BELİRSİZ

KAZA

:)) arkadaslar yeni bir bölümle karsınızdayım. Kitabıma girip göz atmanız beni çoook sevindirdi. Teşekkür ederim...

Kate

Bu sabah alarmım çaldı ve beni uyandırdı. Homurdanarak da olsa kalktım. Uykusuzdum. Son zamanlada olanlar beni etkilemişti sanırım. Gece boyunca kısa kısa rüyalar gördüm. Çoğunu hatırlamıyorum. Bazıları bilinç altimdaki korkutucu özellikleri bir kurda yüklemiş ve rüyamdaki kurdu korkunç bir yaratığa dönüştürmüştü. Bazılarıysa dün gördüğüm yeşil gözlü kişiyi bir yaratığa dönüşürken gösteriyordu. Bunları dalgın dalgın düşünürken saatin akıp gittiğini anlayamadım. Dolabıma yaklaştım ve buz mavisi dar bir kot pantolonu elime aldım. Üstüneyse ince beyaz gömleğimi koydum. Hizlica giydikten sonra banyoya gittim. Saçlarımı yukardan at kuyruğu şeklinde topladım. Gömleğimin biraz açık yakasına sade ama güzel bir kolye taktım. Aşağıya inerek kahvaltı ettim. Çantamı da alıp en sevdiğim ayakkabılarımı da giyip evimden uzaklaştım. Durakta beklemeye başladım. Bu gün biraz erken gelmiştim. Yine o yeşil gözleri düşünmeye başladım. Acaba bu gün gelecek miydi? Neden onu bu kadar kafasına takmıştı sanki? Hem neden onu sürekli kurda benzer şekillerde görüyordu? Neden o? Biraz sonra yeşil cam gibi parlayan gözleri durağa yakınlasırken gördü. Sevindim yine. Yüzümdeki tebessüme engel olamadım. Onun gelmesiyle birlikte otobüste göründü. Duraktakilerle birlikte otobüse bindik. En son o bindi bu sefer. Ayakta gözleriyle birini arar gibi koltuklara bakındı. Ben de on bakmıyormuşum gibi önüme döndüm. Biraz sonra yanıma birinin oturduğunu hissettim. Hafifçe başımı çevirdim. Göz ucuyla bakındım. Oydu...

Eddie

Bu sabah hiç kalkmak istemeden kalktım. Aklıma o kız gelmese zaten kalkmazdım da. Ama aklıma geliyordu. Daha doğrusu aklımdan hiç çıkmıyordu ki... Gidip dolabımı açtım ve en sevdiğim pantolonumu aldım. Üzerime de sade ama hoş bir bluz aldıktan sonra onları giydim. Aynanın karşısına geçtim ve saçlarımı düzelttim. Açıkçası bu sabah çok iyi görünüyordum. Evden çıkacakken döndüm ve en sevdiğim parfümü de sıkıp çıktım. Yolda tanıdığım kişileri gördüm. Hepsine tek tek selam verdim. Kısa kısa konuştum. Yola çıktım ve kaldırımdan durağa doğru ilerledim. Zaten bu sabah geç de kalmamıştım. Bir an önce durağa vardım ve onu orada gördüm. Ben geldikten biraz sonra da otobüs geldi. Herkes bindi ben onlara yol vermekten binemdim. En son ben bindim. Gözlerim onu aradı. En sonunda buldum onu. Gidip yavaşça yanına oturdum. Ona doğru hafiften bakıyordum. Onunda bana baktığını gördüm. Otobüs ilerledi ilerledi... Beş dakikaya yakın bir süre sonra birşeyin otobüse yaklaştığını gördüm. Ama çok hızlı geliyordu. O şeyi engelleyecek refleks bende yoktu ama kızı biraz da olsa koruyabilirdim. O an düşündüğüm şey buydu.

Kate

Oydu... Yanımda oturuyordu. Benim ına göz ucuylada olsa baktığımı gördüğünden emindim. Ama utanmadım bu sefer. Biraz sonra otobüste bazı kişilerin bağırmış sesleriyle irkildim. Yanımda oturan adı belirsiz kişiye baktım. O da birseyler düşünüyor gibiydi. En son otomobilin bize yaklaştığını tekrar gördüm. Sonrası yok...

Eddie

Gelen hızlı otomobil bize yandan çarptı. Korumak için o an kıza sarıldım. Kollarımın arasinda sanki yok gibiydi. Çarpma anında otobüs dengesini kaybetti ve yanına düştü. Yer kızın olduğu camın yanındaydı. Bana birşey olmadığından emindim ama kız? Hemen onu yokladım. Kafasından darbe almıştı sanırım. Kafasından akan sıcak kanı elimde hissettim. Kızı yavaşça oraya bıraktım.

Ellerimle yukarıda kalan çıkış kapısını yokladım. Kapiyi ittirerek acmayı başardım. Kız kan kaybediyordu. Ona birşey olmasından çok korkuyordum. Onu kucağıma alıp bir sıçrayışta otobüsten çıkarttım.

Çok yorulmuştum. Kollarımda güç kalmadığını hissettim. Zaten kan beni tutardı. Kızı yavaşça yere bıraktım, sonrada kendimi...