The scent of blood lingered as my body slowly weakened. The wound close to my heart was still not healed as my wings rushed towards somewhere I know I'm safe.Madilim ang langit at ang ugong ng buwan at mga bituin ay sumasabay sa hangin na kinukulog ang mga nagtataasang puno ng kapullan.
Hindi mainam ang kontrol ng aking pakpak habang ako'y nasa himpapawid patungo sa lugar kung nasaan ang diwata.
I need her to heal me-to remove the curse that is hindering me to heal faster.
Ang tunog ng aking pakpak ay tila ba mga yapak ng isang hayop na nangangailangan ng pagkain. I grunted when I felt my wound twitched. Hinawakan ko ang malapot na dugo at saka ko ikinuyom ang kamao ko.
Tartus Vivar. Why was he at the Casino? Nalaman niya ba ang tungkol sa relasyon namin ng Markes?
At nasaan ang Markes ngayon? Not that I care but I need to know if he betrayed me so I can subtract him from the list of those I can forgive.
"Yudiputa..." Mura ko nang bigla na lamang wari nagtago ang aking pakpak sanhi ng aking pagkahulog sa sanga ng punong bitaog.
"Ahh..." Napapikit ako, hindi sa sakit kung hindi dahil isa itong insulto sa akin.
Tumayo ako sa sanga na parang walang nangyari. Nabali ang sanga nang tumalon ako at bago pa man makaapak ang aking paa sa lupa ay sinipa ko 'yon pataas at sinalo.
Pagkatapos, pinatama ko ang matulis na dulo ng sanga sa malayong puno na walang kahirap-hirap. I used the branch as a dart to hit the trunk and imagined that it was the emperor's head.
"It seems to me that the emperor is twisting his face, even uglier than his normal state of lunacy," sabi ko bago ako binalot ng katahimikang nakakasilasok.
Big smokes enshrouded me as if a way to protect the honor of its owner.
The little light resonating from the moon faded. My surroundings became dull and sharp as the smoke wailed, thereby defeating the sound of wind bristling through the trees, scrunches of dead leaves, and the howls and footsteps scouring around the wilderness.
"What... I didn't-" Ang kasunod ng aking sasabihin sana ay hindi natapos pagkat ang katawan ko ay tumama sa katawan ng puno ng bitaog.
Nagkulay pula ang aking mata sa magkahalong pagtataka at alarma habang pinapakiramdaman ko ang paligid na binalot ng usok na hindi ko naman kagagawan.
Why did the smoke appear when I did nothing to make it appear? Am I tripping?
Should I slap myself like what humans thought of when they're faced with a situation they can't comprehend?
No. Bampira ako.
Fvck. The smoke is not disappearing. And my wings are not working because I took time to heal my wound.
I sensed someone watching me from all direction but only one figure was moving. 'Yon ang kaninang tumulak sa akin.
"Who the fvck are you?" I asked.
Wala akong nakuhang sagot.
"Did you do this? How? I know this smoke. This is mine. Pero hindi ko 'to kagagawan."
The black figure stopped. I saw how its red eyes gaze at me.
"You." I glared when I realized that it won't talk.
Tinakbo ko ang distansya namin at saka ko siya inatake ng matutulis kong mga kuko. Hindi naapektuhan ang pigura sa aking ginawa. It just disappeared and then appeared again with its new body floating like a ghost.

BINABASA MO ANG
WHISTLING MYSTIQUE
Short StoryLong ago, there was a tale about an enigmatic creature unbeknownst to the fairies. This creature was known to be a rogue, a vampire who feeds for fairies' blood in hopes to steal their magical powers. Unknowing of what awaits him midst the forest o...