Şapşal Mafyam/ Texting

43

Sinirden dağıtmış olduğum yatağı toplamakla meşguldüm, ailem sorgusuz sualsız beni bu piçin eline teslim etmişlerdi. Tabi bizim de payımız vardı, orospu ferhat olmasaydı şu an burada olmayacaktım

Bu kız baya gerizekalı çıktı, salak kız adam seni hayatından uzaklaştırdı trip atdın. yeniden hayatına aldı yine salaklık yapıyorsun ben bıktım seni idarə etmekten. Ben iyilik tarafa geçiyorum seni adam etmek olmaz. Evet az önce sol meleği hayatından bıktırmıştım. Bunu da başardık Elhamdulillah

Pijamalarımı çıkarmak istemiyordum, evde ne güzel domuz gibi uyuyordum değişmeğe ihtiyacım olmuyordu. Of! gardroba atdığım tekme ile kapak üstüme çökmüştü

"ALLAH SENİN DE EŞYALARININ DA BELASINI VERSİN!" O kadar çok bağırmıştım ki bir an ses tellermin yerinden koptuğunu sanmıştım. Abart melek abart

Yeniden sinirle ayağımı vuracaktım ki bütün şekilde üstüme düşeceğinden korkup arkaya çekilmiştim. Kapıyı öküz gibi açması ile sinirden kızarmış gözlerime baktı. Ulan beni Allahtan başka kimse durduramazdı
Düşen kapağı kucağıma alıp halilişko gibi gözlerimle ölçerek öküzün üstüne atmıştım. 

Ama boş yere! tek eli ile yakalamıştı! neden bak neden? der gibi bakışlardı vardı, regl olduğumu söyleyemedim

"Tamam sakin Ol Melek, ben hall ederim aşağı in" kolumu nazikce tutmasıyla sertce itdirmiştim. Umarım delirmezdi

"Melek sınırlarımı zorlama sana zarar vermek istemiyorum ama mecbur bırakma!" dedi yeniden kolumu tutarak, ayol belki temas sevmiyorum niye bak niye

"Bırak beni! teninin benimkine değmesini istemiyorum seni istemiyorum !" kolumu ellerinden kurtarıp yüzüne tokat atdım, hak etmişti bunu çoktan. Kasılmış Çenesi ile yüzündeki gülümseme aniden sönmüştü, adamı neden zorluyorsun mal! aha akumalandı adam

"Beni yanlız bırak Melek, Sana zarar vermek istemiyorum çık lütfen" Benim ismini melekce ölsem de odadan çıkmazdım

Kendimi kapının önünde bulmam ile etrafa şaşırmışca bakıyordum, lafımı ağzıma dikmişti göt. İçeriden kırılma sesleri geliyordu, hıyar kendine zarar verecekti

"Aç lan kapıyı!" yapmıştım yine yapacağımı, götü kalkıklığın zamanı değil melek! titreyip kendime gelince tüm gücümle kapıya vuruyordum. Adam maldı!

"Bak lütfen aç kapıyı kendine zarar veriyorsun yapma" alla alla ciddi misin? Allahım ben bu iç ses ayarını nereden kapata bilirdim. En iyisi aşağı inip gerizekalılardan yardım istemekti. Hızlı hızlı inmek istiyordum ama kayb etdiğim kanlar yüzünden her saniye gözlerim kararıyor ve kalbim göğsümü delecek gibi atıyordu

"Bu Allahın cezası odanın yedek anahtarı var mı!" dememle kahkahaları kesilmiş hepsi anında bana dönmüştü, karşılarında nefes nefese kalmış bir ben görmeği beklemiyorlardı. Yere düşmemek için merdivenlerin kulpuna tutunmuştum, kendimi doğum yapmak üzere olan kadın gibi hiss ediyordum. O kadar halsizdim ki

"Yine çıldırtmağı başardın değil mi yenge?"

"Valla açmıyor kapıyı ,kapı dışarı etdi beni içeriden de kırılma sesleri falan geliyor elimden bir şey gelmedi" dedim somurtarak, Sadece korkuyordum. Ona birşey olursa sorumlusu ben olurdum

"Hassss.."  Emre telaşla ayağa kalkınca beni umursamamıştı,beni devirerek yukarı çıkmıştı. Aybenin kucağına düştüğümde ağzım açık kalmıştı umursanmamak böyle kötü birşeydi

"Neden yaptın bunu yenge?" yüzünde kızmış bir ifade yoktu, Sadece sorguluyordu bakışlarıyla burak. Sevmiyordum işte böyle şeyleri , Gel yık evi başıma ama bana öyle bakma çekip intahar ederdim

"Böyle biri olduğunu valla bilmiyordum" ellerimi yukarı kaldırdığımda kekelediğimin farkında bile değildim. Neden korkutuğu mu da bilmiyordum , başımı belaya sokmaktan mı korkuyordum yoksa ona birşey olmasından mı. Adamları da yukarı çıkınca yanımda Sadece ayben kalmıştı, terk etmemişti beni

"Ayben?" dedim başımı kollarının arasından çıkararak, konuşmama açıklamama izin vermeden sarılmıştı bana. Öyle sıkı sarılıyordu ki sanki canından birşeyler kopmuştu, derdi vardı

"Arada oluyor böyle, Azıcık sinir hastası ama hastaneye yatacak kadar değil merak etme ve sana zarar  vermeyecek kadar çok seviyor seni"

"Kendine birşey yapmaz dimi? Hem iki günde aşk mı olur Allahını seversen! inanmıyorum onun sevgisine"

" Bilip bilmeden konuşmak istemiyorum, Sadece sana ihtiyacı var Sadece sana. huzura ihtiyacı var, annesi tecavüz edilerek büyük işkence ile ölmüş babası da yok" babasının olduğunu benden başka biri bilmiyordu ama ona da söyleyemezdim. Söylemezsem de onu sonsuza kadar kayb ederdim sanki çıkmaz sokağa girmiştim beni buradan kurtaracak tek şey sorularıma yanıtlar almaktı. Asla kalbimi dinleyen biri olmamışımdır ama artık herşeyi akışına bıracaktım, kaderime karışamazdım

"Annesini kimik öldürdüğünü biliyor mu peki?" demem ile dudaklarını ısırmıştı, biliyordu ama söylemek istemiyordu ama Emre onu korurdu. Ona karşı koyan tek kişi emreydi

"Benden duymuş olma, Bir iş adamı öldürmüş diye duymuştum ben o yüzden böyle canileşti her yeri ateşe veriyor. Ya onun hayatında su olacaksın,kalbindeki yangını söndüreceksin ya da onunla beraber yanacaksın"

***

bitirir bitirmez atdım bölümü yeni bölüm ne zaman bilmiyorum