First Love | [Seventeen's Wonwoo and You Fanfic]

Part V: Flashback sa Auditorioum

Ye Rin's POV
Nasa kitchen kami ni Jiae at gumagawa ng breakfast, every sunday kasi day off ng mga maids at kami lang naiiwan dito. Nagtitimpla ako ng hot choco siya naman sa toast.

"Kwento ka na!", kanina pa ko kinukulit nito magkwento tungkol dun sa sinabi ni Wonwoo. Sa totoo lang, hindi naman lahat ng secrets ko or pangyayari sa buhay ko alam niya, may privacy pa rin ako kahit konti sa bestfriend ko.

"Maya na, di pa gumagana utak ko", medyo nagdadabog na siya, after namin magbreakfast pumunta na kaming living room at nanood lang ng T.V, at Seventeen na naman -,-

"Yerin, gusto mo pa rin siya hanggang ngayon no?", tumango ako because it's the truth.

"Eh ano nangyari 4 years ago, sa SOPA (School of Performing Arts High School) sa may aditorioum?", isa ito sa mga nangyari nung nasa SOPA pa ko, ganito kasi yun

Flashback~ 4 years ago
Nagsisimula na siyang magtraining sa Pledis, hindi niya ako kilala. 1 taon ko na siyang nagugustuhan, nung araw na iyon maaga akong nagising para gumawa ng brownies, hindi na nga ata ako nakatulog. Bibigay ko kay Wonwoo as a gift. Ang ayos din ng buhok ko nung araw na yun, messy bun pero ang linis ko tignan, mukha akong babae..

"Ji Ae, hindi ako makakasama sayo ngayong lunch, I have something important to do.", pagpapaalam ko kay Jiae, pero nagpumilit siya na isama ko siya

"Can I come? Please!", but I insist na I need to this by myself, sa huli hindi na rin siya nagpumilit, wala siyang alam sa gagawin ko, hindi pa kami nakatira sa iisang bahay noon.

I take my time as I walk papuntang auditorioum, my heart is beating so fast, I can't breath properly, kahit na ngalalakad lang ako feeling ko i'm in a marathon. Nasa auditorioum siya for sure, he's famous here in school because of his looks, talent and good attitude, kaya ang mga kaibigan niya ay naging tamabayan na yun. Nasa tapat na ako ng auditorioum, naririnig ko ang paglabas nila at maya -maya nagbukas ang pintuan, lumabas yung kaibigan niya.

"Annyeonghasaeyo, sunbaenim. Where's Wonwoo sunbae?", natawa siya ng makita niya yung box na hawak ko, mukha naman siyang mabait tinapik niya yung balikat ko

"Are you going to confess? Haha.. Nasa loob siya, pasok ka na lang.. Fighting!:)", pinapasok niya ako habang yung iba naman ay palabas na rin pero siya ay nasa may platform naka upo, nilakasan ko ang loob ko na lumapit, luckily kaming dalawa lang, kaya medyo bawas ang kaba. Fighting, Yoon Ye Rin!

Nang malapit na ako, napansin niya ako, napatingin siya sakin at tumayo.
"May kailangan ka?", nagmamadali niyang inayos yung mga gamit niya, at lumapit sa kin, at that time, muntik na ko umatras, pero like what I said always, magagawa pa ba ako? Nandito na ko. >\\<

"Oppa...", yan ang unang beses na tinwag ko ang isang lalaki na oppa maliban sa kuya ko, feeling ko hindi na ako nakakapag isip ng maayos that time. Isang mahabang pause ang nangyari, parang nagkaroon ng live broadcast accident..

"I made this brownies for you..", inabot ko sakanya yung black na box na naglalaman ng brownies. (a/n: pasensya favorite ko kasi ang black xD), tinignan niya lang ito ng mga ilang seconds kaya binawi ko na lang.

"Sorry..", tatalikod na ako pero pinigilan niya ko, hinwakan niya yung braso ko at first time na makaramdam ako na naghyperventilate. Kinuha niya yung box, at ngumiti siya..

