Wrong corner

14~Kıskanç

Selam, uzun zaman sonra karşınızdayım:) umarım unutmadınız burayı... biraz uzaklaştım ama geri geliyorum merak etmeyin.

Herkes hazır olsun bu bölümü uzun yazıyorum böylece kendimi affettiririm size umarım

Bu arada daha fazla bekletmek istemediğim için okumadan atıyorum, yazım hataları için kusura bakmayın.

İyi okumalar(YORUM VE OY İSTİYORUM ÇOK DEĞİL)😍‼️

Tam o sırada öğretmen gelmişti, çok iyi tahmin etmişim. Ders başladığında ikimizde odaklanmıştık, arada jungkook'a kaçamak bakışlar atsamda o fark etmemişti, galiba.

Oturmaktan bıktığım için yerimde kıpırdanıp duruyordum ve bir türlü doğru pozisyonu bulamıyordum, artık sandalyeden kalkmak istiyordum ama dersin bitmesine daha yarım saat vardı.

Jungkook kafasını bana doğru çevirdi ve yaklaşarak fısıldadı "sandalye rahat değilse kucağıma otur" cümlesiyle nefesim kesildi ve gözlerim büyüdü. Yutkunarak ona doğru baktım ve bana sırıtarak baktığını gördüm, gerçekten flört mu ediyor benimle?

"Ne? Ben rahatım burda." diyip bir kez daha pozisyon değiştirdim, sessizce kıkırdayıp kulağıma doğru yaklaşıp fısıldadı "bir sandalye kucağım kadar rahat değildir güzelim, dene istersen." hafif biraz daha eğilerek kulak mememe değeceği sırada geri çekilip ona baktım "kucağın bir eşya mı da demeyeyim? Şapşal, dersine odaklan hadi." dedim ve çekinerek kafamı çevirdim.

Derin nefes alıp tahtada yazan önemli şeyleri defterime yazdım, jungkook masaya yaslanmış doğrudan bana bakarken ben yazmaya devam ediyordum "neye bakıyorsun böyle? Çok dikkat dağınıklığın var senin, sınıfa ders hariç her şeyi yapmak için gelmişsin belli." kalemi bırakıp gözlerimi ona çevirdiğimde bakışları farklıydı.

Sanki derin duygular besliyordu bana bakarken, çok mutlu hissettiriyordu, "belki sadece senin için gelmişimdir olamaz mı?" gülümseyen ifadesiyle irislerime odaklanmıştı, afallayarak donup kaldım ve ne diyeceğimi şaşırdım.

"Yani, olabilir tabi ama sen böyle yapmaya devam edersen bende dersime odaklanamicam o yüzden bana bakma." bakışlarımı kaçırıp kafamı eğdim ve defterime bir şeyler karaladım, sandalyem birden çekilerek jungkook beni kendine yaklaştırdı.

"Bakıyorum da çok utangaçsın başka yerlerde." sırıtıp elini sandalyemin arkasına koydu, ah buna neler oluyor? Kalbim yerdinde duramayacak kadar hızlı atıyor cidden. Herkesin içinde ne kadar da rahat. "Bakıyorum da çok utanmazsın başka yerlerde jungkook bey, lütfen rahat durun artık."

Yavaşça kıkırdayıp elini sırtıma yerleştirdi ve okşayarak kulağıma yanaştı "ben neden insanlar var diye sevdiğim kişiden uzaklaşayım ki?" fısıldayıp nefesini boynumda soludu, gözlerimi kırpıştırıp duraksadım ve bir süre olduğu yerde kaldım.

Kafamı sallayıp sandalyemi eski yerine koydum ve telaşla mırıldandım "jungkook biraz rahat dur, dersime odaklanmam gerekiyor. Ötede kal, sapık" dedim ve ortamın gerilimini azaltmaya çalıştım.

Jungkook sandalyesine yaslanmış omuz silkerek söyledi "sen bilirsin, yalnız teneffüste beni durdurmaya çalışmak yok o zaman." dedi ve bunu dedikten sonra daha bir şey yapmamıştı.

Yarım saatin ardından zil çalınca herkes sesli konuşup sınıftan çıkmaya başladı, ben defterimi ve kalemliğimi çantama koyup sırtladığımda ayağa kalktım. Hala kös kös oturan jungkook yüzünden geçemeyince onun omuzunu dürtükledim.

"Zahmet olmazsa kalkar mısınız beyfendi? Hani bizi bekleyen arkadaşlarımız var, teneffüsteyiz falan" diyerek kalmamasını bekledim. Yerinden kalkmayınca ofladım, herkes çıkmıştı resmen. Bi biz kaldık şurda "eşyalarını topluyorum bak." diyerek yavaş yavaş koyuyordu çantasına.