Gözümü açtığımda küçük bir odanın içindeydim. Odanın içinde sadece bağlı olduğum sandalye ve tepemdeki lamba vardı.
Kollarımı ve bacaklarımı zincirlerden kurtarmak için hareket ettirmeye başladım.
Lanet olsun.
Zincirler çok ses çıkarıyordu.
Kapının önünde adım sesleri duyduğumda sustum ve adım seslerini dinledim.
Bunlar Çelik'in ayak sesleriydi. Adamı ayak seslerinden tanıyorum bu nasıl bir profesoyenlliktir be Hazel(!)
İçeri Çelik ve kuyruğu namı diğer Keskin girdiğinde hiç tereddüt etmeden direkt Çelik'in gözlerinin içine baktım.
Keskin yüz hatlarına sahipti yüzünde en çok dikkat çeken şey Çakır gözleriydi. O da benim suratını incelemeye çalıştı ama yüzündeki maske buna pek müsade etmedi.
Bir kaç adımda yanıma ulaştı, o sırada Keskin kapının önünde durmuş olanları izliyordu. Çelik yüzüme doğru eğilerek konuşmaya başladı.
"Kim bilebilirdiki senin bir kadın olduğunu ha Hazel, namı diğer Assassin."
Yüzünün yüzüme yakınlığını fırsat bilerek alnına kafa atınca sendelemedi yanlızca doğruldu ve bana tepeden bakmaya başladı.
"E tabii, bir erkeğin benim kadar mükemmel planlar yapmasını beklemiyordun herhalde."
"Seni yakalayan kişinin bir erkek olduğunu unutuyorsun."
"Belki de yakalanmak planın bir parçasıdır değilmi Çelik Bartu."
Aferim Hazel işte böyle devam.
"Öyle olsa bunu bana söylemezdin."
"Belki de amacım sana böyle düsündürmektir?" Dedim inatla.
"Yeter bu kadar. Şimdi söyle kimin için çalışıyorsun?"
Cidden mi?
"Ay en başından söylesene şunu bende bir şey istiyorsun sanmıştım hemen söyleyeyim. Ben bir hayır kurumuna bağışlamak için insanların kanını ödünç alıyorum."
Sertçe kafamdaki maskeyi tuttu ve çekti ve uzun uzun suratıma baktı.
"Ne o aşık mı oldun Bartu?" Diye sordum.
"Ya ne demezsin ölüyorum aşkından." Dedi.
"Demekki herkeste aynı etkiyi yaratıyorum."
"Ne istiyorsun benden!" Diye aniden yükseldim.
Sinir bozucu bir sakinlik ile "yenilmez olmadığını kanıtlamak."
Çelik arkasını döndü ve Keskin'e bir şeyle söyleyerek odadan çıktı. O çıkınca Keskin yanıma geldi ve beni sandalyeyle birlikte kaldırarak odadan çıkarttı.
Cidden mi beni böyle boş gösterilerlemi korkutacaklar ben bile benden 5 Tane kaldırırdım.
Beni bir kamyonun arkasına koydu ve sandalyeyi sabitlemeye başladı. Merakıma yenik düşüp o soruyu sordum.
"Ben senin bacağını daha dün vurmadımmı, siz ne yaşıyorsunuz be? Buradaki tek psikopat ben olmalıydım." Diyerek somurttum.
Ayağa kalktı ve karşımda durup beni garipse şekilde bana baktı.
"Sadece 1 bacağıma geldi mermi ne yapmamı bekliyordun? Bu arada sen harbi manyaksın, insan psikopatlığıyla övünürmü?"
"Neyse. Ben seni sevdim he, gideceğim yerde sıkılmam."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Assassin: Siyah Gül
Боевик"Demek o kadar büyük değilmişsin ha Assassin?" "Öyle bir şey söylediğimi hatırlamıyorum." Dedim net bir şekilde. "Merak etme, böyle küçük şeyleri sakın dert etme. Şu anki haline geri dönmek için dua edeceksin." "Ne diyebilirim ki, 2 işkenceyle konuş...
