Başları yarı texting*
0554*******;Gel bebeğim,sen bı yanıma gelsen kaç gündür görüşmüyoruz.😚(07.04)
Ben;Daha dün okulda görüştük yaa,sen de herhalde beni her dakika yanında görmek istiyorsun??(07.04)
0554*******;Ne alâka kızım,iki gündür okula gelm...
^^Sıkıldım artık siz olmadan bir hayata, lütfen hep birlikte olalım.^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-BENİM OPİAMSIN-
Bazen gördüğünüz şey bile sizi yanıltır, sevdiğiniz sandığınız biri bile size düşman çıkabilir. Hayatımda erkeklere olan güvenim hep bir adım gerideydi, ben buna rağmen Mustafayla sevgili olmuştum. Gerçekten de bu konu da geri olmam çok normaldi, keşke hep geri olsaydım. Keşke onunla hiç sevgili olmasaydım, başlarda hani kitaplarda olur ya onun gibiydi. Sonradan sonraya hiç sevmediğim bir romana dönüştü Mustafayla ilişkimiz. Ve ben yeni anlıyordum, beni kullanmıştı. Üstüne üstlük aldatılmıştım, benimle birlikte Altanda.
Ama şuan 18 yıllık hayatımda hissetmediğim bir nefret hissediyordum, ben Ayçaysam göklere yıldız olayım Mustafa ve yanındaki o adını dahi bilmediğim kızın belasını verecektim.
Altanla en son arabada konuşmuştum, bu konuşmak bedenimde sihir etkisi yaratmıştı. Benim Kara prensim olduğunu kabul etti, bu belki küçük bir adım gibi durabilir ama değil. Benim için büyük bir adım.
Eve geldiğimde geç olmuştu, evdekiler Allah bilir ne diyecekti? Ve asıl konu,biri beni tehtid ediyordu. Bunu anne ve babama söylemeliydim. Savcı ve avukatlardı elbette beni bu durumdan kurtaracaklardı.
Ama annem hamileydi,onu üzmek istemiyordum. Bu yüzden babama gizli anlatacaktım.
Evin kapısını çantamda ki anahtarla açtım, yüksek ihtimal ile televizyon izliyorlardı. Televizyon sesi kulaklarıma gelince düşüncemi doğruladım.
"Oo Ayça Hanım evin yolunu buldu." Teyzem anam, babamdan önce hesap soruyordu. Bıkkınlık seviyem artıyordu ama teyzem kendince benimle uğraşıyordu.
Saygılı üslubumla,"Teyzem her zamanki gibisin yine, arkadaşımın işi vardı onu yaptık. Siz napiyorsunuz?" Olayı değiştirerek yanlarına kuruldum.
Annem eli karnında babamın koltuğunun altında bana boş boş bakıyordu, bu yaştan sonra kardeşim olacak ya ölsem de gam yemem. Reyhan içten içe kıskançlık yaşıyordu bunu gözlerinden anlamak normaldi ama benim için Reyhan neyse o bebekte oydu.
Babam izlediği maçtan kafasını alamazken bana nerdesin diye sormak yerine Maçkolik hâline bürünüp,"Hay anam,gol geliyor gol ama ayağına sıçtımın oyuncusu atmıyor." İçindeki sınırı oyuncudan çıkarıyordu.
Babam koyu Galatasaray fanıydı, benim Galatasaray aşkım babamdan kaynaklıydı. Beni küçükken daha 2-3 yaşımdayken maça götürmüş, bana kırmızı formalar alıp yatağımın üstüne dizermiş. Beni erkek gibi yetiştirdi tabiri bu olsa gerek ama bu halimle çok mutluydum.
