Mor Menekşe | Taekook

Ben artık beynimin kölesiydim

Hepinizden çok özür dilerim. Biraz hatta bayağı gecikti. Mesajda da demiştim. Psikolojik olarak garip bir dönemden geçiyordum ve bu fic de psikolojik şeye döndüğü için yazasım gelmemişti neyse sonuç olarak burdayım hayatta ✊

Sizi daha fazla bekletmeden yeni bölüme alayım. İyi okumalarr

***

1 Yıl Sonra

Jungkook
"YAPMA!"

İrkilerek nefes nefese uyandım. Yine aynı şeyi görmüştüm. Zihnim yine bana oyun oynamıştı ve ben bu oyuna yine kanmıştım. 1 yıl olmuştu ama ben hala atlatamamıştım

Taehyung endişeli gözlerle bana bakarken yan sehpadan bir bardak su alıp bana uzattı. Titreyen ellerimle bardağı alıp ağzıma götürdüm ve içmeye başladım. Taehyung başımı şefkatle okşarken sessizliği bozdu

"Yine mi onu gördün?" İçmeyi bitirdiğimde başımı salladım. O günden beri her hafta en az bir kere rüyalarıma giriyordu

Taehyung elimdeki bardağı alıp sehpaya koyarken yine o konuyu açtı

"Jungkook bak. Ne kadar itiraz etsen de desteğe ihti-"

"Hayır Taehyung" diye sözünü kestim. Psikiyatriste gitmem demek her şeyi anlatmak demekti. Anlatırsam aklıma gelecek ve daha kötü olacaktım. O yüzden istemiyordum

"Güzelim bak biliyorum. Seni de anlıyorum. Ama o günden beri her gece nefes nefese uyanıyorsun. Bi bak kendine. Sırılsıklamsın. Hep böyle yaşamaya devam mı edeceksin?" Drdiklerini düşündüm. Haklı gibiydi. Hatta gibi değil haklıydı. Her zaman korkmuş ve tetikte uyanıyordum. Ama ortada korkacak bi şey kalmamıştı ki. Hwang içerdeydi ve bize bir şey yapamazdı. Gerçi yapacağı kadar şeyi yapmıştı. Beni öldürememişti belki ama ruh sağlığımı bozmuştu. Bu da beni resmen yaşayan bir ölüye dönüştürmüştü. Yani amacına ulaşmıştı. Bazen düşünüyorum da direkt öldürse bu kadar acı vermezdi belki bana

"Hadi Jungkook" dedi Taehyung ellerimi tutarak. Bakışlarımı ona kaydırdım. Şefkatli gözlerle bakıyordu bana. Onu kırmak istemiyordum. Ama gitmek de istemiyordum. Bakışlarımı tekrar yere indirdim. Derin bir nefes aldım

"Üzgünüm Taehyung... Yapamam..." Bir şey demeden beni kendine çekti. Sımsıkı sarıldı

"Tamam. Tamam zorlamıyorum. Ne zaman istersen o zaman gidelim. Ben senin yanındayım unutma birtanem" Kokusunu içime çekerek başımı salladım. Gözlerimi kapattım

"Hadi sarılarak uyuyalım. Böylece rahat olursun"

"Tamam" diye mırıldandım. Uzandık. O çenesini başıma koyarken bende başımı boynuna gömdüm. Gözlerimi kapattım ve kendimi Taehyung un kolları arasında uykuya teslim ettim

***

"Gerçekten Hwangın yanına mı gideceksin Taehyung?"

"Evet. Konuşmam gereken bir konu var. Ayrıca kötü olduğundan emin olmam lazım"

"Lütfen rica ediyorum o şerefsizin adını bu masada anmayın" diye araya girdi Jimin ve devam etti "Adı bile midemi bulandırmaya yetiyor"