8 වන පරිච්ඡේදය

192 15 8
                                    

"පොඩි අයියා........."

පොඩි අයියා කේන්තියෙන් මායි අදීෂ අයියයි දිහා බලාගෙනම බයික් එක ස්ටාර්ට් කරන්  ගෙදරට ගියා.

"කවුද ඒ.තමුසෙට බැල්ම දාන එකෙක්ද"

"අනේ මේ එහෙම මගුලක් නෙවෙයි"

"එහෙනම් කොහොම මගුලක්ද කියලා කියනවකෝ"

"ඒ මගේ පොඩි අයියා."

"ආ ඒක මිසක්."

"මේ මන් හෙට ඉස්කෝලේ ආවේ නැති වුනොත් සහස්ට කියන්න සීනි කිලෝ එකක් අරන් මගේ මලගමට ඇවිත් යන්න එන්න කියලා.පුලුවන් උනොත් ඔයත් එන්න.ලොකුකම පැත්තකින් තියලා බත් කටක් කාලා යන්න."

"කට කැඩෙන්න ගහන්නේ මැරෙන කතා කිව්වොත්."

"යැව්‍ යැව් තමා"

"තමුසෙට ප්‍රශ්නයක් වෙයිද "

"කොහොමත් මට අද ඇටෙත් එක්කම පලාගන්න තමයි වෙන්නේ. "

"ඕන්නම් මන් එන්නම්"

"කොහෙද"

"තමුසෙගේ ගෙදරට."

"අනේ මේ නිකන් බොරු මරිසි දාන්න එපා.ඔයා දැන්  ගෙදර යන්න.අනික ඉතින් මන් වැරැද්දක් කලේ නෑනේ."

"මන් ඇවිල්ලා අයියත් එක්ක කතා කරන්නම්.සමහර විට මන් තමුසෙව කිස් කරන එකත් එයා දැක්කද දන්නෑනේ"

"මාව බය කරන්නෙපා බූරුවෝ.තමුසේ තමයි හැමදේකටම මුල.තමුසේ මොකටද මාව කිස් කරේ"

"ඒක තමයි මන් කිව්වේ මන් ඇවිල්ලා අයියත් එක්ක කතා කරන්නම් කියලා."

"නෑ  නෑ.ඒක හරියන්නෑ.තවත් ප්‍රශ්නේ වැඩි වෙයි.මට පුලුවන් ශේප් කරගන්න.දැන් ඔයා යන්න.නැත්‍තන් ආයේ අයියා ආවොත් මට  ටිකට් නැතුවම දිව්‍යලෝකේ යන්න පුලුවන්."

"හරි එහෙනම්.මන් යන්නම්.මොකක් හරි අවුලක් වුනොත් හන්ගන්නැතුව මට කෝල් එකක් දීලා කියනවා.මන් එන්නම්"

"හදිස්සියෙන් හරි මාව ගෙදරින් එලියට දැම්මොත්.එතකොට.."

"එතකොට මන් ඇවිල්ලා තමුසෙවත් උස්සන් මගේ ගෙදර ගෙනියනවා."

"හිතේ ඇති."

"හිතේ නම් කොච්චර දේවල් තියෙනවද"

බාදුරාවක් (Ongoing)Where stories live. Discover now