MERHABA CANLARİM NASILSINIZ İYİSİNİZDİR UMARIM YILDIZA BASIP OKUMAYA DEVAM EDERMİSUN İYİ OKUMALAR🫶🏻
BARIŞ KARATAŞ'TAN
Dün gece eve gitmemiştim sabaha kadar hastanede beklemiştim içerden bir doktor çıktı hemen ayağa kalktim "hastanın yakınları sizmisiniz" dedi "evet"
O beni tanımıyordu ama ben tanıyordum "hastanın durumu geldiğinde kötüydu sırtindan vurulduğu için organlari çok zarar görmemiş durumu şuanlik iyi hastayı normal odaya alcaz dinlensin siz de odama gelebilirmisiniz"
bu doktor baya tecrübeliydi
"Tamamdır doktor" doktor önden bende arkasından gidiyordum odasına girip benim girmem için çekildi bende girip oturdum umarım kötü birşey yoktur sakat filan kalmaz genç bir kızın benim yüzden sakat kalmasını istemem kimse istemez
Doktor karşıma geçip oturdu elinde dosyalar vardı "beyefendi hastamız Leyla hanım ölümden döndü ileşme süreçi uzun olabilir sakat kalabilirdi zor atlatti Leyla hanım tek yaşıyorsa lütfen tek kalmasın çünkü dengesini her an kaybetip düşe bilir yada yarasi kanaya bilir yarası yüzünden sırt üstü yatmasin ve dikkatli yemekler yesin besin tüketsin"nefes alıp devam etti
"Ben şimdi bir liste çıkartcam ona göre beslensin sizde dikkat ederseniz iyi olur" devam edecekti sözünu kesip
"İleşme süreçi tahmin edebiliyor musunuz"
"2 aya toplanır yarası kapanır dediğim gibi yarası çok derin mermiyi zor çıkarttık baya derine girmiş neyseki organlar zarar görmemiş çok yoksa hasta hayatını kaybede bilirdi" ben 2 ay boyunca onu evimde nasıl tutucam evde tek bırakamazdim ve evinde de kalamazdim onu evimde kalması lazım ben her ay göreve gidiyorum ve ne zaman döneceğim belli olmuyor bu düşüncelere dalmışken doktor "hastayı çok üzmeyelim herşeyi yakmasın kafasına bu 2 ay boyunca yatıp dinlensin"
"Tamamdır sağolun"
"Rice ederim cikabilirsiniz"
Ayağa kalkıp çıktım kafam çok karışıkti ben bidaha karşıma çıkma diyen kıza şimdi 2 ay boyunca evimde kalmı dicektim tabikide tatlı dille söylemicem.
LEYLA KARA'DAN
gözlerimi açmaya çalıştım becerdimde heryerim ağrıyordu gözlerimin içine odanın ışığı girince kısıldı zorla açıp etrafa baktım genemi hastanedeyim ben
Biraz düşündükten sonra herşey aklıma geldi ben askeri korumak için kurşunun önüne atlamıştım ve sırtimdan vurulmustum canım çok açıyordu ve o asker benim kalbimi kıran askerdi o olduğunu bilmiyordum bilseydim önüne atlarmiydim bilemiyorum
Kolumu kaldırmaya çalıştım hafif hareket ediyordu kolumda tutulmuştu gözüm odada dolaşiyordu yüksek bir odadaydim tahminim 6-7.kat ağaçlarin son dallari gözüküyordu hava serindi içeri bir hemşire girdi hemen kafamı ona döndürip baktım
"İyimisiniz Leyla hanım"
"Hayır her yerim ağrıyor"
"Merak etmeyin geçecek serumunuz bitti şimdi ağri kesici vericem"
"Ne zaman cikacam burda"
"Doktorunuz haber vereck benim bilgim yok"
"Teşekür ederim" dedim gülümsemeye çalışarak gözlerimden de yaş akmişti çok sulu gözlüyim ve nefret ediyorum bundan
"Sizde hemşireseniz bildiğim kadar"
"Evet" dedim konuşmaya zorluyordum kendimi bunu anlamış olacakki
"Siz dinlenin birazdan doktor gelecek bilgilendirmek için"
Kafamı olumlu anlamda salladım yüzüme bakıp gülümsedi çok tatlı bir hemşireydi esmer kahkülli kısa boylu
5 dakika geçti odamın kapısı çalındı doktor gelmiştir diye kafamı çevirdim şaşırmistim bu o askerdi önüne atladiğim asker içeri yavaş adımlarla gelip durdu yüzü kapalıydı ama yüzünü görmüştüm gözleri ciddi bir ifade vardı dik bir şekilde bekliyordu elleri gene arkasına gitti
Ben geleceğini hiç düşünmemiştim birdaha karşıma çıkma diyen biri neden gelsinki
Bakişmaya devam ediyorduk sesizligi bozan o oldu
"Nasılsin bir yerin ağriyormu" sert söylemişti kızgındi belki bana sesi hep yüksek çıkıyordu ve bundan çok rahatsız oluyordum
travmam vardı babam yüzünden küçükken hep bağırıyor dövüyordu o yüzden korkak ve yüksek sesden rahatsız olan biriyim
"Heryerim ağrıyor" kısık bir sesle demiştim bunu duyduğuna sinirlenmiş gibi bir adım yaklaşıp havada olan kaşını daha çok kaldırıp
"Neden önüme atladın"
"Sen olduğunu bilmiyordum"
"Ölebilirdin ölümden döndün"
"Ama ölmedim"
"Ölebilirdin" diye bağırdı yerimden sıçradim gözlerim doldu
"Ağlama" diyip yaklaşti
Bu askerden korkmuştum babama benziyordu babamda bağıriyordu babam gibi bana vuracak diye çok korkuyorum
Yerimden oturma pozisyona geçmeye çalıştım ama yaramı unutmuştum anı hareket ettiğim için "ahh" ağlamaya başladım asker telaşlar yanıma gelip beni yatırmaya çalıştı yatıp kafamı kaldırdım ağlamami durdurmaya çalışıyordum "ani hareket etme" gözlerine baktım mavi gözlerim siyah gözlerinden bir şey arıyordu ama çok gizemli bir askerdi bu ismini bile bilmiyorum daha bilmiyordum
"Ne zaman evime gidicem"
"Evine gitmiceksin" hayır hastanede kalmak istemiyordum hiç sevmiyorum hastanede kalmak
"Hastanede kalmak istemiyorum"
"Hastanede kalmicaksin" dedi yeter der gibi
"Ee nerede kalacam ben"
"Benim evimde"
"Ne?"
HELLOO AŞKLARR DAYANAMAYİP BÖLÜM ATTİM KISA AMA OLSUN
YARIN ATACAM BÖLÜM 2 GÜNDE BİR ATACAM DİYORUM AMA DAYANAMAYIP ATIYORUM 😺
Sizce bölüm nasıldi ilerideku bölümde ne olacak Leyla kabul edecek mi yüzbaşının evinde kalmaya 🫶🏻
Diyer bölümde görüşmek üzere canlarım 🫶🏻💗
