Yıldızlar - Ryuna/Chaeryeji

8

Yuna'dan

İçeriye üç adam, ellerindeki tabancalar ile girdiler. Chaeryeong, hızlıca tuvalete koştu ve telefonla konuşmak için zaman kazandı. Adamlardan ikisini tanıyordum fakat diğer adamı hiç görmemiştim. Chaeryeong'un gidişi ile üçe üç kalmıştık. Bir süre bizi incelediler. Emindim ki silahlar korkutmak içindi. Büyükleri bizi ölü olarak değil canlı olarak istiyordu.

Elim ile arka masadaki kumandayı gizlice aldım ve sağ tarafıma doğru fırlattım. Gözler benim üstümde değildi bu yüzden hızlıca sesin geldiği yöne doğru baktılar. Görüş açılarında yanlızca ben ve Yeji vardık. Ryujin gizlice adamların arkasına yaklaştı. Bıçağı benim tanımadığım adamın baldırına sapladı ve hızlıca bıçağı çekip, sırtına sapladı. Adam acı ile inlerken, o kadar da güçlü olmadığını anlamıştık. Yavaşca yere çöktü. Ölmediğini biliyorduk çünkü acı inlemeleri asla kesiliyordu. Kısa boylu olan düşen adamın yanına yaklaştı ve nabzını kontrol etmeye başladı. Anlaşılan onun için önemli biriydi. Ryujin, ayakta kalan adama göz ucuyla baktı ve kendisine silah doğrultulduğunu gördü.

"Sakın onlara bir zarar verme, yoksa vururum."

Bu sefer ayaktaki adam Ryujine dönünce ben arkasında kalmıştım. Kendimi belli etmeden yaklaştım ve silahlı elini hızlıca yakalayıp silahı evin bir köşesine fırlattım. Elimdeki bıçağı boynuna dayadım. Adamın boyu benden uzun olduğu için kolayca kurtulabilirdi. Adam ayakkabılı ayağı ile sağ bacağıma sert bir tekme atacakken Yeji yere fırlattığım silahı kaptı ve adama doğrulttu.

"Sakın, ona bir zarar vereyim deme. Yoksa vururum."

Yerde yatan adamın nabzını kontrol eden ise ikilemde kalmıştı. Öfkeyle elindeki silahı yere bıraktı ve konuşmaya başladı.

"Lütfen, onu rahat bırakın."

Adamın davranışlarından oldukça duygusal ve güçsüz biri olduğu anlaşılıyordu. Gözlerinden akan damlaları fark ettiğimde içimin acıdığını hissettim. Sessizce konuşmaya devam etti.

"Sevgilim, ne yapacağım?" Sesi titriyordu. Bu iş için hazır olmadığı belliydi.

"Seni ahmak. Bir bok beceremiyorsun." Daha demin sevgilim dediği adam, onu aşağılamaya başlamıştı.

"Benim nasıl biri olduğumu biliyorsun. Sen beni bu işlerine alet ettin. Daha güçlü bir erkek bulsaydın o zaman. Asıl ahmak olan sensin."

"Altımda ismimle inlerken de böyle mi düşünüyordun. Gerçekten bana aşık mı oldun? Seni kullandığımı anlayamadın değil mi?"

"S-sen neler diyorsun?"

"Bir sik becerdiğin yok. Senin yüzünden hapse gireceğiz. Gerçek yüzümü daha fazla saklayamazdım."

Adam'ın üzgün, ihanete uğramış yüzü birden ciddileşti ve gülmeye başladı.

"Gerizekalı. Bilmiyormuşum gibi anlatmayı kes. Zaten bana oyun oynadığını biliyordum. Dediğin gibi, eğer hapse gireceksem seni öldürmemin bir sakıncası olmaz. Daha fazla yatacaksam bile buna razıyım."

Elindeki silahı boğazına bıçak dayadığım adama doğrulttu ve bir saniye bile beklemeden ateş etti. Biraz sonra tekrar, ve tekrar ateş etti. Etraf kana bulanmıştı. Adam ellerimden aşağıya kaydı ve yere yığıldı.

"Korkmayın, size zarar vermeyeceğim. Hatta kendi rızam ile aşağıya iniyorum. Fakat size birşey demeliyim. Polise haber vermek için kaçan arkadaşınızı kontrol etmelisiniz."

Yüzümüze gülümsedi ve büyük adımlarla dış kapıdan çıkıp merdivenleri inmeye başladı. Yeji, duyduğu şey ile koşar adımlarla evi aradı. Ryujin ve ben de koşarak peşinden gittik. Lavabo'nun kapısını Yeji açtı ve gördüğü şey ile ağzını eli ile kapattı. İçeriye baktığımda Chaeryeong, yerde kanlar içinde yatıyordu.

Yeji, var gücü ile ağlamaya başladı. Sevgilisini kendine doğru çekti ve sıkıca sarıldı. Kıyafetleri kan ile kaplandı fakat umurunda değildi. Ağlamaktan konuşamıyordu fakat birşeyler mırıldandığını anlayabiliyorduk. Ryujin de sessizce ağlamaya başladı. Yere oturdu ve ikisini izlemeye başladı. Gözümden küçük bir gözyaşı süzüldü ve elim ile sildim. Güçlü durmalıydım. Chaeryeong'u kim öldürmüştü? Ne zaman öldürmüştü? Biz içeride iken arkadan girmiş ve Chaeryeong'u kıstırmış olmalıydı. Biz tuvalete gelince de arkadan dolaşıp kapıdan kaçmış olmalıydı. Siren sesleri kulaklarımı doldururken kendime engel olamadım ve ben de ağlamaya başladım. Ryujin'e yaklaştım ve sarıldım. Eve giren polislerin bize doğru geldiğini ayak seslerinden anlayabiliyordum fakat o an polisler üçümüzün de umurunda değildi. Ben ve Ryujin en yakın arkadaşını, Yeji ise sevgilisini kaybetmişti.