İyi okumalarrr aşkimmm
Belimde bir el hissettim şuan kucağındaydim gözlerini hafif açıp baktım kucağına almış başını eğip,salakmisin gözleriyle bakıyordu
Kucağında atlayıp karşısına geçtim "çikolatami alabilirmisin" sahte bir gülümsemeyle yüzüme baktı sonra oda gülümsedi
"Çikolatanı verebilirim" diyip çikolataya uzandı,tek seferde almaya becerdi kutudan bir tane çıkarıp elime verdi,normalde naz yapardım niye bir tane verdin diye ama şuan verdiğine şükretmeliyim
Kinderi açıp bir ısırık aldım
Yine altımda şort vardı üzerimde crop onun ise sweatshirt, eşofman kombini,
O,kış yaşiyor ben yaz.
Askerlikten yeni gelmişti üzerini değiştirip gelmiş
"Derdin ne"gözlerimin içine bakıp alayla söylemişti
"Derdim yok" boş bir şekilde gözlerine baktım
"Hasta olacaksın üzerine bir sweatshirt al"
"Ev sıcak,ben böyle rahatım bunadami karişican"
Ne kadar bakıştık bilmiyorum ama en son ben gözlerimi kaçırdım, içeri girip salonda oturduk o bir kaç dosyayı inceliyordu ben ise çizgi filmimi izliyordum barış arada sırada cocukmusun bune, gerçekten izliyormusun bunları diyip durmuştu hemsini geçiştirip filimime odaklanmiştim hafa şimşekliydi yağmur hafif yağıyordu tek istediğim şey gökgürültüsü olmasın üstüne elektirik giderse bende biterim çok büyük korkum vardı daha doğrusu travma...
2009/9/10
15 yaşindakyen bir gün eve geç kalmiştim gece yarısı olduğu için ailedeki herkesin uyuduğunu düşünüyordum hafa soğuktu yağmur yağiyordu ne kadar gitmek istemesem de o eve gitmek zorundaydım.
Eve girip içeri girdim yağmur baya hızlandı annem uyanikti salonda ayaklarını üst üste atmış etrafa bakıyordu beni görünce "oo kimler gelmiş,hoş geldin Leyla hanım evinizin yolunu buldunuzmu" alayla
söyledi cümlesi bittikten sonra ciddi bir tavırla ayağa kalktı yanıma gelip kolumu sıktı
Gözlerim dolu bir şekilde
"A-anne" dememi izin vermeden yüzüme sert bir tokat geçirdi yere düşmemek için elimi yerden destek alıp o kadına döndüm,nefret ediyordum bundan.
Yağmur şiddetlenirken yanıma yaklaştı kolumdan tutup odaya sürükledi ne kadar anne yapma desemde dinlemiyordu odaya atıp kapıyı arkadan kilitledi eline babamın kemerini aldı o sırada elektrikler gitmişti yağmur,şimşek gökgürültüsü bir birine karişmişti
Onu görüyordum bana yaklaşıyordu yerde ellerimle arkaya gitmeye çalıştım ama beceremedim "ne zaman yağmur durursa,ne zaman gökgürültüsü biterse seni birakicam diyip kemeri sırtıma acımasızca vurdu sesim bağırmaktan kısıldi yağmur dursun diye dua ediyordum ama daha çok şiddetlendi 5 saat boyunce yağmur devam etti heryerim mosmor olmuştu
Dövmeye devam edecekti ama kendi yorulmuştu,kalpsiz biri nasıl yorulabilirki?
O günden sonra yağmurdan, şimşekten, gökgürültüsünden nefret ederdim istemeyerek ağlama krizi tutardı bunu durdura bilmek için azımi kendi elimle kapatirdim ama işe yaramazdi sinir krizi geçirmektente korkuyorum yılda bir kere yaşiyorum oda çok güçlü oluyor kendime zarar veriyorum sadece etrafa değil,kimse durduramazdi uzaktan izlerdi,kendimden geçerdim naptigimi bilmezdim bir kenara çekilip başımı dizlerimi yaslayıp tırnaklarimi boynuma gecirirdim, keşke olmasaydı böyle birşey.
Yağmur okadar hızlanmistiki çizgi filimimi zor duyuyordum göz ucuyla barışa döndüğümde rahat bir pozisyonda başını koltuktan geri atmiş tavana bakıyordu.
Birden elektirik gitti birden şimşek çarptı birden bağırıp ortaya atladım.
Ne olduğunu anlamayan barış karanlıkla beni görüyor yavaşça ayağa kalktı salonun ortasında elimle kulağimi kapatıp dizlerimin üzerinde çökmüş bir şekilde duruyordum sıcak ve büyük ellerini ellerimin üzerinde hissettim bu bana güvende olduğumu hissettiriyordu, eli elimi avucunun içine alıp göğsüne çekti "Şşş bir şey yok"
Titredigimi hissettim o an gözümün önüne gelip duruyordu "yapma,yapma" diye bağırip ağliyordum kollarından çıkıp kalkcakken izin vermedi bileğimi sıkı tutup kendine çekti,
Ağlamayi devam ederken elimle göğüsüne vuruyordum bıraksin diye ama o aksina daha çok içine çekip sarılmışti
Koltuğuna geçerek benide kendine çekti kollarını belime sarıp kendine çekti elleri kulağımı kapatip göğüsünde uyutmaya çalışıyordu ağlamam devam ediyordu ama sesler gelmiyordu.
"Ağlama" bir mırıldı gibi çıkmıştı çok şefkatli başımı
Yaslandigim yere daha çok sokulup yüzümü ellerimle kapattim bir eli sağ kulağimdayken diyer elini saçımda gezirdiğini hissettim saçımın tam ortasında durup, okşadı bu benim ağlamami durdurmuştu hatta yavaştan gözlerimin bile kapandığını hissetmiştim bunu fark etmiş olmalimi saçımı okşamayi hafifleştirdi.
