Hell Life of a Badtype.

Chapter 2.

Chapter 2

Vance POV

I'm soundly asleep nang biglang nakaramdam ako na parang sinipa ng kabayo. Randam na randam ko ang sakit. How can a kicked be this powerful, pakiramdam ko parang nabali yata ang braso ko sa pagkalakas ba naman nang pagsipa.

Still groaning in pain  at wala man lang akong ideya kung sino yung sumipa. Then I hear a feminine sound, pero sino naman kaya ang babaeng ito. Parang kilala ko yata to, teka lang, ang boses na ito kung hindi ako nagkakamali galing naman sa asungot na yun.

"Are you homeless? Bakit kasi kung saan-saan ka nalang natutulog." saad nito.

I was about to open my eyes yet they still dimmed at the sun lights.  Pagkatapus ng ilang segundo of warm boosting, I was finally recovered.  When I opened my eyes this annoying girl stood in front of me with a poker face. Sabi ko na nga ba siya na naman.

My jaw clench pair with my frown face then this girl suddenly change her looks as if she's pitying me. Aba ginagalit talaga ako ng babaeng ito.

"Ikaw na naman! Pag minamalas ka nga naman" galit na sabi ko.

How can this annoying girl messed with me as if we're close. Is she toying with me? Tumingala ako sa ulap na tinatabunan ng mga dahon at aking sinabi na maririnig talaga ng asungot na to.

"Lord ano bang pagkakamali ang nagawa ko sa inyo at kahit sa aking pagpapahinga ay binigyan nyo pa ako ng kabayo."saad ko at matalim na tumingin sa kanya.

Ang nakangiti niyang expression ay bigla nalang sumimangot. Tapus lumapit eto sakin, sobrang lapit ng mukha niya sa mukha ko. For a second I think my heart skip a beat. Parang hindi yata tama to ah.

Damn! No horse can be so beautiful as her. Aba may iboboga din pala ang kagandahan nito at hindi ko namalayang natulala pala ako.

Nang biglang binatokan ba naman ako. Sa sobrang sakit nang pagkabatok niya sakin ay babatokan ko din sana. Pero napigil ko pa ang sarili at ang kamay ko na ibabatok ko na sana ay pinalakpak ko nalang.

Kuhang-kuha niya talaga ang inis ko buti naisipan ko pa na babae pala to. Kung irarate ko ang pagka-inis ko sa babaeng to probably she's a hundred out ten.

Though I'm a badtype my mom always thought me that real men would never lay a hand on woman even if he dies. I always remember it and those words already encraved in my mind.

Tumawa na lamang ito na nakatingin sakin nang biglang nag-ring ang phone nito. Agad naman itong tumalikud at sinagot ang tawag.

Kumuha nalang ako ng yosi saking bulsa at agad ko itong sinindihan. The feeling of letting warm smoke into my body made me feel relaxed and calm.

Napalingun ako sa isang batang tumakbo na may dalang pagkain at hinahabol ito ng mga tao habang sumisigaw ng magnanakaw. Then I saw him hide himself sa mayabung na damu. Dumaan sa harap ko ang mga humahabol sa kanya.

"Iho nakakita kaba ng batang may dalang mga tinapay?"hinihingal na sabi nito.

"Magnanakaw ang batang yun at kung nakita mo man ituro mo nga kung saan siya banda dumaan." dagdag pa nung isa.

Tumingin muna ako sa direksyon nang pinagtataguan ng bata at naka angat ang kamay nito na parang nagmamakaawa na wag sasabihin ang pinagtataguan nito. Buti hindi man lang nila napansin ang bata.

Napakamut ako ng ulo then said,"Aba ay wala ho akong nakitang dumaan na bata dito."

"Eto nalang po ang bayad sa kinuha ng bata na sinasabi niyo at tyaka wag niyo na ho habulin mapapagod lang kayo niyan." sabi ko habang inabut ang pera sa kanila.