Bu.. Bu bana söylenilen bir hakaret gibiydi. Ondan her şeyi beklerdim ama bu.. Yapmamalıydı. En azından benim geçeceğimi bildiği bir yolda yapmamalıydı. Nasıl hissedeceğimi düşünmesi gerekirdi. Her şeyden önce,o benim arkadaşımdı. Herkes beni unutsa da o unutmaz diye düşünürdüm. Kimse beni sevmese de o beni sever diye düşünürdüm. Bana söylemez ama yapar diye düşünürdüm.. Fakat şimdi o,sanki bilerek burda o kızla yiyişiyordu. Gerçek kalbime bir hançer gibi saplanırken gözlerimin dolduğunu hissettim. Artık beni sevmiyordu.. Ben her gece onun için ağlarken o beni çoktan unutmuştu. Görüşüm bulanıklaşırken kulaklarım da uğuldamaya başlamıştı. Renkler birbirine girerken en son kiminle konuştuğumu bile hatırlayamıyordum..
******
Kendime geldiğimi hissederken burnuma hastane kokusu doldu. Biri elimi sıkıca tutuyordu. Gözlerimi açamaya çalışıyordum fakat pek başarılı olduğum söylenemezdi. Bir süre sonra aşık olduğum sesi duydum.
"Özür dilerim.. Bencillik ettim.. Tek istediğim seni kendimden soğutmaktı,uzaklaştırmak istedim seni kendimden.. Neden diye sorma.. Öyle işte.."
Derin bir nefes aldı.
"Biz mutlu olamayacak mıyız? Haketmiyor muyuz? Biz ne yaptık ki hayat acısını çıkartıyor? Hiç gülemeyecek miyiz? Biliyorum. Hiç bir şey eksiksiz olmaz ama.. Bir iki eksikle de başedebilirdik biz.. Hatırlıyor musun,ilk çıkmaya başladığımızda asla ayrılmayacağız diye birbirimize söz vermiştik. O zaman ne kadar da inandırıcı geliyordu değil mi? Ben sözümü tutamadım Snow.. Ama yemin ederim Yemin ederin senin için senden ayrıldım. Her şeyi senin için yaptım. Mutlu olabilmen için. Senden ayrıldığım için pişman değilim çünkü daha sonra ömrün boyunca üzülmendense,şimdi, en fazla bir kaç hafta üzülmeni tercih ederim.. Emin ol ki çok kısa zaman da beni anlayacaksın. Senden neden ayrıldığımı,niye sana acı çektirdiğimi anlayacaksın.. Sakın senin acı çekmenden zevk aldığımı düşünme. Ben senin için kendimi ateşe attım. Senin üzülmen beni bu ateşte daha fazla kavurmaktan başka bir işe yaramıyor inan bana.."
