5.

58 12 6
                                    

Gözlerimi açtığımda havanın karardığını gördüm. Aklıma annemin dedikleri dolduğunda hızla doğruldum yatakta, resmen uyuya kalmışım.

Odanın kapısı çaldığında 'gel' dememle annem içeri girip uzun bir süre inceledi beni daha sonra "bir şey söylemem gerek" deyip yatağa oturdu.

"Dinliyorum" dedim yeni kalktığım için dağınık olan saçlarımı düzelterek.

"Oğlum sınırda sorun çıkmış kral ve prens işleri halletmek için oraya gitmişler, onlarla sorunu olan bir krallıkmış sınırda olan iki kişiyi öldürmüşler" kafamı salladım devam etmesi için "prens bu gün gelecekti ama işi çıktığını ve gelemeyeceğini söyleyerek özürlerini iletti"

"Anne ihtiyacım olmadığını zaten söylemiştim"

"İhtiyacın var oğlum biliyorum ama korkuyorsun değil mi?"

Başımı salladığımda saçlarımı okşayarak öpücüklerini bıraktı, gülümseyerek daha sıkı sardım annemi.

"Anne ya ona layık olamazsam"

"Eşisin sen onun"

O delta ve ben vitayım diye seviyor belki de beni, bilemiyorum.

"Ne düşündüğünü biliyorum güzel oğlum ama o omega bile olsan seninle evlenmek istemişti, ama vita sen çıktın" dedi kıkırdayarak, yüzü birden ciddileştiğinde gülerek baktım yüzüne, annemin bu ani duygu değişimlerine alışmıştım artık "belki de vita sen olmayacaktın ama eminim ki seni yine de severdi" buruk bir şekilde gülümsedim.

"Saat kaç anne, fazla uyumuşum"

"Saat dokuz bebeğim"

"Tekrar uyusam olur mu?"

"Acın öyle geçiyor değil mi?" dedi kıkırdayarak.

"Evet anne, daha rahat hissediyorum"

"Tamam bebeğim gidiyorum ben o zaman." çıktığında arkasından bir süre baktıktan sonra yatağa girip yanımda duran ve deltanın baskın okyanus kokusunu taşıyan tişörtü alarak burnuma getirdim ve kendimi uykuya bıraktım.
.
.
.
Gözlerimi mühür yerime giren acıyla açtım ve inleyerek kıvrandım yerimde. Normal değildi bu acı, çok kötüydü.

"Anne!" diye bağırdıktan bir kaç dakika sonra odamın kapısı sertçe açılmıştı.

"Oğlum" dedi yanıma telaşla yaklaşırken "ne oldu bebeğim"

"Anne çok acıyor!" bir yüzüme birde boynuma baktığında gözleri şaşkınlıkla açılmıştı.

"Oğlum"

"Anne çok acıyor, bir şey yap lütfen"

"Oğlum telaş yapma" dedi odanın kapısına doğru gitmeden önce, kapıda durup yüksek sesle bağırdı, "doktor çağırın!" bir doktor ve bir kaç hemşire odaya girdiğinde doktor hemen yanıma gelmişti. Sonrası ise karanlıktı.

Soul Contact - OmegaverseHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin