raspberry cake •|• TAEKOOK

biliyordun

Sınav haftası gelmiş okul acilali daha bir ay olmadı mı aq

Eger sinav haftasi geldi diye yb atmiyom diye dusunuyosaniz..dersi gec telefonu acmaya bile useniyorum bilginize

°°°

Taehyung'tan

Sessizce kapıyı kapatıp önümdeki bitkin bedenin arkasından geniş salona ilerledim

Doktorla konuştuktan sonra birkaç gün hastanede kalmasının daha iyi olacağını söylese bile ısrarcı tavrımı geçememiş, yine de bir gün boyunca hastanede tutup olabildiğince erken taburcu edeceğini söylemişti. Ertesi gün birkaç saat süren testler ve kontrollerden sonra herşey yolunda görünmüş ve taburcu olmuştuk

Neredeyse akşam olmak üzereydi ve Jungkook ne tüm gün hastanede ne de yol boyunca hiç konuşmamış, dalgın bakışlarla kafası eğik bir şekilde tepkisiz ve yorgun bir halde oturmuştu

Onu zorlamak istemiyordum ve bu yüzden o konuşmadığı sürece, bu konuyu açmamaya karar vermiştim

Ceketimi çıkartıp gri L kanepenin koluna bıraktım ve mutfağa yöneldim

"Su alacağım ister misin? Veya başka birşey? Acıktın mı?"

Kapıya ilerlerken sorduğum soruya cevap vermemişti ve ona döndüm.Cevap vermeyeceğini biliyordum zaten.

Aynı ifadeyle kafasını öne eğmiş koltukta oturmaya devam ediyordu. Derin bir nefes alıp sakin kalmaya çalıştım ve tekrar mutfağa ilerledim

"Taehyung"

Duyduğum sesiyle bir an hareketlerim donuklaşırken şaşkınlıkla kaşlarım havalanmıştı. Kesinlike cevap vermesini beklemiyordum

"Evet?"

Tamamen ona doğru dönüp merakımı gizlemeye çalışırken ne söyleyeceğini bekliyordum. O ise seslenmesine rağmen duruşunu bir milim oynatmamış aynı ifadeyle aynı yere bakıp, aynı çekingenlikle oturuyordu

Yutkundu ve ağır hareketlerle bana döndü

"Ben..."

Söyleyecek birşey bulamamış gibi durup tekrar başını önüne eğdi ve dolmaya başlayan gözleriyle tekrar yutkundu

"Jungkook..."

Yanına gidip önünde çöktüm ve bir elimi saçına uzattım

"Kendini konuşmak için zorlama..Ne zaman anlatmak istersen, o zaman seni dinlemek için yanında olacağım"

Kafasını kaldırıp yüzüme baktı ve hemen gözlerini kaçırdı utanır gibi. ma utandığı şey ben yada kendisi değildi biliyordum

geçmişiydi

Hayatıydı

"Kendini bunun için zorlama"

Güven verici bir tonda sakince konuşmaya çalışırken bir yandan saçlarını okşuyordum

Birşeyler hazırlamak için, tekrardan mutfağa gitmek adına kalkacağım sırada bileğime sarılan elle durmuştum.