Among Legends: The Vampire King's Bride

Chapter 11

Sa kaniyang pagpasok ay nakasunod naman sa kaniya si Loreen. Mabilis niyang tinungo ang dating kuwarto ng kaniyang mga magulang na inukupa naman ng kaniyang tiyahin. Pagpasok ay napangiwi na lamang siya nang makaamoy ng kakaiba. Tila ba hindi na nalilinis ang lugar na iyon.

Dali-dali namang nilapitan ni Loreen ang bintanaat binuksan iyon at pumasok sa loob ang malamig na hangin. Napangiti naman si Elysia at tinungo ang malaking aparador na nasa tabi lang ng higaan. Alam niyang may isang lihim na pintuan roon kung saan itinatago ng kaniyang ama ang mga bagay na kailangan niya.

Noon pa niya nais kunin iyon ngunit simula nang ukupahin ni Elena ang kuwartong iyon ay hindi na siya kailanman nakapasok pa roon.

Pagbukas ng pinto ay agad niyang hinawi ang mga damit na nakalagay roon. Kinapa niya ang isang maliit na simbolo at marahang pinindot. Walang ano-ano'y nakarinig siya ng mahinang tunog, hudyat ng pagbubukas ng maliit na pintuan. Dahan-dahan niyang ipinasok ang kamay roon at kinuha ang isang kahon at inilabas iyon.

"Ano ang bagay na iyan Elysia?" tanong ni Loreen nang ilapag niya ito sa sahig. Binuksan niya ito at doon tumambad sa kaniya ang mga librong minsan niya nang nakita noong bata pa siya. Isa-isa niyang kinuha ang mga libro at pinagpag ang mga alikabok na namumuo rito.

"Ito ang mga alaalang iniwan sa akin ni inay at itay. Ang totoo, hindi ko na matandaan kung ilan o tungkol saan ito pero ang alam ko lang, mahalaga ito dahil minsan na akong sinabihan ni itay na mababasa ko lamang ito sa paglaki ko. Bata pa ako noon, kaya ni minsan ay hindi nila ito pinabasa sa akin," saad ni Elysia habang marahang kinukuha ang mga libro sa loob ng kahon. Sa kan'yang pag-angat ng mga libro ay nakita naman niya ang isang maliit na kahon sa loob. Nangislap ang mga mata niya dahil tanda niya ang desinyo ng kahon na iyon. Iyon ang isa sa mga mahahalagang pamana sa kan'ya ng magulang niya.

Nang buksan n'ya ito ay doon niya nakita ang isang kuwentas na gawa sa ginto ang palawit na may pendant na kulay pulang kristal. Pabilog iyon na napapalibutan ng maliliit na desinyo na animo'y mga baging na nakapulupot dito.
Nang makuha na niya ang mga nais niya ay tinungo naman niya ang maliit na basement sa loob ng bahay. Doon ay nakita niya ang dalawang malalaking kahon kung saan naman nakatago ang mga lumang gamit ng kaniyang mga magulang.

"Kaya ba nating iuwi ang mga ito Loreen? Nais ko sanang dalhin lahat ng ito sa palasyo at doon na ayusin. Ayokong iwan pa ang mga ito rito, dahil baka sunugin lang ni tiya." Bakas ang kalungkutan sa tinig ni Elysia nang sabihin iyon.

"Oo naman, kahit anong nais mong dalhin ay maaari. Kakit itong bahay pa." tugon ni Loreen at natawa naman si Elysia. Kahit paano ay gumaan ang bigat na dinadala niya sa dibdib niya.

"Hayaan na natin ang bahay na ito sa kanila, ang mga gamit lang naman ng aking mga magulang ang kailangan ko. Ang bahay na ito ay matagal nang nabahiran ng kanilang presensya. Lahat ng alaala ng mga magulang ko rito ay wala na. Puro pasakit at hinanakit na lang ang mararamdaman ko sa tuwing makikita ko ito," saad ni Elysia habang umiiling. Nang matapos na sila ay binalikan na nila si Alastair. Nakaupo na ito sa upuaan habang nasa harap nito ang tatlo na nakaluhod at nakayuko.

"May mga kahon sa loob na kailangan nating dalhin. Kinuha ko na ang isa, ikaw na ang bahala sa mga natira pa." wika ni Loreen at tumango naman si Alastair at tinungo ang lugar na pinanggalingan nila.

"Akmang lalabas na sila ay mabilis naman silang hinarang ni Alicia na nakaluhod pa rin. Napatingin si Elysia rito, kitang-kita niya ang inggit sa mata nito at poot dahil sa sitwasyon nila ngayon.

"Ako ang dapat na nasa posisyon mo, kung alam ko lang na ganito ang kahihinatnan ng lahat , dapat sana ay hindi na ako nakipagpalit sa iyo," mabilis na saad ni Alicia bago tumingin kay Alastair.