𝗅𝗈𝗌𝗍 𝗂𝗇 𝖺𝗎𝗀𝗎𝗌𝗍 | ᴀɴʙɪɴ

𝗍𝗐𝗈

(UNICODE)

"လူကွ"

"မင်းနဲ့ဘယ်တုန်းကသိတာလဲ"

"မနက်ကလေယာဉ်ပေါ်ကseatmateလေ"

"အော် အဲ့ဒါကြောင့်မြင်ဖူးသလိုရှိနေတာကို"

"အင်း"

"ရင်းနှီးတဲ့ပုံလိုဘဲနော်"

"မရင်းနှီးပါဘူး"

"မရင်းနှီးဘဲနဲ့ဘယ်လိုလုပ်ပြီး စ,နောက်ရဲတာလဲနော်"

"သိချင်သွားမေး"

"မင်းကလဲ"

"သွားကြမယ် ဆွန်းဟန်စောင့်နေလောက်ပြီ"

"အင်းပါ"

ဒီလိုနဲ့ဘဲချန်းယောင်းနဲ့ဆိုဟီးကအခန်းဆီသို့ ခပ်သွက်သွက်လျှောက်လာခဲ့သည်။
နှစ်ယောက်စလုံးကတူညီတဲ့လူကို မတူတဲ့ရှုထောင့်ကနေတွေးနေကြပြီး
စကားလည်းထပ်မပြောတော့ပါ။

"အေး ငါကရေတွေခဲမှပြန်လာမယ်ထင်နေတာ"

"ဒီကောင့်ကြောင့်လေကွာ"

"ငါဘာလုပ်လို့လဲ"

"မင်းသရဲအကြောင်းပြောလို့လေ"

"မင်းလဲပြောတာဘဲလေ"

ထိုငြင်းခုံနေသောအခြေအနေကို ဆွန်းဟန်ကခေါက်ဆွဲပြုတ်ရင်း‌နားထောင်နေသည်။ဘာမှတော့ဝင်မပြော။
ရေနွေးတွေအေးမသွားဖို့ကသာအရေးကြီးသည်ဟု ခံယူထားပုံ။

"ခေါက်ဆွဲရပြီလား ဆွန်းဟန်နီး"

"ရပြီ ဒါကမင်းဟာ ဒါကချန်းယောင်းဟာ"

3ယောက်စလုံး ခေါက်ဆွဲဘူးအသီးသီးကိုယူလိုက်ကြပြီး

Sohee : "စားလို့ကောင်းလိုက်တာ"

ဆိုဟီးက‌ခေါက်ဆွဲစားရင်း ဖုန်းထုတ်ကာဂိမ်းဆော့နေပြီး ဆွန်းဟန်နှင့်ချန်းယောင်းကတော့
SNSသုံးနေသည်။

"မင်းတို့ ဂိမ်းမဆော့ဘူးလား"

"မဆော့ပါဘူး" "မဆော့ချင်ဘူး'"

"မင်းတို့ကလဲ ငါတယောက်ထဲမလို့ကို"

"........" "........"

"အေး မှတ်ထား မင်းတို့"

ဆိုဟီးကတော့ ဆိုဖာပေါ်မှာခွေခွေခေါက်ခေါက်နဲ့ဂိမ်းဆော့နေသည်။
ချန်းယောင်းတို့ကတော့ ခေါက်ဆွဲပြုတ်စားရင်း
စကားစမြည်ပြောရင်းနဲ့ အချိန်ကုန်မှန်းမသိကုန်လာသည်။