0.1

7 1 0
                                    

SELAMÜNALEYKÜM KARDESLERIM.

Yine bir hikaye ile karşınızdayım, ilk kitap kötü bitti (bilerek yaptım eheheh) bu kitabı yazmaya başlıyorum umarım iyi biter her an fikrim değişebilir hskshsks.

İsterseniz okumaya geçelim.

Oy atmayı unutmayın sakın!!

...

"Anne, herşey sapasağlam hiçbir sıkıntı yok neden inanmıyorsun?" Dedim telefondan görüntülü konuştuğumuz anneme, "Sen sus eşek sıpası telefonu Umay kızıma ver hele" dedi. "Anne ben eşek sıpasıysam sen-" "Ne demek istiyorsun Su!" Dedi, ağzıma fermuar çekiyormuş gibi yapıp telefonu Umay'a verdim.

Kendi kolilerimi odama çıkardım.

Merhaba, ben Su Sezgin, 17 yaşında lise sona gidiyorum. Herkesin hayali olan o en yakın arkadaşı ile eve çıkma hayalini biz başardık.

Umay ve ben 12 yıldır arkadaşız, 5 yaşında parkta tanıştık o günden beri yakın arkadaşız. Evimizi 3+1 tuttuk aslında 2 kişiyiz evet ama biz okuldan bir kişi daha alacağız bizimle kalması için.

Okulumuzda Ece diye bir kız var, okulumuzun ayakta dedikodu habercisi. Bugüne kadar bütün dedikoduları ondan öğrendim, ona sorucam eve çıkmak isteyen varmıymış diye kesin vardır bir tane.

Komşularımızı daha tanımıyoruz, zaman zaman tanıyacağız hepsini.

Bir abim var, Koray Sezgin. Kendisi beni çok sever kimseyle paylaşmak istemez, bende onu çok seviyorum onu kimseyle paylaşmam o tek benim.

"SUU! Nerdesin!" Diye ciyaklama geldi içeriden. "Odamdayım Umay!" Diye seslendim bende, Umay odama girip "alt komşularımız gelmiş yardıma bir bak istersen" dedi.

"Ben niye bakıyorum çağır içeri gelsinler" dedim, "Pek isteyeceğini sanmıyorum" dedi. Alla alla kim ki bunlar.

Umay'ın peşinden çıkıp kapıya gittim. Gördüğüm kişiler ile kaşlarımı çoktan çatmıştım. "Ne var? Ne istiyorsunuz!" Dedim, "Sakin ol kız yardıma geldik, biricik komşularımıza yardım etmeyelim mi?" Dedi Ege. Bunlar kimmiydi, okulda kendine serseri diyen 3 kişilik bir grup, aptalın tekiler hepsi Allah'tan aynı sınıfta değiliz.

"Sizin yardımınıza ihtiyacımız ne zaman oldu bizim Ege'cim? Kendi işimi kendim çok güzel hallediyorum ben merak etme sen." Dedim yüzüne doğru, "Bak Su biz burda gerçekten yardıma geldik yaptığın hiç hoş değil" dedi Uras. "Uras, bak alayla gelip böyle konuşmak yerine düzgünce tamam derdik zaten." Dedim.

"Tamam sen onun mallığın bakma, şimdi çekilinde içeri geçelim" dedi sakin sakin Uras, kapıdan çekilip geçmeleri için yer verdim. Hepsi içeri geçince kapıyı kapatıp salona geçtim.

Mutfak kolilerini işaret edip "Bunlar mutfağa yerleştirilicek, Ege sen bunları hallet" dedim ve devam ettim.

"Bunlar salon eşyaları bunları Baran sen yap, geriye bir tek misafir odaları eşyaları ve lavabo kalıyor onları biz hallederiz Umay ile. Umay kanka sen odanı yap, Uras sen bana yardım et benim kolilerim çok." dedim ve derin bir nefes aldım içime. Ege mutfağa, Umayda kendi odasına gitti.

Uras ayaklanıp benim yanıma geldi, Baran kolileri boşaltmaya başladığında bizde Uras ile benim odamda ki kolileri yerleştiriyorduk.

"Bu kutuyu nereye koyayım?" dedi Uras, "Ha o mu o makyaj kutum onu masaya bırak." Dedim ve elimde ki yırtmaçlı, uzun ve gayet şık olan elbisemi dolabıma yerleştirdim.

...

2:30 saat sonra..

Salona geçip kendimi koltuğa attım, herşeyi yerlestirmiştik ve ev çok güzel oldu sadece lavabo ve misafir odaları kaldı onları da yarın yaparız off temizlikte var ne yapacağız Umay ile biz ya.

Komşuyu Siktir EtHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin