψατε.

Μ:Και σε εμάς έλειψες μαμά.(Τα παιδιά άρχισαν να γελάνε).

Μαμά:Σ'αφήνω τώρα. Θα τα ξανά πούμε. Να μου φιλήσεις την αδερφή σου.

Μ:Εντάξει μαμά. Γεια.

                                                             ΤΈΛΟΣ ΤΗΛΕΦΩΝΉΜΑΤΟΣ

Μ:Χαζά είστε ρε;(Τα παιδιά σταμάτησαν να γελάνε).

Ε:Θα μου φέρετε ένα ποτήρι νερό;

Μ:Αμέσως.(Ο Μαϊκλ έφυγε από το δωμάτιο. Τα παιδιά δεν μιλούσαν ).

Ε:Λοιπόν;

Κ:Τι λοιπόν;

Ε:Είδα ένα πολύ περίεργο όνειρο όσο ήμουν αναίσθητη. 

Λ:Τι όνειρο;

Ε:Αφήστε το καλύτερα.

Ο Μαϊκλ μπήκε στο δωμάτιο με ένα ποτήρι νερό.

Μ:Ορίστε το νερό σου.(Είπε και σου το έδωσε).

Ε:Ευχαριστώ πολύ.(Το πήρες στα χέρια σου και ο Μαϊκλ σου χαμογέλασε).

Μ:Το ξέρεις ότι μας ανησύχησες;

Ε:Δεν το έκανα επίτηδες.

Μ:Το ξέρω.

Α:Τι θα φάμε;(Αρχίσατε να γελάτε σαν τρελοί).

Α:Τι είπα;

Μ:Αν θες να φας πάνε κάτω, κάνε κάτι και φάε. Τα κατατόπια τα ξέρεις. Α! Και μιας που θα κάνεις για εσένα, κάνε και σε εμάς.

Α:Οκ. Πάω.