Tatlı Küçük Gerilimler

altı

Uzun zamandan sonra yine ben. Gerçekten bu tarz bir olay yaşayan ve bunu sosyal medyada paylaşan bir kullanıcının videosu karşıma çıktı ve bende değiştirip buraya yazmak istedim.

Sizin de böyle paranormal olaylarınızı kısa hikayeyi dönüştürmemi isterseniz yorumlarda paylaşabilirsiniz.

İyi okurlar.

___

Geçen günlerde annem evi terk etmişti. Evde erkek kardeşim ve bana annemden daha çok bakan ablamla beraber kalmıştık. Ablam 20, kardeşim 7 ve bense 13 yaşındaydım.

Annem gittikten sonra aslında üzülmedim, zaten bize sadece bağırırdı. Son zamanlarda da oldukça tuhaftı. Geceleri kendi kendine konuşuyor, kızıyor ve evin bazı yerlerine saatlerce göz kırpmadan bakıyordu. Ablam o günden sonra odamıza anahtar yaptırmıştı ve gece annemin odamıza birden girip üzerimize eğilerek bize gülümsemesine böylece engel oldu.

Babam da bizi terk etmişti ama harçlığımızı düzenli olarak vererek kendisini avutur, vicdanını rahatlatırdı. Ama bizimle hiç bir araya gelmezdi. Ablam ondan uzak durmamız için para verdiğini söylerdi hep. Ama babam, bizi annem yüzünden görmediğini söylemişti.

Yıllar sonra ilk defa babam o gün yanımıza geldi. En son gördüğüm zaman kardeşimden bile küçüktüm ve o bebekti. Zaten annem de kardeşim doğduktan sonra değişmişti. Kötü davranmaya başlamıştı. Ardından bu son yıllardaysa tamamen tuhaftı.

Babam bize geldiğinde eve girerken biraz çekingen ve ürkekti. Ve sürekli Annemin psikolojisinin bozuk olduğunu, bu evde kalmamamız gerektiğini söyleyip durdu. Bize bir ara eşi ve çocuğuyla kaldığı evde kalmamızı bile teklif etti. Ablam hepsini reddetmişti çünkü babamı affedemiyordu. Babama karşı hep sertti ve küçük kardeşimin tuvaletini bahane ederek banyoya gitti. Sakinleşmek istediği zaman hep bunu yapardı.

Babamın yüzündeki endişeyi görüyordum. Fotoğrafları aksine daha da beyaz düşmüş saçları stresi taşıyordu diplerde. Ablam kapıyı kapattığı an yanıma gelip diz çöktü, bir anahtar ve bir kağıt parçasını elime tutuşturdu. "O şeyler başladığı zaman ablan ve kardeşini alıp buradan git." Babam bana sıkıca sarıldı ve saçlarımdan öptü. İlk defa baba sevgisi görmenin burukluğuyla bir tepki veremeden babam evden gitti. Kağıda baktığımda bir adres ve oraya gidebilecek birkaç alternatif yazıyordu. Odama gidip montumun cebine yerleştirdim ve fermuarını kapattım. Ne olursa olsun bu soğukta giyeceğim tek şey o monttu ve güvenli tek yer orasıydı.

Babamın geldiği günden sonra sanki hiç gelmemiş gibi devam ettik. Ama ben sürekli babamın bana söylediği şeyi düşünüyordum. O şeyler neydi? O günden beri 2 hafta geçmişti ve ben evde birkaç garip şey fark etmeye başladım. İster istemez babamın dediği şeylere bağlıyordum. İsmimi duyuyordum, gece aniden uyanıyor ve evi dolaşıyordum. Anneme benzemeye başlamış olmanın korkusuna esir olmuştum.

Bu haller sadece bende böyle değildi. Kardeşim bazı zamanlar oyun oynarken aniden oynarken bağırıp kendine vuruyordu. Sorduğumuz zaman sadece ağlıyordu. Ablamsa daha garipti. Yüzü günden güne çöküyordu sanki. Babamı aramamıza izin vermiyordu, tıpkı annem gibi. Ama daha tuhaf olansa, bir akşam yemek yerken birden cinnet geçirip masayı dağıtmasıydı. Böcekleri görmüyor musunuz diyordu sadece ağlayarak. Masada sinek bile yoktu. Hepimiz aç karnına yatmıştık. Ama bir ara diğer günlere göre ablam sadece gülümsemeye başladı, tabii bu rahatsız hissettiren türden bir gülümsemeydi. Günler geçtikten sonra ablam daha da düzelmeye başladı. Bizde de tuhaflıklar azarlıyordu. Artık korkmuyordum ondan.

Bu gece yağmur çok şiddetliydi. Gök gürültülerinden ben ve kardeşim korkardık ve yağmur yağdığı zamanlar beraber yatardık. Annemle babam ayrıldıktan sonra 2 kişilik yatak ablamın olmuştu ve onun yatağını da annem almıştı. Bu yüzden rahat rahat üçümüz de sığabiliyorduk. Temastan hoşlanmayan ben için bu gerçekten çok avantajlı bir durumdu.

Yatak duvara yakın değildi ve iki yanından da kolaylıkla yatağa girebiliyorduk. Ablamlar erkenden yatağa girmişti, bense salonda izlediğim şeyi kapatıp sonradan yanlarına gittim ve bana ayrılan kısma yerleştim. Ablamla ortamızda erkek kardeşim yatardı ve temastan hoşlanmadığım için genellikle ablama sarılıp uyurdu.

Gece yağmur sesinden uykuya zorla dalmıştım ve sürekli uyanıyordum. Ablamda benim gibi uykusu oldukça hafifti. Bu yüzden onun da korktuğum zaman uyanacağını bilmenin rahatlığı üzerimdeydi ve bu gece normalden daha çok huzursuzdum. Sürekli uyanıyordum, uyurken sanki saatler geçiyordu ama duvara baktığımda akrep ve yelkovan ağır ağır ilerliyordu. Bir ara da kardeşim yatakta hareket ettiği için uyanmıştım. Uyurken sürekli sağ sol döndüğü için hep rahatsız olurdum ve yağmur haricinde benimle yatmasına izin vermezdim. Ama bu defa kardeşim arkamdan bana yaklaşmıştı ve elini bana doğru uzatarak uyudu. Elleri saçıma değiyor, sıcak nefesi enseme vuruyordu ve çok rahatsız ediciydi. Ablamın uyanıp onu kendisine çekmesini beklerken yataktan kalktığını hissettim. Kalkıp evi yürümeye başladı. Susadığını düşündüm ve öylece yatmaya devam ettim. Geldiği zaman kardeşimi üzerimden nasılsa alacaktı.

Ablamın evde yürüme sesleri kesilmezken kardeşimin kulağıma fısıldadı. Abi derken ki tedirginliği hissediliyordu. "Efendim."

"Korkuyorum."

"Korkma, ablam su içmeye gitmiştir, gelir şimdi.

"Abi, ablam arkamda yatıyor."

_____

Ya yatakta yatan kişi ablası değilse?

Peki annesinin neyi vardı ve babası neden o evden gitmelerini istedi?

Neden annesi gittikten sonra bu tuhaflıklar onları buldu?

Kardeşi doğduktan sonra annesi neden değişti?

Babasının dediği "o şeyler" ne?

Annesi ve ablası babasını neden istemiyor?
-
Teorilerinizi merak ediyorum.