First Day of the Rest of Our Lives

Nest

Dış kapıdan girdiğinde Stratis karşılar Margeta'yı büyük bir heyecanla eve kadar eşlik eder. Margeta durup bir an eve bakar. Yıllarca burada yaşamıştır ama hiçbir zaman yuvası gibi hissetmemiştir. Şimdi her zamankinden daha soğuk daha daha kasvetlidir. Özlememiştir bu evi. Ayakları geri gitse de geleceğim demiştir bir kere zor da olsa içeri girer.

Kapıda karşılarlar geldiği için herkes çok mutludur. Salona geçip otururlar. Margeta oturmak istediği yere bile karar veremez. Daha önce hissetmediği kadar çok hisseder buraya ait olmadığını. Burada kalmak zorunda olmaması ne büyük mutluluktur. Onun evi Stefanos'un kollarıdır. Nerede olduklarının bir önemi yoktur.

Margeta her ne kadar böyle hissetse de kapıdan adımını attığı an evin havası değişmiştir. Kiari'nin ruhu yeniden canlanmıştır.

Herkes etrafında pervane oluyordur. Torunları geldiğimde hissettiği kasvet bir parça da olsa dağılır. Oturduğu yerde yüzünün yan tarafından güneşle tanrıça gibi görünüyordur. Sadece güzel değil büyülü duruyordur. İşıldıyordur.

"Georgia lütfen otur artık. Bu halinle bu kadar ayakta kalmamalısın."

"Siz buradasınız ya hanımefendi hiçbir şey yormuyor beni?" Georgia hamileliği ilerledikçe daha da duygusal olmaya başlamıştır hemen gözleri doluyordur. "Şimdi bile inanamıyorum. Sanki bir rüya gelip biri beni uyandıracak."

Margeta ellerini tutar. "Buradayım Georgia'm Tanrı izin verdiği sürece buradayım."

Georgia gülümser. Geçip oturur.

İkisinin de daha fazla duygulanmasını istemeyen Alexandra lafa girer. "Anne Georgia senin geleceğini duyunca o kadar sevindi ki heyecandan doğuracak sandık."

Margeta gülümser. "Aman Georgia'm bak böyle yapacaksan gelmem bir daha. Senin kendine en çok dikkat etmen gereken zaman. "

Georgia karnını okşar. "Siz merak etmeyin hanımefendi kızlar abartıyor. Benim Margeta'm tıpkı büyük annesi gibi güçlü bir kız."

Margeta gülümser.

O sırada konuşmak için sırasını bekleyen Vasso lafa girer. Aylardır ona söyleyemediği her şeyi tek bir nefeste anlatmak istercesine konuşmaya başlar. "Ah hanımefendi bizi hiç dinlemiyor. Bir görseniz bütün gün ayakta. Eskiden en azından sizi dinlerdi. Neyseki artık siz buradasınız. Keşke hep burada kalsanız. Ne de olsa Bayan Urania'da gitti. Üstelik Bay Jason da çok ister bunu. Siz gelince evimizin üzerindeki kara bulutlar kalktı adeta. "

Eğer biri durdurmazsa Vasso sabaha kadar konuşacaktır. Eskiden olsa Margeta çoktan susturmuştu ama Vasso ne kadar daha devam edebilir diye merak ediyordu. Gülümseyerek dinlemeye devam etti. O sırada gelen bir ses nihayet Vasso'yu susturdu.

"İyi günler sevgili Teyzeciğim."

Herkes dönüp Elpida'ya bakar. Elpida gelip Margeta'yı yanağından öper. Alexandra'nın yanına otururken konuşmaya devam eder. "Aşk olsun Alexandra teyzem geliyor ve beni davet etmiyor musun?"

"Aniden oldu Elpida aslında biz gidecektik ama Myrsini hastalanınca annem geldi."

Margeta gülümser. En azından Elpida'yla her zaman aynı kalacaklardır. "Ah Elpida beni bu kadar özlediysen gelip ziyaret edebilirdn."

"Elbette gelirim teyze ama siz yeni evlileri rahatsız etmek istmemem."

Margeta gözlerini devirir bu şakayı daha kaç kere duyacaktır? "Biz yeni evli sayılmayız Elpida aylar oldu."

Elpida sinsi bir gülümsemeyle devam eder. "Ah teyze kusura bakma sizin aylarca herkesten gizli beraber yaşadığınızı unutuyorum. Biz de Stefanos biraz kafa dağıtmak için çapkınlık yapmaya gidiyor sanıyorduk meğer senin yanındaymış."