Suçluluk | Ryomen Sukuna/Gojo Satoru¤

Yıllar Öncesi

-Öncelikle sevgili okurlarım, bu hikayeyi tamamen canım sıkıldığı için ve sikimin keyfi diye yazıyorum ;D Yani ciddi falan değilim ve eğer hikaye tutmazsa yarıda bırakabilirim.-

-Olayları tamamen kafamda kurarak yazacağım ama bazı benzerlikler ekleyebilirim, iyi okumalar 🎀-

(10 Yıl Önce)

Shibuya'daki sokakta birden durdum çünkü cebimde olması gereken çakmağı bulamadım.

"Liseli mi? Kyoto Koleji öğrencisi değil mi?"

"Evet, bu o. Ryuma Nyx. Özel Seviye olduğunu duydum."

Hm, arkamdaki iki adamın beni tanımasına şaşırdım ama buna şuan ayıracak vaktim yoktu. Ah, nerede bu çakmak...

"Çakmak lazım mı?"

Bir dakika, bu ses... Ah yok artık! Bu Geto mu? Evet o.

Geto da benimle aynı okulda eğitim görüyordu. Shoko, Geto, Gojo, Utahime ve ben aynı sınıftayız. Ama Geto bir kaç ay önce biraz tuhaftı ve bunu en yakın arkadaşı Gojo'ya bile söylemedi. Lanet enerjisine sahip olmayan tam 112 kişiyi ve ailesini öldürdüğünü duyduk, ve o artık bir suçlu olduğu için okuldan atıldı. Bir daha kimse onu görmedi. Sanırım herkes delirdiğini düşündü, eh. Ama sonuçta o hâlâ arkadaşım.

Arkamı döndüğümde Geto arkasındaki duvara yaslanmış bir halde bana el salladı, pek deli gibi durmuyor.

"Selam!"

Yanına geldiğimde elindeki çakmağı gösterdi gülerek.

"Aa, suçlu bey değil mi bu? Bir şey mi vardı?" Dudaklarimdaki sigarayı yakması için elindeki çakmağa yaklaştırırken konuştum.

"Şansımı deniyorum diyebiliriz."

"Öyle mi?" Sigaramı yaktığında bir adım geri çekilip yanında duvara yaslandım ve kırmızı gözlerimi sinsice ona diktim.

"Her ihtimale karşı soruyorum, suçlamaların yanlış olma ihtimali var mı?"

"Yok maalesef." Cevabı netti, bende öteki soruma geçtim.

"O zaman yeni bir soru: neden?" kısaca neden böyle bir şey yaptığını sordum. Yere bakıp hafifçe gülümserken kendinden emindi,

"Sadece büyücülerin olduğu bir Dünya yaratacağım."

"Ha ha! Hiçbir şey anlamadım." Dedim gülerek çünkü dalga geçmesini umdum, ama dalga geçiyor gibi bir hali yok.

"Çocuk değilim, Nyx. Herkesin beni anlamasını istiyorum gibi bir düşüncem yok."

Sigaramı iki parmağım arasına alırken telefonumu çıkardım, "Zaten beni kimse anlamıyor diye küsmek de epey çocukça bana kalırsa ama..." telefonumdaki numarayı hemen aradım ve kulağıma götürdüm.

"Alo, Gojo? Geto yanımda. Evet, Şinjuku'dayız. Ne? Hayatta olmaz, öldürülmek istemiyorum."

Geto bunu yapacağımı bildiği için sadece yarım bir şekilde kuru bir kahkaha attı o kadar. Gojo onu gördüğünde çok kızacak, yaptığı şeyden sonra...

~

"Sadece kenara çekiliyorum." Gojo'yu uzaktaki kalabalık arasında gördüğümde Geto'yu biraz ileride bırakıp kalabalık arasında durdum.

Ve ikisi de karşı karşıya gelince bunu izlemekte iyi mi yapıyorum bilemedim, eh neyse.

"Bir açıklama bekliyorum, Suguru!" Ve evet, Gojo her zamanki umursamaz ve şakacı, çocuksu modunda değil sanırım sesinden belli oluyor...