First Day of the Rest of Our Lives

Chiari (Episode 2)

Sabah Margeta Stefanos'un kollarında uyandığında yavaşça arkasını döner. Stefanos çoktan uyanmıştır. Tepkisini kestiremiyordur ürkekçe yaklaşır.

"Günaydın aşkım iyi uyudun mu?"

Stefanos başını sallar. "Pek uyudum sayılmaz."

Margeta bir şey söylemez yanağından öpüp sıkıca sarılır. Her şeyin yoluna gireceğinin sessiz bir vaadidir.

Çocuklarla neşeli bir kahvaltı ederler. Dün gecenin izlerinden uzak. Konuşmak için birbirlerine biraz zaman tanırlar. Ama planları beklenmeyen bir telefonla bozulur. Doktor evi arayıp sonuçların çıktığını söylemiştir. Bir anda her şey unutulur. İçlerinde sakladıkları en büyük korkuları gün yüzüne çıkar.

Hastaneye gitmek için hazırlanmaya başladıklarında gerginlik elle tutulur hale gelir.

Margeta yatağın kenarına oturmuş derin nefesler alarak kendisini sakinleştirmeye çalışıyordur.

Stefanos odaya girer. "Margeta hala hazır değil misin?"

Margeta başını iki yana sallar. "Stefanos bunu yapmak zorunda mıyız?"

Stefanos yanına oturur elini tutar. "Aşkım her şey yoluna girecek sakin ol."

Margeta'nın içini her zamankinden daha fazla bir huzursuzluk kaplamıştır. "Ya girmediyse Stefanos. Bunu bilmemiz şart mı? Hayatımıza devam edebiliyoruz, mutluyuz. Doktorun söyledikleri mutluluğumuza gölge düşürmekten başka ne işe yarayacak?"

Stefanos onu kendisine çekip sarılır. "Mutluluğumuza hiçbir şey gölge düşüremeyecek. Seninle paylaştığım her an için mutlu olacağım."

Margeta gözlerini yumar daha sıkı sarılır. "Yapmak istemiyorum Stefanos lütfen ısrar etme. Gitmeyelim doktora."

Stefanos ne yapacağını bilemez. Margeta için kendi korkusunu bastırmak zorundadır. "Margeta sonuçtan kaçamayız. Üstelik doktorun bize iyi bir şey söylemeyeceğinden nasıl bu kadar eminsin?"

Margeta başını kaldırır gözlerine bakar. "Hayat bu kadar cömert değil Stefanos keşke olsa."

Stefanos dudaklarını öper. "Margeta bize bak şu an nerede olduğumuza. Hiçbir şey imkânsız değil. Her zaman bir yol vardır. Biz o yolu bulacağız aşkım sana söz veriyorum bulacağız."

Margeta'nın gözleri dolar. Stefanos'un söyledikleri içinde umut ışığı yakar. Derin bir nefes alıp gücünü toplar. Ayağa kalkar Stefanos'a elini uzatır.

Stefanos gülümseyerek tutar elini. Hastaneye gitmek için yola koyulurlar.

Doktoru beklerken kalpleri hızla atar. Neredeyse birbirlerinin kalp atışlarınu duyabiliyorlardır.

Doktor test sonuçlarını ciddi bir yüz ifadesiyle inceliyordur. Stefanos parmaklarını parmaklarına dolar.

Sonunda doktor kâğıtları bırakıp konuşmaya başlar. "Bayan Margeta son günlerde kendinizi nasıl hissediyorsunuz?"

Margeta titrek dudaklarıyla cevap verir. "Eskisinden daha iyiyim ama baş ağrılarım tam olarak geçmiş değil."

Stefanos şaşkın bakar Margeta bundan hiç bahsetmemiştir.

"Anlıyorum. Peki sizi rahatsız eden başka bir şeyler var mı? Eskiden devam eden ya da yeni bir şeyler."

Margeta biraz düşünür. "Sadece baş ağrılarım var bir de yorgunluk artık çok çabuk yoruluyorum."

"Ciddi bir beyin kanaması geçirdiniz. Vücudun kendisini toparlaması eski gücüne kavuşması zaman alacaktır"

Margeta ve Stefanos tam olarak anlayamazlar. "Yani doktor ne yapmam gerekiyor?"