First Love | [Seventeen's Wonwoo and You Fanfic]

Part VII: Another Momentum

A/N: Ngayon ko lang narealize, medyo maikli pala ako mag UD o maikli talaga??! Hahaha! Pero ito pa ang isang update, nako, di ko alam kung paano ko ipapasok sa plot ko ang Mansae era! Bahala na! Enjoy~~~

Wonwoo's POV
Nandito kami ngayon sa clinic dahil nahimatay si Yerin cause of stress and fatigue, kasama ko sina Jiae, Seventeen at yung kaibigan ni Yerin, hindi ko pa siya kilala, mabilis ang pangyayari kanina dahil nagkasagutan agad kanina bago magintroduce ang bawat isa. Lumabas muna ako kasi ang daming tao, sinundan naman ako ng kaibigan ni Yerin.

"Ikaw si Wonwoo? Taehyun nga pala, sorry for earlier..", i'm not sure if direct to me ang mga sinabi niya, but I felt guilty..

"Okay lang, siguro kung hindi kami pumunta lahat dito at nagcause ng gulo hindi sana madadagdagan pa ang stress ni Yerin, kaya kami dapat ang humingi ng pasensya.", tinapik niya yung balikat ko at huminga ng malalim bago magsalita ulit

"I don't know if I'm able to say this to you and for sure baka magalit pa sakin si Yerin kasi baka mismo siya hindi rin tinatanong sayo 'to.. You remember her right? Kinukwento ka niya sakin, pero hindi niya nakukwento kung ano ang mga nangyari nung nakita ka niya ulit...", tumango ako sa tanong niya, Ofcourse I really remember her..

"I know right, hindi siya yung babae na mabilis makalimutan, but what i'm curious about, bakit mo ginawa yun? Like what she said, too much rejection.. Paulit ulit.", nagpause siya sandali at pinagpatuloy ang sinabi niya.. "Sa ngayon, kinakalimutan ka na niya, at alam ko na nahihirapan siya ulit, dahil ikaw naman ang nagpapakita sakanya. I don't know what's your intention but stop appearing infront of her..", umalis ako para hindi sagutin ung mga tanong niya pero tumigil ako at hinarap siya ulit.

"I have no bad intentions, I have my reasons kung bakit ko nagawa yun. Also, ang pagkikita namin, I don't know if it just coincidence but for me, that day, i'm lucky to met her again.. And luckier because your saying that she still likes me, but sorry, I will not stop appearing infront of her because I don't want to stop her for liking me, that's it. Now, it depends on you kung ano ang iisipin mo sa mga sinabi ko.", at umalis na ko, pumasok na ako sa loob ng clinic at nakita si Yerin na nagpapahinga pa rin.

Yerin's POV
Nagising na lang ako na nasa school clinic ako. Napansin naman agad ako ng school nurse, ako lang kasi ang mag isa dito at medyo gabi na rin.

"Are you okay now? Wala ka na bang masamang nararamdaman?", tanong sakin ng nurse

"Medyo nahihilo lang po, anong oras na po?", tinignan niya yung wrist watch niya

"6:30 pm.. Mga 2 hours ka rin nakatulog, sa sobrang stress din siguro, hindi ka ba nakakatulog ng maayos these past few days?", i nod to her question, simula nung makita ko ulit si Wonwoo, dun nagsimula ang stress ko..

"Ah! Wait tawagin ko lang yung guardian mo, ang dami nga nila kanina pero umuwi na yung iba at isa na lang naiwan. Sandali lang.", nako, nag alala siguro yung si Jiae, ang cold pa ng pakikipagusap ko sa kanya kanina, buti hindi siya nagtampo at sinamahan pa rin ako.. Oumasok na ulit yung nurse, pero nagulat ako kasi nakapants ito, it means lalaki, si Taehyun...wait! Yellow yung itaas e.

"Ito siya.", si Wonwoo, bakit siya?

"Sige, maya maya pwede ka na umalis, pahinga ka muna..", umalis na yung nurse, at may isinasikaso ata sa loob ng office.

"Masama pa ba pakiramdam mo?", nakatingin pa rin ako sakanya? Bakit siya ang naiwan? Bakit hindi si Jiae o kaya si Taehyun.

"Don't stare at me, answer my question? Kung may gusto kang itanong, magtanong ka.", aish! Ang sungit.. Magtatanong na!

"Okay lang, nahihilo lang ng konti, bakit ikaw naiwan?", kumuha siya ng upuan at umupo sa tabi ng higaan

"Gusto ko. Why? Do you want me to leave? At kapag nahimatay ka na naman walang tutulong sayo?..", i shook my head, he's right. Mas okay na siya yung naiwan kaysa wala, should I consider it i'm lucky?