ISSIZ | Yarı Texting |

1.0

Birkaç ay önce

   Gözlerimi açtığımda yavaşça koltuktan kalktım. Kafamı arkaya doğru çevirdiğimde Yankıyı gördüm. Masanın üzerinde bir sürü dosya vardı ve önünde ki bilgisayardan bir şeylere bakıyordu. Benim ona baktığımı görüp göz ucuyla bana baktı. " Uyanmışsın. Hadi kalk yatağa geç."

    Gözlerimi devirip telefonuma uzandım. Saat gece on ikiydi. Yankı ile sabah konuşmuştuk. Normalde saat on da gelmesi gerekirken gece on iki de eve gelmişti. O gelmediği için bende uyuya kalmıştım. Koltukta uyuya kaldığım zaman beni sürekli yatağa taşırdı. Şimdi üzerime bir örtü bile örtmeyi çok görmüştü.

    Onu uyarmama rağmen geç gelmişti. Artık ona boşanma konusunu açacaktım. Mutlu olmadığım bir evliliği sürdürmek istemiyordum. Ne tepki verirdi bilmiyordum ama bu konu da kararlıydım.
    Ayağa kalkıp banyoya girdim. Elimi yüzümü yıkayıp kendime gelmeye çalıştım. Ona bu konuyu nasıl açacaktım? Nasıl bir şeyin içine girecektik?

   Saçlarımı arkamda at kuyruğu yapıp banyodan çıktım. Yankının yanına dogru yaklaşırken ona seslendim. " Yankı?"
Beni umursamadan işini yapmaya devam etti. Ona bir kez daha seslendim. Beni hala takmayınca hızla bilgisayarın kapağını kapattım. Yankı bunu yapmamla bana döndüğünde ona baktım.

   " Ne yapıyorsun? Önemli birşey yazıyordum Eylül." Ona göz devirip bilgisayarı öteye ittim. " Önemli olan şuan seninle konuşacağım konu."
Yankı bana soru sorar gözlerle baktığında gözlerimle ona koltuğu işaret ettim.

    Yankı oflayıp sandalyeden kalktığında peşinden gittim. Koltuğa oturduğunda bende yanına oturdum. " Evet? Bekliyorum. Neymiş bu önemli konu?" Şuan beni takmıyordu. O bilgisayar da ne varsa benden daha önemliydi. Burdan bile ne kadar doğru bir karar verdiğimi görüyordum.

   Bir anda söyleseydim hemen kurtulurdum. " Yankı ben boşanmak istiyorum." Kumandayı almak için uzandığında benim dediğimi duyup duraksadı. Hemen bana dönüp konuştu. " Yanlış mı duydum ben?"
    " Hayır yanlış falan duymadın Yankı. Boşanmak istiyorum."

    " Ne? Neden?" Onun bu sorusuyla hafifçe güldüm. " Neden mi? Sence neden?"
Yankı ellerime uzanmaya çalıştığında geri çekildim. " Senin eve geldiğin yok Yankı. Senin bizi bir kere umursadığın yok. Bu yüzden seni kaç kere uyardım. Eve gel dedim eve gelmedin bugün Yankı."

     Tekrar yaklaşıp ellerimi tuttuğunda bu sefer engel olmadım. " Eylül lütfen. Lütfen vazgeç bu kararından."  Kafamı iki yana salladım. " Bu benim kesin kararım Yankı. Hiçbir şekilde değiştiremezsin."
   Sanki gitmemden korkarmış gibi ellerimi sıkıca tuttuğunda bir an vazgeçecektim ama son anda kendimi tuttum. " Gitme. Ben değişmeye çalışacağım Eylül. Gitme lütfen."

   " Hep böyle oluyor Yankı. Seninle kavga ediyoruz. Değişeceğim diyorsun. Ama değiştiğin falan yok." Gözlerinin dolduğunu görünce içimde birşeyler koptu. Bu kadar kötü olacağını düşünmemiştim.
    Aramızda bir süre sessizlik olduğunda Yankıya baktım. Bunu yapmalımıydım? Belki de yapmamalıydım. Yankıya göz ucuyla baktım. Hala kendini ağlamamak için tutuyordu. Bunu farketmiştim.

    " O zaman biraz zaman ver bize. Biraz tatil yapayım. Güneşte gelsin." Yankı heyecanla bana döndüğünde " Ama boşanmayacağım demiyorum bak. Sadece tatil yapacağım diyorum."
  Yankı hızla kafasını aşağı yukarı salladığında yaptığıma pişman olsam mı olmasam mı kafamda onu düşünüyordum.

    Yankı bana yaklaşıp beni kendine çektiğinde şokla gözlerimi araladım. Uzun zamandır birbirimize sarılmıyorduk. Bu uzun zaman sonra ilk temasımızdı. Lanet kalbim hızlanmaya başlayınca geriye çekildim. Ona aşıktım. Bunu biliyordum. Ama onun beni sevmediğini bile bile onunla evli kalamazdım.
 

    " Ben yatıyorum. Yarın yola çıkarız haberin olsun. İyi geceler." Bunu dedikten sonra hızlıca salondan çıktım. Güneşin odasına doğru gittim. Yavaşça kapısını açtığımda içeriye girdim. Geri kapattım ve yatağa doğru yürüdüm. Uykusu hafif olduğu için sesimi duyduğunda uykulu gözlerle bana baktı.

   " Anne?" Yavaşça yanına sokulduğumda minik ellerini bana sardı. " Birşey yok annem. Hadi sen yat." Güneş bunu dememi beklemiş gibi uykusuna geri döndüğünde bende gözlerimi kapattım. Yaptıklarımı düşünmemek için uyumam lazımdı. Yavaş yavaş kendimi uykuya teslim ettim.

...

Hellöö nabersinizzz

Uzun zamandır gelmiyore ve bir baktım ki ne göreyim

Kitabım okunmaya başlanmış

O yüzden bende dedim ki niye sınır koymiyim

Şimdik diyorum ki sınır 5 oy olsun yorum da 10 olsun

Bu sınır dolduğunda yeni bölümü atmayı düşünüyorum

Bilemicem belki dayanamam sabrım kalmaz falan yeni bölümü sınır dolmadan atarım artık orası bana kalmış

Neysciğime haydi bb askolarrr