"Thank you... Para saan to?", at this moment tinignan ko siya sa mata at hindi ko alam kung paano ko nagawa un

"Congratulations.. sunbae.. trainee ka na ngayon ng pledis and I like you, it's almost a year, so nandito lang ako para suportahan ka", we're at each other's eyes, silence.. Wala siyang sinabi, tumalikod siya at kinuha yung gamit niya

"Thanks..", he bid a goodbye at naiwan ako mag isa dun..
End of Flashback

"So yun na yun? Nasaktan ka sa nangyari na yun?", hindi pa nga tapos..

"No! I didn't expect any good response from him! Every confession you must be prepared lalo na kung one sided lang.", she nod at hinampas ang balikat ko.

"So what? Ano nangyari?", ah, di pa pala tapos.

"So after ng confession, syempre iniisip ko na baka matandaan niya na ako, but no.. Mas lumala, if i'm about to talk to him aalis siya or he has someting to do, kapag may iibibigay ako sakanya he doesn't accept it..", nilagay ni Jiae yung index finger niya sa baba niya na parang naghahanap ng conclusion.

"Baka naman napilitin lang siya na tanggapin yung gift mo nung nagconfess ka", huh? No, hindi siya napilitan, I said sorry at hindi na sana ibibigay yung gift, kasi pwde ko naman kainin yun pero he accept it, hindi ko siya pinilit..

"No, hindi siya napilitan, he accept gifts from others, except me.. Grabeng rejection ung ginawa niya sakin.. Masakit Ji Ae, sana sinabi niya na lang that time na yun na "sorry". Pero the only thing he said "Thank you" and left me, hindi ko inexpect na ganoon yung gagawin niya sakin, too much rejection, paulit ulit yun..", niyakap ako ni Ji Ae, hindi naman ako umiiyak, siya yung umiiyak xD but it hurts as I reminisce the past

"Pero ang tanga ko, kasi 2 years na paulit ulit kong ginagwa yun kahit nagpapile up na sa kwarto ko yung mga gift na bibigay ko dapat sakanya, and worst hanggang ngayon I still like him..", tumayo si Ji Ae at umakyat sa kwarto niya, bumaba ulit siya at kumuha lang pala ng tissue..

"Sorry, I tried pero nakakaiyak.. Sobrang sakit siguro!! ~~", nako! Parang siya yung nasaktan .. :3

"But nakita mo siya ulit, hindi ka nga madalas sa Gangnam kasi nandoon yung building ng Pledis at lumipat pa tayo dito at ikaw ng school just to avoid him.. Come to think of it, 2 years pero nagkita ulit kayo, ya! Ye rin, ako ata ang bridge niyo eh! Tadhana na siguro ang gumagwa ng paraan..", nireject na nga ako at alam niya na ang kwento pero shinship pa rin niya ako kay Wonwoo?! Just great.

"Shut up! I think I should avoid hanging out with you!", nag puppy eyes siya.

"No, you can't do that... Kung hindi kayo para sa isa't isa edi hindi, kung gumawa ang tadhana sa pamamagitan ko para magkita kayo, maybe there are things that needs to be settle down, like your feelings.. You still love him, but he still gave you pain these past two years kahit hindi mo na siya nakikita, take the opportunity, clear the things between you and him.. baka there's misunderstandings na naiisip mo, maybe there's a reason kung bakit nagawa niya yun..", dahil sa mahabang lintanya ng bestfriend ko napaisip ako.

Clear the things between us? May us ba? Wala.
Misunderstandings? Wala rin. Hindi kami nag uusap nung nasa SOPA pa ako, wala kaming connection, walang mutual friends.. I just confessed and nothing more than that, I'm not expecting to be like back.. Walang progress, mas nawala nga ang possibility na maging close kami. I want to end this feeling, ayaw ko na.. Pero bakit ganoon, kung kailan, okay na, na hindi ko siya nakikita, andiyan na namn siya. Bakit ba ang complicated?

---------
A/N: Ayan na ang nangyari sa auditorioum! Pft! Grabe maka hugot si Ji Ae! XD thank you sa readers :D.. Please vote and comment! :)

|Yoo Ji Ae on multimedia member siya ng Lovelyz. By the way ang pronounce ng Ji Ae ay Ji (g) Ae (ye)|

-kinananoona-