Bir Başlangıç mı?

İhanet (3.bölüm)

Şu Anadolu insanı ne kadar da merhametli, cömert ve yardımseverdi. Hiç tanımadığı bir insana böylesine fedakarlık; iyi niyet... Bu güzel geleneği, bizim insanımızdan başka acaba kim gösterebilirdi? Allah rızası için hiçbir karşılık beklemeden yabancı bir insana evlat muamelesi yapmak, herhalde sadece osmanlı torunlarına hastı.
- Ya sonra, diye sordum, kendimi tutamayarak. Gözleri yeniden dolmustu. Ağlamaklı bir ses tonuyla:
-Neler olmadı ki evladım, dedi. Evimi dağıttı, dünyamı başıma yıktı. Bize neler yaşatmadı ki...
Tam bir şaşkınlık içindeyim. Adeta nefesimi tutarak dinliyordum.
-Bütün köylü, kimsesiz ve fakir diye bu ögretmenin üstüne titriyordu; ama öğretmen, gün geçtikçe değişiyordu. Gizlediği kötü niyetini yavaş yavaş açığa vurmaya başlamıştı...