"Jeon aklımda şeyi falan yapmayı düşünmüyorsun değil mi?" Bunu oldukça ciddi bir şekilde söylemişti. Bunuda yapar mıydı? Yok yapmazdı.
Yerinden hızlıca kalkıp gözlerini ona dikmiş olan gencin karşına gitti.
"Sana bir soru soruyorum beş dakikadır saçmalıklarını dinliyorum şimdi gelmiş susuyorsun. Sakın bak! Sakın! " Karşında ki genci oturduğu sandalyeden zorla kaldırmış şaşkın bakışlarını umursamadan, salona doğru elinden tutarak götürmeye başlamıştı.
Karşılıklı oturdukların da hala ona dik dik bakan genci umursamadan sıkıca sarılmıştı. Jungkook'un elleri öylece havada tutmuştu.
Gerçekti değil mi? Şuan jimin, onun minik bebeği ona sıkıca sarılıyordu demi. Kollarını sıkıca ince bele sardı. Güzel hissediyordu hem de çok güzel. En son ne zaman(bayan Park hariç) birinden böyle sıcak bir kucaklama almıştı hatırlamıyordu bile.
Jungkook kafasını dininde ki boyna iyice gömüp derin derin nefesler çekti. Asıl şimdi yaşıyordu sanki.
Jimin için durumlar farklıydı. Sarıldığı beden nasıl böyle bir karar almıştı? Böyle olmamalı bunu onun aklından atmalıydı kesinlikle. Hem tamam jimin onu üzmüştü biraz ama peki annesi, annesi jungkook için neler yapmıştı. Kendisiyle bile bu kadar ilgilenmiyorken onu nasıl geride bırakırdı.
Boynuna gömülen beden derin derin nefesler alıyordu. Neydi bu şimdi sonkez sarılma mı? Veda eder gibi sarılıyordu sanki? Jimin sinirlendi ve bedeni hızlıca itti
"Bana bak sakın! Aklından ne geçiyorsa gebertirim seni Jungkook"
"Elimden bir şey gelmiyor. Ne yaptıysam olmadı, bende istemiyorum ama-"
"Ama ne amına koyayım! Ama ne! Ne demek elimden bir şey gelmiyor sen benimle dalga mı geçiyorsun"
Jungkook bu durumdayken sevinçli olmasını inanamıyordu. Jimin sinirlenmişti? Evet sinirlenmişti hemde onun için, olabilir miydi böyle bir durum. Gülümsüyordu şimdi. Öyle tatlı bir gülüş vardı ki karşında ki sinirli surata. Jimin resmen onun için bağırıyordu
"Gülüyorsun birde farkında mısın? Evden bir yere çıkmak yasak sana, hatta dur bizde kalıyorsun duydun mu?"
Somuştu işte şimdi suratı. Çok isterdi onunla uyuma ve uyanmak. Başta kabuslar yoktu, kafasında sürekli onu azarlayan ebeveynlerin sesi yoktu, karanlık yoktu.
"Elimde değil"
Sinirle ayağa kalktı jimin. Siktir ya bu çocuk kafayı takmış mıydı hayatına son vermeye bu kadar. İzin veremezdi olmazdı. Birde kendisine açık açık söylüyordu. Gerçekten bir psikolog ile görüşmesi gerektiğini iyice oturttu kafasında
"Benim elimde ben hayır diyorsam hayır. Bitti. Sakın konusunu dahi açma bir daha"
"Bayan Park sana hangi ara anlattı bilmiyorum ama bende istemiyorum böyle olmasın-'
"Annemin haberi var mı buna! Jungkook sen kafayı mı yedin? Herkese tek tek haber mi veriyorsun birde"
Omuzuna sert olduğunu ama asla sert olmayan bir yumruk atmıştı jimin. Yok, dalga geçiyordu başka açıklaması olamazdı.
"Aradıklarında yanımdaydı haberi olması normal"
"Aradıklarında?"
Jungkook bebeğinin ellerinden tutup koltuğa tekrar oturttu. Fırsattan istifade asla bırakmadı ellerini.
"Ailem aradı güzelim" diyerek başladı sözüne, o sırada bir eliyle minik sarı tutamlarda parmaklarını gezdiriyordu.
"Doğum günümden sonraki gün beni temelli yurt dışına götüreceklermiş. Ne dediysem ne yaptıysam olmadı. Hatta Bayan Park bile araya girmeye çalıştı ama bu seferde annene cıkıştılar. Kararlarında kesinler"
Jimin hem aklından geçen şey olmadığı için hem de saçında gezen parmaklar sayesinde rahatlamıştı ama jungkook'un dedikleri.
O psikopatlar yüzsüz gibi çocuklarını bırakıp gidip, iyi mi diye bile merak etmedikleri jungkook'u temelli mi göndericeklerdi. Huzursuz oldu oldukça. Jungkook'un zaten deprasif hallerinin sebebi onlarken
"Reşitsin, dinlemek zorunda da değilsin onları. Annem seni ne kadar çok seviyor bilmiyor musun? Bırakıp gidemezsin sonra bütün gün bana laf yapar bilmiyor musun"
Sarışın bedenin sözleri güldürmüştü onu. Hafif bedeni belindem kendine çekip yanağından derince öpmüş sonrada boynundan bir öpücük almıştı.
Jimin şuan aşırı uysaldı ve ne kadar yanlış da olsa bunu değerlendirmek istiyordu. Dayanamıyordu ona.
"İstemiyorum gitmek"
"Korkma" dedi jimin. Gerçekten oldukça uysal olduğundan (çünkü düşündüğü şey zihninde oldukça onu yormuş ve gerçek olmadığını anladığında oldukça fazla bir rahatlamaya girmişti) jungkook'un ara ara yanağına, boynuna, omuzuna ve saçlarına bıraktığı öpücükleri fark etmiyordu(?)
"Korkma, göndermeyeceğim seni"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
OKUYAN HERKESE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM HEPİNİZİ BOL BOL ÖPÜYORUM MUAHMUAH Yazım yanlışları kesinlikle vardır tablet biraz mal olduğu için lütfen kusura bakmayın 🥲
Simdi şöyle ki jungkook bulmuş fırsatı öperde, kollarda jimin çok rahatsız olsa iterdi ama değil.yani lütfen bunu bilip bilmeden t*ciz saymaya kalkmayın.
Birde kendi telefonum VPN virüs saydığı için asla giremiyorum tabletten giriyorum. (Durumumuz vahim) umarım Wattpad bir an önce düzelir.
