Strange love

~Benim Alfamsın~

Selammm

Uzun zaman sonra geldim, lütfen biri olsun burda😭 bir iki aydır her şeyi boşlamış olabilirim ama sıkıntılarım vardı ondan!!

Bakın uzun uzun yazıcam(max 2000kelime) bu bölüm böylece affedip okursunuz he??😆😆

Yazım yanlışları için kb🫶🏻

Hadi iyi okumalar bebeklerim🥰(burdasınız dimi?)

_~_~_~_~_~_~_~_~_

Sırıtarak "çünkü kurdun kurduma cilve yapıyor" dediğine utanarak gözlerimi kaçırdım, jungkook hala sımsıkı beni sarmalarken anımızı mahveden çalışanla sinir krizi geçirmemek için zor durdum.

•

"Jungkook bey, müşteriniz geldi." kız bana kısık gözlerle baktı ve varoşluğuyla dükkana geri girdi, jungkook hala bana bakarken ben başta bu kızın jungkook'un koluna girdiğini yine hatırladığım için sinirle kaşlarımı çattım ve jungkook bıraksın diye ellerimle onu geri çekmeye çalıştım.

"Ne oldu yine? Dur biraz... özledim seni." jungkook burnunu boynuma doğru götürdüğünde içimdeki kurdum sevinçle kıpraşırken yumuşamamak için geri çekilmeye çalıştım "git müşterin gelmiş." dedim ve ardında geri adım attım.

Jungkook doğrulup saçlarımı, yanağımı ve şakağımı öpüp belimi okşadı "taehyung, hala o kıza mı sinirlisin? Bak demin dedim zaten, o sikimde değil sadece sen varsın." diyerek bir tutam saçımı kulağıma sıkıştırdı ve yanağımı bir daha öptü.

Tamamen yumuşamış hissettim ama bu şekilde ilgi göstermesi çok hoşuma gitmişti, gülümsediğini için başımı eğdim ve mırıldandım "ben mi varım? Ama kolunu tuttu ve kesin seni seviyor!!!" sonunda hoşnutsuzca söyledim ve elimle göğüsüne vurdum.

"Bebeğim istersen kovayım onu? Başka birini alırım onun yerine" dedi ve ona vurduğum elimi alıp öptü, sanki aylardır bu anı bekliyormuş gibiydi. Öpüp duruyordu... ruh eşleri böyle mi yani?

Ona bakıp gülümsedim ve hevesle baktım "gerçekten? Kovacak mısın onu?" dedim ve gözlerimi büyütüp baktım merak içinde, "sen iste yeter." eğildi ve yavaşça dudaklarımı öpüp geri çekildi. Yanaklarım kızardığı için çekinerek başımı eğdim.

Kız kapıya çıkıp tekrar geldiğinde "patronum artık gelir misiniz? Bekliyoruz" dedi ve doğrudan jungkook'a baktı, isteksizce jungkook beni bıraktığında nefes verdim "pekala sen işine dön, ben kütüphaneye gidicem." dedim ve gitmek için bir adım atmışken durdurdu beni.

"Ne? Hayır gitmiyorsun, bir kaç müşteri var sonra beraber gideriz. Biraz bekle." bileğimi tuttum beni durdurduğunda iç çekti "zorlasam da beni bırakmayacak mısın?" gözlerine bakarak söylediğimde gülümseyerek beni kendine çekti ve kolunu omzuma koyarak ben dükkana doğru yönlendirdi "aynen öyle, tanıyorsun beni."

***

Jungkook müşterileri ile ilgilenirken ben onun odasında duruyordum ve telefonuma bakıyordum fakat birden kötü hissetmeye başladım, sanki beklenmedik bir şey oluyormuş gibi.

Nefes verip telefonumu bıraktım ve elimi kalbime koydum, hızlı atıyordu nedensizce. Ayağa kalkıp jungkook'un olduğu odaya ilerledim, kapıyı açıp girdiğimde jungkook müşterisine dövmeyi nereye yapacağını ayarlıyordu.

Beni gördüğünde müşteriye "bir dakika" diyerek oturduğu yerinden kalktı ve yanıma geldi, elini belime koyarak bana doğru eğildi "noldu? Neden tedirginsin?" yumuşak olmaya çalıştı konuşurken.