KTS#2: Battle In Sync (COMPLETED) [BxB]

CHAPTER 30

Irving Lorelei

HINDI ito ang unang beses na magkasama kami sa iisang kuwarto. Pero hindi ko mapigilan ang hindi kabahan sa aming gagawin ngayon.

Magkaharap kaming dalawa habang nakaupo sa paanan ng kama.

"Osmon."

"Irving."

"Are you sure about this?"

"Yes, I'm sure about this."

He touch my cheeks and kiss my forehead, "Irving, bite my hand if you can't take the pain. It will help lessen the pain." He sound worried.

A soft yet sudden laugh skip from my mouth. "Okay."

I close my eyes waiting for him to do the move. I slowly feel his warm breath but at the same time I can sense that he is very hesitant. I open my eyes in order to see his face. Unti unti kong nilapit sa mukha nito ang leeg ko.

All I can feel his gentle kiss and smooching sound. He bite my neck slowly and after a while a sharp pain suddenly strike from his teeth as if shark has bitten me. I bite my bottom lip when the pain starting to scattered from the back of my head to my body. Saliva went out from my mouth and my vision are getting blurry. Both of my arms are out of strength so as my knee that getting weaker.

I could feel Osmon holding himself up.

"Osmon...don't hold yourself...just do it. I'm okay, let's form a bond now." I whisper and with that I didn't hesitate to bite his shoulder.

From my nose I can smell Osmon's pheromones. The blood dripping to his chest that came out from his shoulder. Osmons breath are getting heavy. I can feel my blood flowing up to the part where Osmon bit me.

"Irving let's form a bond...together." He then look at me with a sleepy eyes. I just nod and smile.

"Yes, let's do it."

1 week later...

Osmon Perkin

AS what Doc. Vogelmann said that our bond may formed after a week. Isang linggo ding may kausap si Irving sa cellphone, umaga't gabi silang nag-uusap sa taong hindi ko kilala.

Ilang beses ko itong tinanong kung sino ang kausap niya araw-araw sa isang linggong lumipas e, hindi man lang niya sinagot bagkus ay iniiwasan niya ang bawat tanong ko sa kanya. Hindi ko naman masasabi na may kalaguyo siya dahil buong linggo kaming magkasama sa iisang bubong kaya malabong makahanap siya ng iba pwera na lamang kung aalis siya ng mansiyon para may bibilhin.

Malabo naman sigurong makipagkita siya sa bago niya kung gayon palagi niya kasama driver niya edi sana may sinabi na sa akin ang driver niya tungkol sa bago nito. Pero wala man lang akong natanggap na kuwento tungkol doon o baka guni-guni ko lang talaga yun dahil nagseselos ako? Aba dapat lang talaga akong mag selos dahil magiging asawa ko na si Irving at hindi ito pwede angkinin ng iba.

Kulang na lang ay mag call center agent na silang dalawa dahilan sa bawat araw at oras sila nag-uusap. Gaya na lamang ngayon, nasa gilid siya ng pool kumakain ng cake habang kausap na naman ang taong hindi ko kilala. Kung pwede lang talaga ako tumalon mula sa terrace kong saan ako ngayon patungo sa swimming pool ay baka ginawa ko na. Huwag muna sa ngayon ayaw ko pa mamatay ng maaga dahil gusto ko pa masilayan ang batang dinadala nito ngayon.

Minsan naiisip ko na lang talaga na baka sige effect lang ng pag f-form namin ng band ang pang-iiwas ni Irving mula sa akin pero hindi pwede ito dahil mag-iisang linggo na at hindi pa rin niya ako kinakausap.