Slm cnm nbr
°°°
Bazen hiç doğmamayı diler insan..çok kötü birşey yaptığında,hayatının yolunda gitmediğini düşündüğünde, ailesiyle büyük bir kavga ettiğinde...
Ben ise...Ben ise her sabah bunu söylüyordum 'keske doğmasaydım' ve her gece yatmadan yine 'keske doğmasaydım'
bu iki kelime hayatımın merkezi olmuştu yıllardır. Buna alışmıştım artık
Bunu kabullenmiştim çoktan. Benim için hayatın artık bir anlamı yoktu.artık sadece beni benden daha çok önemseyen arkadaşım için yaşıyordum resmen
Bugün ise 'madem bu hayatı yaşamaya mecburum, o zaman biraz mutlu olmalıyım' düşüncesiyle asla yapmamam gereken birşeyi yapmıştım
Doğum günümü kutlamak istemiştim
Haftalarca para biriktirip yemek yememiştim
Zaten para kazanmıyor muydum? Tabiki kazaniyordum ama kendime değil
O paranın bir kuruşuna bile dokunsam muhtemelen en acı şekilde ölürdüm veya aylarca ayağa kalkamazdım...
Ki biriktirdiğim parayı fark edince de pek farklı olmamıştı..
Neyse ki küçük bir kısmını fark etmişti ve ben daha kötü bir ceza almaktan kurtulmuştum.Ki Yemek yiyip yememem onun umrunda bile değildi.
Bugün ise ilk defa doğum günümü kutlamak istemiştim
Ama sadece istemiştim
Yine asla olmayacak hayaller kurup peşinden koşmuştum
En başından vaz geçmem gerekiyordu.
O adam beni yakaladığı an vaz geçmem gerekiyordu.. Ama ben tabiki inadına gitmiştim herşeyin...
Sonuç? Koca bir hayal kırıklığı
Çoktan vaz geçmem gerektiğinin en büyük kanıtı ise şuan tam karşımda arabanın altında bir kısmı dışarıya fırlamış pasta olmuşken başka hiçbir şeye odaklanamıyordum
Gözümden düşen bir iki damlayla bir el beni koltuk altlarımdan kavrayarak yerden kaldırırken bile bakışlarım ezik büzük olup asfalta karışan pastamdaydı
Önümde sallanıp duran eli fark ettiğimde dolu gözlerimi pastadan çekmiştim
Ne zaman yolun kenarına geldiğimizi bile fark etmemiştim
Etraftaki sesler buğulu gelirken birkaç saniyede anlaşılır bir şekilde kulağıma ulaşmaya başlamıştı
"Tanrı aşkına bir bu eksikti! Hey iyi misin cevap ver!? Beni duyuyor musun? Heyy!"
Hala önümde sallanıp parmaklarını şıklatan elin sahibine döndüğümde rahatlamış gibi derin bir nefes verdi
"Oh şükür bir an ambulansı arayacaktım ve inan buna hiç zamanım yok"
Hala dolu olan gözlerim ve boş ifademle yüzüne bakıyordum. Onun Pastanedeki kaba adam olduğunu fark etmem pek uzun sürmedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
raspberry cake •|• TAEKOOK
Fanfiction"Hâlâ küçük bir pasta için neden bu kadar üzüldüğünü anlamış değilim pastacı çocuk " ~Yarı texting ~Yarı düzyazı ~taekook
