~Meleklerin Gözyaşı~ | xiaoven

1. Bölüm | görev.

~Venti'nin gözünden~

Bugün görevimi alacağım ilk gündü. Benim yaşımdaki meleklerin hepsi görevlerini almıştı bile. Sonunda sıra bana gelmişti. Heyecanlı bir şekilde tüm meleklere görevleri veren Efendi Morax'ın yanına gidiyordum.

Yavaşça kapıyı tıklattım.
"Girin." İçeri girdim ve Efendi Morax'ı selamladım.
"Efendim.. Bugün ilk görev günüm. İzninizle kimi koruyacağıma bakmak istiyorum."
"İzin senindir Barbatos. Gel bakalım."

Yavaşça Efendi Morax'ın yakınına ilerledim. Bir eline Dünya'da olup biteni gösteren bir küre aldı, diğer eliyle de üstüne dokundu ve küre açıldı.

"Küre'nin gösterdiği çocuğu görüyor musun? Onun adı Xiao. Okulda çok zorbalık görüyor, bunun için içine kapanık ve sessiz biri. Sana onu koruma görevini veriyorum. İhtiyacın olduğunda insan formuna bürünüp Dünya'ya, onun yanına görünür bir şekilde gidebilirsin."

"Anladım Efendim. Göreviniz benim için önemli bir yer tutuyor."
"Şimdi gidip ilk görevini yerine getirebilirsin. İyi şanslar."

Tekrar Efendi Morax'ı selamlayıp odadan çıktım. Melekler kütüphanesine gittim. Orada herkesin kendine ait sadece görev olduğunda çalışan küresi vardı. Kendi küremi ilk defa kullanacağım için sabırsızlanıyordum. Acaba görevimi düzgünce yerine getirebilecek miydim? Acaba diğerleri gibi iyi bir koruyucu melek olabilecek miydim? Aklımda bir sürü soru ve kalbimde heyecanla küreyi açtım. Adının Xiao olduğunu öğrendiğim çocuğu izlemeye başladım.

Efendi Morax'ın dediği gibi zorbalık görüyordu.. yine. Artık ilk görevim için harekete geçme vakti gelmişti.

~Xiao'nun gözünden~

Okulda sessizce yürüyordum. Bu okula neden hâlâ devam etmek zorundaydım ki? Beni seven kimse yoktu, derslerim iyi değildi. Neden bu çileyi hâlâ çekmek zorundaydım?

Düşüncelere daldığım için önümdeki kişiyi fark etmedim ve yanlışlıkla ona çarptım. Bu okulun zorbası Dean'dı. İşte şimdi sıçmıştım.

"Önüne baksana ucube?!"
"Üzgünüm Dean.. görmemişim."
Birden yakama yapıştı. "HAH! Bununla kurtulabileceğini mi sandın seni aptal?!"

Kendimi yerde buldum. Dean yüzüme bir yumruk geçirmişti. Sanki bir işe yarayacakmış gibi kafamı korumak için kollarımı yukarı kaldırdım. Uzun bir süre öyle durdum ve fark ettim ki.. dayak yemiyordum?

Önüme baktım ve Dean'ı da yerde gördüm. Sonra hızla ayağa kalktı ve tekrar vurmaya çalıştı fakat başaramadı. Sanki görünmez bir şey onu engelliyordu
"Seninle sonra görüşeceğiz ucube."

Sinirle sınıfa doğru gitmeye başladı.
Bu da neydi şimdi? Neler oluyordu, Dean'ı durduran görünmez şeyde neydi? Yoksa..

Yoksa annemin bana küçükken anlattığı koruyucu melekler gerçek miydi..?

_____________________________________

345 kelime.

Öncelikle hepinize merhaba. Bu benim ilk kitabım yani kötü, cringe olursa şimdiden kusura bakmayın. Arkadaşlarımın gazıyla ve bir anda aklıma gelen fikirle sadece eğlencesine yazmaya başladım.
Başka diyecek bir şey bulamıyorum o yüzden bir sonraki bölümde görüşürüz! 🤍

(Npc gibi oldum)