GECEYE FISILDANAN SIRLAR

3. BÖLÜM

Eğitim alanına gelmiştik. Burada görevliler de vardı. Karşı taraftaki kişilerinde eğitim yaptığına şahit oldum. "Karşıdakiler gibi sıkı tempoda çalışabilecek misiniz?" Alay edercesine bunu söylemişti. Ne yani, yapamayacağımızı kim söylemişti? "Ondan hiç şüpheniz olmasın," dedi Selin. "Peki, içeride aletler var. Belirttiğim sayı henüz geçerli." O belirttiği sayının ben içine tüküreyim! 50 şınav ve 10 barfiks nedir! İçeriye girdik ve aletlere bakarak, "Barfiksten başlayın isterseniz. Daha buraya gelmeden önce birçok testlerden geçtiniz ve orada belirli sayıda barfiks, şınav ve mekikleri çekebildiniz. Sınavdan 80 puan almanız ajanlık eğitimine girmek için gayet geçerli ve iyi bir puandı. O sınavda gösterdiğiniz aynı performansı burada da gösterirsiniz umarım. Malûm... Operasyona gelmek istiyorsunuz," demesiyle birlikte söze girdim;

"Operasyona bir üye olarak gelmemiz gerekli değil mi zaten?" Yandaki sandalyeye oturup bacak bacak üzerine attığında göz devirdim. "Henüz silah tutmayı bilmiyorsunuz," Selin içinden bir küfür savurdu. Yemin ederim şu an o ajanımı öldürmek istiyordum! "Bence burada boşuna konuşmaya gerek yok. Nasıl olsa gösterdiğimiz bu performansta anlayacaksınız kimin ne kadar ve ne sayıda mekik, şınav ve barfiks çektiğini."

"O kadar iddialısınız yani... Peki, bana uyar." Diyip eliyle zemini işaret etti. "Çök yere!" Verdiği komutla birlikte iç çekip yere yapıştık adeta. Bu eğitim için giydiğimiz kıyafetler acayip şekilde rahatsız ediciydi. "Başla!" Demesiyle birlikte Selin ile birlikte bu alanda şınav çekmeye başlamıştık. Kol kaslarım buna izin vermiyordu o sınavdan sonra. Âdeta kopacak gibi hissediyordum. Orada elliden bile az şınav sınırı vardı, burada bize kaç şınav çektirdiğinin farkında bile değildi. Çekerken soluma döndüm ve Selin'in yüzünün kızardığını fark ettim.

"Lânet olsun! Neden burada bu kadar zorlanıyorum?" Dedi bana bakarak. Onunla aynı düşüncedeydim. "Bilmiyorum, kollarımı hissetmiyorum sanırım..." Dediğimde Araz söze girdi; "Konuşmak için mi çekiyorsunuz şınavı? Zaten büyük ihtimalle yirminci ayıya ulaştığınızda bırakacaksınız." Kâhretsin, olamazdı ki böyle bir şey! Çünkü onuncu sayıdaydık. "On dördü çekiyorsunuz şu an ikinizde. Belirttiğim ve hedef koyduğum o sayıya ulaşabilecek misiniz?" Bir yandan yutkundum. Yapamayacağımızı zannediyordu. Ama onu bu düşündüğü yüzünden pişman edecektim. "Kâhretsin!" Dediğini duydum Selin'in, yirminci sayıya ulaştığımızda. "Otuz sayı kaldı, farkında mısın?" Dedim zorlanarak. Âdeta nefes alamıyordum. Kollarımı hissetmiyordum.

Peki neden böylesine zorlanmıştım ben, orada kolay çekebilirken? 

"Son yirmi beş sayı," dediğinde daha da stres yaptım. Saymasa veya birini fazladan söylese olmuyor muydu? Çünkü ben burada tükenmiş ve bitmiştim de... "Burada sizi özel çalıştırıyorum. Diğer yerdeki çaylaklar bile sizin kadar eğitime önem vermiyor, evet. Burada kendinizi yükseltmekte haklısınız, ama bu da bir yere kadar. Bu söylediğim eğitimden geçemezseniz eğer, verdiğim sayıya ulaşamazsanız sadece 7 haftalık eğitim süreciniz bittiği an benimle operasyona gelebilirsiniz. Ona göre düşünüp hareket etmeniz daha mantıklı olur." Dediğinde şu an bunu burada söylemesi kadar aptallık yoktu. Ne kadar çektiğimizi cihaz sayıyordu evet ama konuşmasından kaynaklı olduğu için odaklanamıyordum.

Kâhretsin! Alnımdan, boynumdan terler akıyordu. Kan ter içinde kalmıştım. Cihaza baktığımda sayının 46 olduğunu fark edip iç çektim. Selin'e bakamıyordum bile. "Nasıl dayanıyorsunuz, sıradışı," dediğinde dalga geçtiğini anladım. Yemin ederim bu adama tahammülüm kalmamıştı daha fazla. Daha eğitimin ikinci günündeydik. "Bırak!" Dediği an Selin ile kendimizi yüzüstü bıraktık. Kâhretsin, bitmiştim. "Ne kadar acımasız bir insansın sen! İnsan bu kadar şınav sayısı için dinlendirmez mi insanı?" Dedi Selin. Ona katılıyordum. Alnımdan akan terleri elimin tersiyle sildim. Derin derin nefes alıp verdim. Yemin ederim o kadar zorlanmıştım ki! Ayağa kalktım. O lânet keyifli gülüşünü duyabiliyordum.