10.

19.8K 305 45
                                    

Dünya durmuş gibiydi benim için, korkuyordum
Demire bir şey olmasindan korkuyordum o bunu hak etmiyordu
Neyseki bir şey olmamişdi-şimdilik.
Her an ola bilirdi ama.....

Şirketden çıktıktan sonra durmaksızın Karayı arıyordum ama açmiyordu Demiri haber vermek için aramak istesemde arayamamışdım.....
Ne diyecekdim ki arayıp
Evli sevgilim seni öğrendi ve öldürmeye geliyormu diyecekdim ?
Ağlamakdan yüzüm gözüm şişmiş halde
Bi yandan Karayı arıyor bi yandan araba kullanıyordum nereye sürdüğümü bile bilmiyordum ama gaza basıb Karaya yetişmeye çalişiyordum
Aramalarım çaliyordu telefonunu kapatmamişdi demek ki daha Demiri bulmamişdi bulsaydı eğer ilk telefonunu kapatirdi rahatsiz edilmemek için
Meşgul olduğunda hep yapardi bunu
Aramalarimdan biri kendiliyinden kapanmadan kendi kapatti
Ve bi mesaj geldi
En sonunda aramalarımdan sıkılmış olucakki mesaj atmişdi

"Hastehanedeyim Ateş düşmüş beni arama sizinle sonra ilgileniceğim"

Mesaj okur okumaz arabayı kenara çekmiş derinden bir nefes vermişdim
Ateş, Karanın oğlu o resmen hayat kurtarmişdi imdatıma yetişmişdi
Kara şimdi oğlunun derdine düşmüşdür
Bi süre onun yanindan ayrilmaz
Bu süredede sakinler hem benimde onunla konuşub sakinleşdirmeye zamanim olurdu

Göz yaşlarimi silmiş gözlerimi kapatmiş
Koltuğuma yaslanmişdim
Rahatlamaya çalişiyordum aşırı korkmuş ve sitres olmuşdum ellerimin titremesi geçmiyordu bu sırada
Demir Aradı

Elime aldiğim telefonla bakişiyordum
Açsammi açmasammi bilemiyordum
Çok ısrarlı çalinca açdim.

"Efendim" dedim burnumu çekerek

"Gece.......iyi misin ?"

"İyiyim iyiyim"

"Sesin iyi gelmiyor bir şeymi oldu"

"YOO....yok yani iyiyim bi şey yok"

"Görüşmen bittimi?"

"Aaa....,evet evet bende seni arıyacakdim şimdi şu sahildeki restorana geçelimmi"

"Tabi olur geliyorum"

Ona buluşucağimi söylemişdim
Şimdi bulup evlilik meselesini ortadan kaldiricam ve bütün sorunlarim ortadan kalkicak. derin bi nefes verip arabami tekrardan çalişdirdim ve restorana doğru yola çikdim.

Yolda kendi kendime ne konuşucağimi düşünüyor iç sesimle cebelleşiyordum

"Demir ben seni sevmiyorum ve sevmediğim bi adamla evlenemem hem bi sevgilim var onu seviyorum"

"Böyle mi söyliyeceksin gerçekden?
Demezmi o zaman neden benimle tanişdin,neden sana sorduğumda sevgilim yok dedin,neden istemeye geldiyimizde bi şey demedin diye"

"Ben düşündümde bizden olmaz"

Neden demezmi neden bi şans vermiyorsun demezmi?

"İçime sinmedi evliliğe daha hazir his etmiyorum"

27 yaşindasin neyin hazir olmayişi bu demezmi?,hem o senin doğduğun büyüdüğün yerin adamı neyin yabancılığını çekiyorsun ben senin çocukluğunu biliyorum demezmi?

"Offffffff of of offfff"
Direksiyona duruyordum sinirimden
Aklim karman çormandi
Napicağimi ne edeceğimi hiç bir şey bilmiyordum Demire bi mazeret bile bulamiyordum onu inciticekdim
Bunuda istemiyordum ama olmazdi

Düşüncelerimle cebelleşmeyi birakmişdim artik çünki restorana varmişdim. Cam kenarinda oturup
beni bekliyordu masasina doğru gidip

"Merhaba"dedim sesim içime kaçmiş gibiydi Karaya bağirmakdan ve hiçkira hiçkira ağlamakdan olsa gerek.Demir
Bana bakdi gözleri piril piril bi şekilde.
Gülümsedi,"Hoş geldin"dedi ayağa kalkdi yanima gelip bi elini belime atti
Şaşirmişdim neydi bu samimiyyet
Yanağima değen dudaklarla dahada şaşirdim gözlerim fal taşi gibi açilmiş
Durduğum yerde kala kalmişdim
Bi Yanağimi hafifce öpdükden sonra elini belimden çekdi hem yandaki sandalyeyi çekip oturmami bekledi
Oturdum.oda karşimda kendi sandalyesine geçdi "gelmene sevindim"demesi ile bende ona tebessüm ettim "görüşmen nasil geçdi"dedi bu seferde arkasina yaslanip
"Ne?"dedim anlamayarak kafam yerinde değil gibiydi aklim uçmuştu
"Görüşmedeydin ya?"dedi "aradığımda"
Diye ekledi. Karayı beklerken aradiğinda
Görüşmedeyim çikişda ariycam buluşuruz demişdim tabii yaa
Zaten saatler geçmesine rağmen aramiyinca o aramişdi
Bilmiyordu ki ben o sirada aslinda ona bi şey olucağini düşünüp çaresizce ağliyordum.

Kara GeceHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin