Yanlış numaraya yazan Ada ve okulun ünlü basketbolcusunun aşkı.
Acaba basketbolcunun sakladığı sır ne? Basketbolcu ne biliyor ve Ada neyi unuttu ve neden kendini suçluyor?
Selamitooooo. Öncelikle ne zamandır yokum bana sövmeyin. Birkaç olay oldu ama hala ayaktayım💅🏻 neyse iyi okumalaritooo. **********************************
Dün Pars'la konuşmamdan hemen sonra eve gitmiş, duşumu almış ve giyinip aşağı inmiştim. Kahvaltımızı gene eğlenceli bir şekilde yapmıştık ama benim Ayaz abime soktuğum laflar yüzünden Ayaz abim üzgündü,bananeydi. Sonra beni Pamir aramıştı ve dışarı çıkacağımızı demişti. Nereye gidiceğimizi sorduğumda bana deniz kenarında yeni bir cafeye gidiceğimizi söylemişti. Bende şimdi hazırlanıyordum. Bugün tamamen beyaz olmuştum. Tüm kombinimin beyaz olmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Ada'nın kombini)
Hazırlanınca Pamir'e yazdım.
Siz:Pamiş, hazırım ben gel beni al.
Pamiş:Tamam güzellik,hemen geliyorum.
Siz:Tamam Pamiş öptüm.
Pamiş:Bende öptüm güzellik. (Bu mesaja mavi kalp attınız)
Pamir'e yazdıktan sonra beklemeye başlamıştım. Çantamı alıp aşağı inmiştim. Benim hazırlandığımı gören annem anlamsız bir şekilde bana bakmıştı. Hemen bu anlamsız bakışı silmek için konuşmaya başladım.
"Pamir aradı annem beni, dışarı çağırıyor."dediğimde anladım anlamında başını sallamıştı. "Nereye gideceksiniz?"diye soru yöneltti. "Şu deniz kenarında bir yer varya anne cafe oraya gidicez."dediğim an hevesle bana baktı.
"Birgün beraber de gidelim kızım!"diye heyecanla konuşunca gülümsemiştim. "Olur sultanım gideriz,sen yeter ki iste."dediğimde mutlu olmuştu. Korna sesi duyduğumda Pamir'in geldiğini anlamıştım. "Hadi görüşürüz sultanım Pamir geldi."dedim ve annemden cevap beklemeden hızlıca annemi öptüm ve koşar adımlarla dışarı çıktım.
Pamir arabasına yaşlanmış beni bekliyordu. Kombini baştan aşağı siyahtı. Benim akisime. Ayyyy canım arkadaşım benim. Çok özlemişim,canım arkadaşım. Hemen yanına gittim ve sarıldım. Beni kucağına alıp döndüren Pamiş'im hiç zorlanmadan döndürmüş ve sonra indirmişti. "Canım Pamiş'im benimm, çok özlemişimm!"diye sevinçle çığlık attım.
Pamir yüzünü buruşturup konuşmaya başladı. "Kızım daha geçen okuldayken görüştük. Ne çığırıyorsun!"diye o da bağırdı. Ne kadar belli etmese de özlemişti beni Pamiş'im. "Kalbim kırıldı Pamiş. Ayıp."dedim üzgün gibi çıkarmaya çalıştığım sesimle. Bana bakmış ve kollarını açarak bana sarılmıştı. "Gel buraya deli kız. Senin hareketlerini görseler bu nasıl A..."dicekken arkadan Ayaz abimin sesini duydum.
