First Day of the Rest of Our Lives

Jealousy

Bir kaç gün sonra Margeta tekrar Chari'ye gittiğinde hoş olmayan bir sürprizle karşılaşır. Fanis yeni ortağını kardeşiyle tanıştırmak için Chari'ye getirmiştir. Evde kısa bir görüşme yapıyorlardır. Margeta durumdan rahatsız olmuşsa da belli etmez. Georgia ve bebeği gördükten sonra bahçede Alexandra ve çocuklarla birlikte otururlar.

Stefanos ise her şeyden habersiz fabrikaya gelmiştir. Fanis ve Antonis'in Chari'de Jason ile görüşmeye gittiğini öğrenince hışımla ayrılır.

Georgaki ağaçların arasında oluşturuyordur. Margeta peşinden gidiyordur.

"Gel bakalım küçük yaramaz."diye Georgaki'yi kollarına alır. "Büyükanneyi peşinden koşturma demedim mi ben sana?"

Georgaki gülerek Margeta'ya sarılır.

"Ne de olsa senin torunun söz dinlememesi normal değil mi?" Toplantıdan erken ayrılan Antonis Margeta'yla konuşmak için aradığı fırsatı nihayet bulmuştur. Dakikalardır onları izliyordur. Yıllarca içinde taşıdığı özlem o kadar büyüktür ki imkanı olsa bunu saatlerce yapabilirdi.

Margeta'nın kaşları çatılır. "Ne işin var burada Antonis."

Antonis görüşemedikleri bir kaç günde yokluğunda olan felaketlerden haberdar olmuştur. Öfkesi yerini derin bir üzüntüye bırakmıştır. "Sen geldin Margeta burada olduğunu bilmiyordum." İç çeker. "Gelmeseydin de ben gelecektim ama sana. Seni görmem lazımdı."

Margeta anlam veremez. "Bir şey mi oldu?"

Antonis'in gözleri dolar bir adım daha atar. "Margeta'm ben çok üzgünüm. Başına neler gelmiş. Hiçbirinde yoktum yanında olamadım."

Margeta onun üzüntüsünde samimi olduğunu biliyordur. Ancak sınır kıyması gerektiğinin farkındadır. "Geçti gitti hepsi konuşmaya gerek yok. Yalnız değildim."

Yutkunur öfkelenecek hali yoktur. "Bilseydim Margeta bilseydin seni korumak için elimden geleni yapardım. Lütfen beni reddetme yanında olmak istiyorum. Eskisi gibi bir arkadaşın olayım sadece."

Israrcı tavrı onu rahatsız ediyor olsa da ona karşı nazik olmaya çalışır. Stefanos'a karşı kışkırtmak istemez. "Antonis sadece arkadaşım olamayacağını ikimizde biliyoruz. Desteğin için teşekkür ederim ama buna gerek yok. Ben iyiyim."

Antonis'in yüzünü küçümseyici bir ifade kaplar. "Kocanın katili sayesinde mi?"

Margeta'nın kan beynine sıçrar nazik olma çabası yerini öfkeye bırakır. "Onun hakkında hiçbir şey bilmiyorsun. Laflarına dikkat et."

"Yoksa beni de mi öldürür? Merak ediyorum Margeta hep mi o vardı. Bu yüzden mi bu kadar vazgeçilmez."

Margeta sinirden kollarındaki Georgaki'yi düşürmemek için sıkı sıkı tutar. "Antonis sana hiçbir şey açıklamak zorunda değilim. Ama onun hakkında konuşurken laflarına dikkat edeceksin. Seni son kez uyarıyorum."

Bu sırada Stefanos'u gören Georgaki'nin sevinç çığlığıyla irkilirler. "Dedeeee."

Stefanos onları uzaktan görmüş hızla yanlarına doğru geliyordur. Onları duyamamışsa da Margeta'nın yüzündeki gerginliği görmüştür. Antonis'i umursamadığını ve Margeta'nın kendisine ait olduğunu kanıtlamak istercesine kendisine şaşkınlıka bakan Margeta'yı belinden yakalar ve ona tutkulu bir öpücük verir.

Antonis'in bu görüntü karşısında kalbi kırılır. Bakışlarını çevirmek istese de olduğu yere çivilenmiş gibi sabit kalır.

Margeta bir anlığına da olsa rahatlamış hisseder ve gülümser. "Aşkım seni beklemiyordum."