7.BÖLÜM

984 64 22
                                    

İYİ OKUMALARRR YILDIZA BASMAYİ UNUTMAYİN CANLARR😘

"NE" ne diyordu bu adam şaka yapıyor sanırım
"Evet doğru duydun bende kalacaksin 1 ay boyunca"

"Ben tanımadığım bir adamın evinde kalmam heleki senin yanında asla lütfen bırak beni"
"Korkma birşey yapmicam sana sadece evde tek kalamasin diye ileşenekadar bende kalacaksin gözümün önünde kalacaksın sonra evine gidiceksin"
"İstemiyorum" dedim ağlamakli bir sesle "ismini bile bilmiyorum belki akşam beni bıçaklarsin"
"Kaç yaşındasin 12 mi"
"Hayır"
"Kafanda kurgu kurma"
"Ayrıca tanımıyorsanda tanıtim ben barış yüz başı kimsenin göremediği yüzümü tek sen gördün bu şehirde o yüzden seni rahat bırakacağımi düşünüyorsan yanılıyorsun"

Bu barış denen asker korkulu rüyam olabilirdi "sadece 2 gün kalırım"
"Tamam" dedi ciddi bir ses tonuyla normalde kabul etmem ama heryerim çok ağriyordu evde tek olduğum için zorluk cekecektim o yüzden en azından 2 gün rahat edim yanlış bir karar almışım gibi hissediyorum ama başka seceneğim yok

********

Arabanın ön koltuğunda kafamu cama yaslamış düşüncelere dalmışım
"İstediğin bir şey varmı" dedi şoför koltuğunda
"Hayır bir an önce eve gidip uyumak istiyorum"
Sesini çıkartmadi yol boyunca ölüm sessizliği olmuştu eve geldigimizde benden önce barış indi kapımın açmasını beklemedigim için kendim açtım açmazdi zaten
Arabadan indikden sonra hemen yanıma gelip koluma girdi bir adım atınca çok kötü bir ağri girdi içime yüzümü buruşturdum barış yüzüme bakıp kucağına aldı "yürüyebilirim" yürüyemem bir adım atsam canım acıyor
Bunu bildiği için yüzüme sus derçesine bakıyordu,kapıyı açmaya çalışıyordu becerip içeri adım attı ve merdivenlere yönelip yukarı çıktik bir odanin önüne gelip içeri girdi beni sakince yere bıraktı "burası kalacağın oda yan oda benim odam birşeye ihtiyacın olduğu zaman adımı seslenmen yeterli ihtiyaçin olan şeyleri dolabta bulabilirsin"
"Tamam" dedim kısık sesle
"Şimdi üstünü değiştir ve yat ani hareketler yapma ayakta çok dolaşma kontrol etmeye gelecem"
"Çocuk değilim ben"
"Çocuksun"
"Çıkarmisin odadan"
Gözlerime iki saniye bakıp çıktı odadan bu adam gözlerime çok tuhaf bakıyordu hayatımda hiç kimse barışın baktığı gibi bakmadı gözlerime ama hangi duyguyla baktığını anlamak zordu gizemli bir askerdi

Odaya göz geçirip ihtiyacım olan kıyafetleri alıp banyoya girdim duş alcaktim şuan yaram taze canım aciyabilr ama duş almadan rahat edemicektim duşa girip sıcak bir suyla yıkanıp çıktım üstümde havlu vardı aynada kendime baktığımda mavi gözlerim kızarmiş sarışın düz saçımı taramaya başladım

göğüsüme kadar geliyordur
Saçım nemliken üstüme bir tane  sweatshirt beyaz bir renk altıma gri bir eşofman giydim saçımi açık bıraktım kurusun diye tuvaletten çıkarken bir den duraksadim elim sırttima gitti gene ağri girdi canım çok yanıyordu dişimi sıktım bağırmak için ama beceremedim "ahh" kısık çıkmıştı dizimin üzerine düştüm "barış" diye bağırdim ağliyordum  koşarak kapıyı sertçe açıp beni yerde görünce gözleri fincan gibi açıldı hemen yanıma gelip eğildi "iyimisin,noldu,neren ağriyor, bekle doktoru arim" benden daha çok telaşliydi neden bukadar telaş yaptığını anlamiş değilim
Canım okadar ağriyorki barışın kolunu sıktim kafamı göğsüne gömdüm barışin elleri saçıma geldi usul usul okşadi "hastaneye gitmek istemiyorum uyumak istiyorum"dedim nefes nefese
"Tamam sakin ol götürmicem seni bir yere yanımda kalacaksın" diyip saçımi okşamaya devam ediyordu canım ağrıyordu ama unutturmaya çalışıyordu birden havalandigimi fark ettim gene kucağına almıştı ama bu sefer konuşacak gücüm kalmamişti kafamı omzuna yaslamamak için zor tutuyordum kendimi yatağa sakince bıraktı geriye çekildi
Korku dolu gözlerle ona bakıyordum

KinderHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin