rag doll | taegyu

12🗽

Taehyunun yardımıyla Beomgyu da hazırlanmış eve doğru yola çıkmışlardı. Yol boyu süren kaçamak bakışlar, sesli nefesler ve huysuz mırıldanmaların ardından eve varmışlardı.

Taehyun Beomgyunun kiyafet dolu çantasını sırtlanmış, kolunu incitmemesi için daha özenli davranıyordu. "Çıkmadan önce yemek yapmıştım. Hemen ısıtırım yeriz." Taehyun dış kapıyla uğraşırken aynı zamanda da sesini Beomgyuya duyurmaya çalışıyordu. "Hamarat flört herkese nasip olmuyor. İyi kapmışım değil mi?" Düşüncesizce söylediği şeyle Taehyun öksürük krizine girmiş, kendisine gelebildiğinde sadece "ne?" diyebilmişti.

"Ne var?" Beomgyu umursamaz tavırla kapının önünde duruyor bakışlarını bir saniye bile Taehyunun üzerinden ayırmıyordu. "Sen ciddi misin bu konuda?" Derken sonunda kapının kilidini de açmayı başarmıştı. İkili eve girmiş Beomgyunun kıkırtıları bir kaç saniye kolidorda yankılanmıştı. "Kim bilir belki de ciddiyimdir Taehyun."

Taehyunu arkasında bırakmış evi keşfetmeye koyulmuştu. İzin almadan istediği gibi dolaşıyor, bu durumdan rahatsız olmuyordu.

"Evin güzelmiş. Sanatsal dokunuşlar da yapılmış bakıyorum." Beomgyu dakikalar süren gezintisini bitirmiş mutfakta yemeklerle uğraşan Taehyunu izleyebilmek için tezgahın önündeki sandalyelerden birine kurulmuştu. "Anlayamadım?" Tek kaşını kaldırarak Beomgyuya kısa bir bakış atmıştı.

"Erkeklere ilgin olmadığını söylemiştin ama galiba sadece duygusal olarak ilgi duymuyorsun." Beomgyunun belli olacak şekilde morali bozulmuş, söyledikleri karşısında Taehyun tekrar öksürük krizine girmişti. "O ne demek?" derken elindeki işini yarım bırakmış Beomgyunun önünde durmuştu. "Odanda kocaman çıplak erkek portresi var Taehyun."

Taehyun derin nefes almış rahatlayarak omuzlarını düşürmüştü. "Hyunjinin o. Evimde saklamıştı, geçen yanlışlıkla buldum."

"Hyunjin? Jeonginin Hyunjini mi?" Beomgyu şaşırmış Taehyundan gelecek cevabı merakla beklemeye başlamıştı. "Jeonginin derken? Ayrıldılar ya. Ayrıca resimdeki de Jeongin."

"Ne! Ben şimdi arkadaşımın şeyini mi gördüm amına koyayım ya." Taehyun kahkaha attığında Beomgyu da onunla beraber düştüğü duruma gülmüştü.

"Yemekler hazır." Taehyun ısıttığı yemekleri yüzündeki gülümsemeyle masaya dizmişti. İkisi de karşılıklı sandalyelerde yerleşmiş sessizce yemeğe başlamışlardı. "Yapabileceğinden emin misin? Zorlanıyor gibisin." Taehyun Beomgyunun yemek yerken zorlandığını farkederek konuşmuştu.

"Alışmadığım içindir. Bir kaç dakikaya alışırım merak etme." Beomgyu sol elini kullanmakta zorlansa da söylediği gibi bir kaç dakika sonra alışmıştı bu duruma. Sessizce yemekleri bitirmiştiler. "Güzel olmuş yemekler" derken yüzündeki memnuniyet dolu ifadesi de silinmemişti Beomgyunun.

"Beğenmene sevindim."

Taehyun masayı toparlamaya başlamış o sırada Beomgyu da salona televizyon başına geçmişti. Rastgele kanal değiştiriyor izleyebileceğini bir şey arıyordu. Bu sırada Taehyun da işini bitirmiş elindeki meyve suyunu Beomgyunun önüne bırakarak koltuğun bir köşesine yerleşmişti.

"İstediğin bir şey var mı? Çekinmeden söyle." Taehyun onun rahatsız olmasını istemiyordu. Garip bir şekilde onun iyi hissetmesini ve kendisinden memnun kalmasını istiyordu. Şimdi bile bugünkü mesajları hatırladığında yüzündeki aptal gülümsemeyi gizleyemiyordu.