Kıyafetlerimi değiştirip aşağıya indim sofraya geçtik.
Onlari umursamadan tabağımı doldurdum ve yemeye başladım, diğerleride başladı.
"Osman abi"
Konuşmamı beklemiyorlardi osman abi meraklı ve samimi bir şekilde.
"Efendim Alya"
"Babamı yarın yemeğe davet ettim sorun olurmu sizin için?"
Onlara bunu sormak zorundaydım burası benim evim değildi.
Osman abi evrana baktı Evran gözlerini onaylar şekilde kapattı , neyi onayladı gelmeleri için ondan mı izin almıştı.
"Yok yok bizim için sorun olmaz"
Yemeğime döndüm.
En çok kızlara soğuk yapacaktım bugün , diğerleriyle mesafeli olacaktı.
Necla abla güler yüzle"alyacim neden davet ettin onları bir plan mi var yoksa"
Benle konuşmaya çalışıyordu.
"Neden sordun Necla abla yine bana engel olup türlü şeylere zorlamayı mi düşünüyorsunuz?"
Sude "olurmu öyle şey ya merak ettik sadece" dedi gülümseyerek.
"Siz merak falan etmeyin."
Zehra " ya Alya yapma böyle nolur biz çok üzülüyoruz"
"AA zehracim özür dilerim iyiliğin için"
Bana söylediğinin aynısını yüzüne çarpmıştım.
"Ya Alya neden böyle yapıyorsun yapcak baska bir şeyimiz yoktu."dedi Eslem.
Çatalı sertçe masaya bıraktım Aybüke ve Ecrin sıla ürkmüştü.
"Yapcak baska bir seyiniz mi yoktu"
...
"Ya böyle dediğine inanamıyorum ya karşınıza alıp konuşabilirdiniz , ama siz hepiniz bununla bir oldunuz" dedim evrani işaret ederek.
"Biz iyiliğini düşündük inat ederdin sonra"
"BÖYLE Mİ DÜŞÜNDÜNÜZ İYİLİĞİMİ!"
...
"ŞEREFSİZ BİR ADAM GELİYOR BENİ BİR ŞEYE ZORLUYO BENİM DE CANİM ARKADAŞLARIM İYİLİGİMİ DÜŞÜNDÜĞÜ İCİN BUNA KARSİ GELMİYOR OYLEMİ!"
...
"NE HİSSETTİĞİMİ DÜŞÜNMEDİNİZ Kİ AMK BÜYÜKLER BİLE" Necla abla ve Osman abiyi kastetmiştim.
...
"AYNİ SEY SİZİN BAŞINIZA GELSEYDİ DÜNYAYI YIKMIŞTIM BAŞLARINA AMA SİZ!?"
...
"YA BAK KONUŞABİLİRİZ ALYA HALLEDEBİLİRİZ MUTLU MUYUZ SANİYORSUN BİZDE SENİ BOYLE GORDUGUMUZDE HARAP OLUYORUZ" dedi Eslem ağlarken.
Sesimi daha çok yükselttim öyle ki dışardaki korumalar bile bişey olduğunu anlayıp içeriye girmeye başladılar.
"BÖYLEMİ HARAP OLUYORSUNUZ LAN! BU SEKİLDE Mİ!!"
öyle bir bağırmış tim ki boğazındaki ağrıyı Yavaş yavaş hissetmeye başladım.
"YAZİKLAR OLSUN LAN SİZE ULAN BUNLARİ ANLARIM AMA SİZ BENİM KARDEŞLERİM GİBİYDİNİZ LAN NASİL BÖYLE YAPARSINIZ"
Eslemin ağlaması şiddetlendi hepimiz ayaktaydik aybükede ağlamaya başlayınca.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AMARİS
Akcjaarkadaşlarına bir gece dışarı çıktın bir partide işleri birbirine katip kaçtıktan sonra yolda yürürken yaralı bir adam görüyorsunuz arkadaşınız adamdaki kanları görünce korkudan geri çekilecekken yanlışlıkla bir ses cikartiyor sonradan kaçmaya çal...
